In het kader van deze blog gaat mijn interesse vooral uit naar de “betere” cocktailbars. De echte “stand alone” cocktailbars vind je vooral in grootsteden zoals Antwerpen en Gent, waar er veel studenten rondlopen en waar er de hele week door een bruisend nachtleven is. Maar horeca voeren in België is niet zo eenvoudig. De kosten liggen nog steeds hoger dan in vele andere landen (personeel, accijnzen…). Wil je een cocktailbar openen op een mooie locatie in een echte uitgaansbuurt dan moet die bar tijdens de openingsuren ook steeds goed gevuld zijn om alle kosten te kunnen betalen. Dat is zeker één van de redenen waarom uitbaters van cocktailbars meestal extra inkomstenstromen genereren door vb. eigen dranken op de markt te brengen, workshops te organiseren of aan cocktailcatering te doen op grote recepties.
Een andere oplossing is uiteraard een cocktailbar die niet echt “stand alone” is. Ik ken een aantal uitstekende cocktailbars, die horen bij een hotel of restaurant. De echte buitenbeentjes zijn cocktailbars die gewoon ook zelf volledige maaltijden serveren. Dan heb ik het uiteraard niet over de obligate barkaart met enkele eenvoudige snacks zoals blokjes kaas en salami of nacho’s met kaassaus, maar een volwaardig menu met vb. verschillende soorten hamburgers en frietjes. De trendsetter en het bekendste voorbeeld daarvan in ons land is vermoedelijk Uncle Babe’s in Gent.
Een tijdje geleden kwam ik Ben Croonenborgs tegen, die samen met Mattias Celis en Bob Hufkens in het centrum van Hasselt een soortgelijk concept heeft neergezet : Bruut, barfood and cocktails. Altijd leuk om midden in de Old Fashioned Week eens binnen te lopen en enkele cocktails en burgers te proeven.
Bruut kiest er bewust voor om een zo breed mogelijk publiek te bedienen. Ze hebben niet echt de ambitie om tot de top van de cocktailbars te behoren en alleen op echte cocktailliefhebbers te mikken. Zij willen liever zoveel mogelijk mensen laten kennismaken met hun cocktails, terwijl die misschien zelfs in de eerste plaats langskomen voor de heerlijke burgers. De cocktails zijn zowel de echte klassiekers als enkele suggesties, zeer correct en steeds mooi in balans. Op de kaart staan daarnaast ook nog een aantal Gin & Tonics en wat vrij bijzonder is, ook een aantal “sharing-cocktails” die er heel leuk uitzien.
Ik proefde eerst een (pre-batched) Old Fashioned op basis van Bulleit Bourbon. Zeer correct, maar uiteraard een braaf en beproefd recept wat een breed publiek zal aanspreken. Omdat Mattias merkte dat het misschien toch net iets meer mocht zijn stelde hij voor om daarna te kiezen voor een Rum Old Fashioned, die gemaakt wordt met een mix van drie soorten rum : Don Papa, Plantation Original Dark en een derde rum die ik eerlijk gezegd nog niet kende, maar die een waanzinnig fruitig aroma had met een ondertoon van bananen : Arcane uit Mauritius. Deze Old Fashioned zat dan uiteraard ook een stevige trap hoger in kwaliteit, smaak en aroma.
Aan de overkant van de tafel verscheen eerst een Pink Flamingo, zowat de meest gay en in-your-face cocktail die ik in jaren heb gezien. Geserveerd in een grote roze flamingobeker, inclusief vuurwerk. Daarna schakelden de dames uit mijn gezelschap over op de “Not so lazy Red Cheeks”, de mocktail-versie van de bekende klassieker van Manuel Wouters en Ben Belmans.
Over de burgers kan ik tenslotte kort zijn : zeer smaakvol en alleen al hiervoor kom ik zonder enige twijfel terug. Ik koos voor een broodje pulled pork met een sidedish van chili-cheese-fries. Heerlijk. Echt super. Hou jezelf in toom als je vooraf nacho’s wil, want de porties zijn van die aard dat je zeker niet met honger naar huis gaat. Al zijn volgens de dames de nacho’s zeker niet te negeren want ook super lekker.
De hele tijd dat wij aanwezig waren zat de zaak volledig vol en zowat om de tien minuten kwamen er nog mensen binnen die teleurgesteld elders op zoek moesten naar een plaatsje. Wil je ook eens langsgaan bij Bruut dan raad ik je zeker aan om een tafeltje te reserveren. Dat dit concept aanslaat en ook zijn plaats heeft binnen de Limburgse provinciehoofdstad is hiermee zeker bewezen. En ook al mik je op een zo breed mogelijk publiek, wanneer de kwaliteit goed is vinden ook echte foodies de weg. We waren dan ook niet echt verbaasd wanneer we enkele tafeltjes verderop een Oost-Vlaamse chef herkenden die in eigen huis een Michelin ster aan de muur heeft hangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten