maandag 30 september 2019

Bezoek aan de 3e editie van Spirits Inn Beringen

 
Voor het derde jaar op rij was het Casino van Beringen het decor voor het whiskyfestival van Spirits Inn Beringen. Ondanks het feit dat ik dit weekend wat veel hooi op mijn vork had, maakte ik toch een uurtje vrij om het festival te bezoeken.



Waarom moet je dit festival zeker bezoeken ? Voor de grote verzameling aan zeldzame en oude bottelingen. Op geen enkel ander festival heb ik al zoveel bijzondere flessen bij elkaar gezien. Ik wil graag een paar zaken in de schijnwerper zetten, die ik zelf heel bijzonder vond :

 

  • Een stand met alle Belgische whisky’s, waar ook een boek kon aangeschaft worden over de Belgische stokerijen. 
  • Cask Aid VZW : deze vereniging gaat op zoek naar uitstekende vaten whisky, bottelt ze en schenkt de opbrengst integraal aan goede doelen. Veel mooier kan het toch niet worden ? Elk jaar selecteren ze een nieuw project om te steunen met de opbrengsten. In 2018 werd gekozen voor De Eglantier, een multifunctioneel centrum voor kinderen en jongeren met ernstige mentale of meervoudige beperkingen.
  • Ivo Drabs van Wine4You heeft elk jaar wel iets bijzonders mee. In de categorie “kelderresten” kan deze wel tellen. Via de kleindochter van cognacstoker Raymond Bertrand kon hij een aantal flessen op de kop tikken van een cognac die 100 jaar geleden werd gedistilleerd. Een zeer oude botteling waarbij de scherpte van de alcohol uiteraard is verzwakt zodat alle smaken naar boven komen. Het was beslist een unieke kans om dit te kunnen proeven op dit festival.

Was er nog meer te zien en te proeven ? Uiteraard, te veel om op te noemen!
Wil je meer weten over dit unieke en gezellige festival ? Kom dan volgend jaar gewoon zelf 😉. Deze beurs gaat steeds door tijdens het laatste weekend van september.

 
Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.

vrijdag 27 september 2019

Jura Seven Wood - Voorstelling met whisky & food pairing

 
“The Sevenwood Experience” – Voorstelling van de gloednieuwe Jura Seven Wood, een single malt blend uit zeven verschillende soorten eiken vaten, in een smaakvolle pairing met lekkere American style BBQ. Daar hoef ik uiteraard niet lang over na denken. Vorige week woensdagavond reed ik naar Black Smoke in Antwerpen om er te proeven van het whiskygamma van Jura.

Food- en whisky pairings :
  • 9to1 Texas Style Brisket (Geïnfuseerd met Jura 12y, Jura 18y in het bijbehorende glas)
  • Duroc Pork Belly, gerookt en gegrild op appelhout en gedrenkt in BBQ Madness saus met Jura 18y (Combinatie met een glaasje Jura 12y).
Hapjes :
  • Smoked Goat : Saint Maurin geitenkaas (Van Tricht!) gerookt op kersenhout, met koffiecrumble en jelly van Jura Seven Wood.
  • Cold Smoked Salmon : Koud gerookte zalm op cederhout met Jura 12y. Geïnfuseerd met basilicum-mayonaise en Granny Smith. 
  • Pulled Beef Bun : Getoaste mini-brioche met 16 uur slow smoked beef, salsa fresca, guacamole, sla en BBQ saus geïnfuseerd met Jura 18y  
  • Jura’s Profiterol to Share : Soezen gevuld met Dulche Gorgonzola (Van Tricht!), geïnfuseerd met Jura Seven Wood
 
Head Bartender Rolando Lavin Blanco stelde ter gelegenheid van deze lancering twee cocktails voor op basis van Jura Seven Wood. Het waren twee totaal verschillende stijlen van cocktail, maar naar mijn gevoel toch ook best verschillend in kwaliteit.
  • The Black Wood Jura : Een whisky sour aangevuld met Pink Elephant rosé schuimwijn. Ik vond dat de vrij dominante Pink Elephant bubbels teveel de smaak bepaalden van dit lichte aperitief. De basis van de whisky ging er helaas een beetje door verloren.
  • Seven Wood Old Fashioned : Een Old Fashioned met honingsiroop, verbrande kaneel, Chocolade en Creole bitters. Mooie combinatie die naar mijn gevoel de whisky boven zichzelf liet uitstijgen. Een aangepaste Old Fashioned die niemand zal teleurstellen.
Zelf ben ik absoluut geen bierliefhebber, maar ook een pairing met vb. een glaasje Duvel behoorde tot de mogelijkheden. Ik weet dat in de VS wel vaker een whisky met een pintje kan worden besteld, dat noemen ze een boilermaker.
 
Het meest boeiende van de hele avond was een workshop door Master Blender Gregg Glass, telkens voor kleine groepjes van 5 of 6 personen. Hij nam ons mee doorheen de verschillende componenten van de Jura Seven Wood, startend vanaf de ‘New Make’ spirit. Ik vind zelf dat Jura altijd heel veel vanille heeft van de eiken vaten, daarom was het natuurlijk wel eens interessant om de spirit te kunnen proeven en ruiken nog voor die in aanraking was geweest met een eiken vat.
 
 
Er was ook een kleine wedstrijdvraag aan de workshop verbonden, waar we moesten raden welke fruitsoort er duidelijk aanwezig was in het aroma. Als extra hint werden er bellen geblazen met hetzelfde aroma, maar het bleek toch niet zo eenvoudig te raden. Dat kan natuurlijk ook te maken hebben met het feit dat we net daarvoor verschillende whisky’s hadden geproefd. Mijn getrainde smaak- en reukzin liet me echter niet in de steek. In onze groep was “de eer en het Schotse koekje” voor mij 😉
 
Mijn conclusie na het proeven van de verschillende bottelingen van Jura, de pairings en cocktails ? Voor mij persoonlijk is en blijft de Jura 18y de lekkerste whisky uit het gamma.
 
Met dank aan Jura Whisky, Black Smoke en invoerder The Nectar voor de uitnodiging.
Foto credits : Christian Smits voor The Nectar.
 
Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.

donderdag 19 september 2019

Happy Birthday Jack - This Old Fashioned is Nuts !

 
Ik heb even getwijfeld om dit recept te bewaren voor de Old Fashioned Week, maar er waren toch voldoende argumenten om het nu reeds op de blog te gooien. Eerst en vooral omdat het een heerlijke herfstcocktail is, anderzijds ook als eerbetoon aan Jasper Newton ‘Jack’ Daniel.

September is immers de geboortemaand van Jack en dat vieren we een hele maand lang, omdat niemand nog weet op welke dag Jack precies jarig was. Op zijn graf staat September 1850, maar zelfs van het jaartal is niemand nog echt zeker. Alle documenten uit die tijd gingen immers verloren in een grote brand.


Dus bij deze : “Happy Birthmonth Jack”, we vieren dit met een Jack Daniel’s Old Fashioned die we helemaal in herfstsfeer brengen met notenlikeur en chocoladebitters.


This Old Fashioned is Nuts !

Ingrediënten
6 cl Jack Daniel’s Old Nr. 7
2 cl Aurian Liqueur de Noix 24°
1 cl suikersiroop
2 dashes Chocolate bitters

Bereiding
Alles samenvoegen in een mengbeker met veel ijs. Goed roeren tot alles perfect gemengd en gekoeld is. Serveren in een Old Fashioned tumblerglas met een groot helder ijsblok. Versier met een lekker plakkerige amarena-kers.

Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.

zondag 15 september 2019

Papillon

 
De kinderen gaan terug naar school en het weer begint vooral in de ochtend ook wat grauwer te worden. Het is duidelijk te voelen dat de herfst eraan komt. Cocktailbars leggen de laatste loodjes aan hun herfst- en wintermenu, maar ook cocktailbloggers voelen de kriebels om terug aan te slag te gaan met typische herfstsmaken : Appelen, peren, noten, kruiden, …

Er zullen ongetwijfeld nog voldoende recepten volgen met gerijpte spirits, dus starten we vandaag met een lekkere Gin-cocktail. Ik kies voor een Franse gin op basis van druiven. Voor de herfstinvloed gebruik ik Aurian 
Eau-de-vie de Poire. Zeer mooi distillaat, een echte smaakbom. 

Papillon

Ingrediënten
3 cl Sorgin
2 cl Dry vermouth
1,5 cl Aurian Eau-de-vie de Poire
0,5 cl Marie Brizard Orange Curaçao
Fever Tree Light Tonic


Bereiding
Alle ingrediënten (behalve de tonic!) samenvoegen in een shaker met veel ijs. Krachtig shaken en zeven in een voorgekoeld Martiniglas. Aftoppen met een klein beetje tonic.


Versieren met een krulletje sinaasappelzeste of een gedroogd sinaasappelschijfje. Geen verse sinaasappel, het is enkel de bedoeling aroma toe te voegen, geen sap.


Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.

vrijdag 13 september 2019

Food- en Whiskypairing met The Jane & The Dalmore

 
Twee jaar geleden was ik aanwezig op ‘The Dalmore 50, een memorabele whiskytasting met Master Distiller en rasecht whisky-icoon Richard Paterson. Een event waar ik nog vaak aan terugdenk. Toen ik een uitnodiging kreeg voor een nieuw event met The Dalmore was mijn interesse onmiddellijk gewekt. Deze keer zou het een “food- & whiskypairing dinner” worden op een hoog niveau. En dat mag je vrij letterlijk nemen, want het ging door bij The Jane Table, een ‘private dining room’ op de 4e verdieping van het PAKT in Antwerpen. Op amper twee minuutjes wandelen van The Jane en vlak naast de daktuin waar alle kruiden voor The Jane worden gekweekt. De verwachtingen waren dus enorm hoog en die werden gelukkig ook helemaal ingelost.

Als drinksblogger had ik al vaker het geluk uitgenodigd te worden voor ‘food- & whiskypairing dinners’, dus ik wist vooraf dat dit zeker geen eenvoudige opdracht was voor de chef en de sommelier. Het heeft weinig zin om speciale of zeer oude bottelingen te gebruiken, maar je moet natuurlijk wel over de nodige kennis en creativiteit beschikken om tot een perfecte en volwaardige pairing te komen. En soms was dat heel creatief, denk vb. aan een groot wijnglas waarin je eerst een minuutje vin jaune laat ronddraaien, om daarna het glas met deze coating te gebruiken voor een borrel whisky, waardoor dit perfect aansluit bij het gerechtje.

Op deze manier zouden Chef Nick Bril en Sommelier Gianluca Di Taranto ons negen gangen lang verrassen met hun combinaties. Daarmee bedoel ik dus negen gangen met nog enkele waanzinnig lekkere oesterhapjes vooraf en ook nog ergens wat extra hapjes tussen de gangen door. In totaal een twaalftal perfect gedresseerde bordjes die ons verrasten met hun pure smaken en heerlijke aroma’s. De uitleg over de bijpassende whisky kregen we van Daryl Haldane van The Dalmore.

The Jane is uiteraard een zeer gekend restaurant, gewaardeerd met twee sterren in de Michelin-gids. Hun unieke locatie in de kapel van het voormalige militaire ziekenhuis in Berchem wordt aanzien als één van de mooiste restaurants van Europa, met als absolute blikvanger een gigantische kroonluchter van 800 kilo. Volgens Life Magazine is het zelfs het mooiste restaurant ter wereld. Maar uiteraard gaat het ons nog steeds om wat je op het bord en in je glas krijgt.


Als foodie heb ik al redelijk wat vergelijkingservaringen opgebouwd en ik kan alleen maar zeggen dat deze avond echt uitsteeg boven die twee sterren. Dit was subliem en het benaderde de zeldzame kwaliteit van gerechten die ik alleen nog maar heb geproefd in een restaurant met nog een extra ster erbij. Het grootste verschil met drie sterren zit ‘m naar mijn gevoel vooral in de sfeer en de beleving, want de gerechtjes komen heel sterk in de buurt. Waar het enige driesterren restaurant van ons land (Hof van Cleve) staat voor sereen tafelen, schotelt The Jane je in deze setting graag een stevige portie Rock ’n Roll voor. Zelfs een DJ-set tijdens of na het diner behoort tot de mogelijkheden. In een hoek naast de grote ‘diningtable’ staat immers een volledig uitgeruste discobar.


Denk vooral niet dat de cocktails in dit menu moesten onderdoen voor deze van high-end cocktailbars. Ik durf zelfs te stellen dat de ‘Japanese Old Fashioned with a 12y twist’ waarschijnlijk de lekkerste Old Fashioned was die ik tot vandaag heb mogen proeven.


Soms doet de stijl van de gerechten denken aan Nederlandse sterrenrestaurants, waar uiteraard ook Nick’s roots liggen. De manier waarop het gerechtje “We got burnt” werd gepresenteerd, wat een herinnering is aan de brand die de keuken van The Jane verwoeste in maart 2019, doet zeker denken aan de typische signature gerechtjes die je ook wel eens krijgt in Nederlandse sterrenzaken.



Volgens Nick proberen ze met ‘The Jane Table’ een stevig stapje verder te gaan dan in hun restaurant. Momenteel beheert hij meerdere keukens op meerdere culinaire niveaus en probeert daar telkens het uiterste uit te halen binnen dat specifieke segment. Deze voormalige souschef uit Oud Sluis is tegenwoordig zowel Chef, DJ als culinair ondernemer en roert in de potten van volgende keukens :


Uniek was deze ervaring in elk geval. De hele avond hadden we Nick, Gianluca en nog enkele leden van hun equipe exclusief ter onze beschikking, terwijl op hetzelfde ogenblik toch ook The Jane helemaal vol zat. Een luxe die je zelden zal ervaren in een restaurant. Nick kan duidelijk rekenen op uitstekende keukenteams.

Ik deel graag het menu van deze unieke avond. De exacte pairing met de dranken is een beetje mistig geworden in ons geheugen omdat we zo intens zaten te genieten. Ik heb nog even gepolst bij Bert, maar hij had exact hetzelfde probleem 😉


Geloof me vrij, dit was zonder enige twijfel de beste food- & whiskypairing die ik tot op heden heb geproefd.

 
De bordjes of zoals The Jane ze noemt ‘jane’s table flavours’ :


  • perle blanche (2)
  • maatje, taramasalata, mary v
  • we got burnt (burnt sea bass, marinated japanese style and cured with burnt onion powder, fresh acidic gel from barbecued onions and lemons, dashi toasted Kombu with smoked bonito and toasted hay, oil of burned onions, smoked crème fraîche Pearls
  • foie gras, gerookte oosterscheldepaling, granny smith
  • unagi donbun
  • rouget, langoustine, sardijnse artisjok, fideuà, suquet
  • noordzeetarbot, koningskrab, groene asperge, whisky-aged vin jaune
  • europese kreeft, gerookte bietjes, royal belgian caviar, dashi
  • steenvoortse duif, arabica, maïs
  • three ages of comté
  • azalea, hazelnoot, amandel

De bijpassende dranken, geserveerd door Gianluca :


  • 2014 rosé, bénédicte ruppert-leroy
  • cigar malt reserve, cigar malt reserve + speyside glenlivet water, nv silver, enter sake
  • The Dalmore 12y, Japanese Old Fashioned with a 12y twist
  • The Dalmore 15y, The Dalmore 15y + mary v, The Dalmore 15y w Vin Jaune 2011 by Stéphane Tissot
  • King Alexander III exposed in Champagne glass, King Alexander III exposed in burgundy glass
  • Portwood Reserve, a dalmore-and-pakt-infused sazerac
  • King Alexander III, 1988 vecchio samperi, marco de bartoli, 1988 terrantez, d’oliveiras
  • King Alexander III, 2011 d’alceo, casetello dei rampolla
  • Koffie
Met dank aan The Dalmore, The Nectar en The Jane voor deze fantastische culinaire ervaring.

Alle foto’s bij dit artikel werden genomen door de fotograaf van The Nectar.

Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.

zaterdag 7 september 2019

Port Askaig samples

 
Wie mijn blog al wat langer volgt zal zeker gemerkt hebben dat ik eigenlijk zelden of nooit iets doe met staaltjes/samples van sterke dranken. Daar zijn meerdere redenen voor :
  • Een sample is vaak slechts 2 of 3 cl, terwijl je meestal 4,5 of 5 cl nodig hebt als basis voor een cocktailrecept.
  • Wanneer we zelf een cocktail creëren rond een bepaalde spirit, hebben we soms wel eens meerdere pogingen nodig om tot een goed resultaat te komen. Als je maar 3 of 5 cl van een spirit hebt om mee te spelen is die mogelijkheid er niet.
  • Last but not least, een staal-flesje of buisje is absoluut niet sexy op foto. Een normale fles is sexy en duidelijk herkenbaar voor de lezer.

Maar soms maak ik een uitzondering en wil ik toch echt gaan proeven van een sample en er iets over schrijven. Zoals deze keer met deze samples van Port Askaig. De reden is dat ik niet één maar vijf verschillende samples kreeg toegezonden, waardoor ik een heel gamma naast elkaar kon testen en met elkaar vergelijken. Dan is het natuurlijk wel weer de moeite.
 
Port Askaig is een label wat whisky op de markt brengt uit de regio van de gelijknamige noordoostelijke haven van Islay. De stokerijen worden niet uitdrukkelijk vermeld.
 
  • Port Askaig 10th Anniversary : deze verjaardagsbotteling bevat een 10 jaar oude single malt, gerijpt in ‘first fill’ bourbonvaten, gebruikte ‘hogsheads’ en sherryvaten. Een oplage van 10000 flessen, gebotteld op 55,85% ABV, wat ook nog eens overeenstemt met de geografische latitude van Port Askaig.
    Een leuke gimmick 😉 
  • Port Askaig 8y : de jongste uit het gezelschap, 45,8% ABV. Geproduceerd in kleine oplages van 40 tot 60 vaten. Ik liet me verleiden tot een geslaagde pairing met een Cohiba cigarillo. 
  • Port Askaig 100 Proof : een single malt op ‘cask strenght’, kleine oplages met leeftijden van 7 tot 9 jaar. Lijkt vrij sterk op de 8y, maar dan wel met een aanzienlijk hoger ABV van 57,1%. Hint s van zoet fruit, turf en rook. Mineraal. 
  • Port Askaig 14y : limited edition geturfde whisky van de meest noordelijk gelegen stokerij op Islay. Deze 2004 Vintage heeft gerijpt in ex-Bourbonvaten. 45,8% ABV.
  • Port Askaig 28y : limited edition van een niet bekend gemaakte stokerij op Islay. Geturfde whisky, gerijpt in Amerikaanse eiken vaten. 45,8% ABV.


Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.

dinsdag 3 september 2019

Cocktails met Crodino

 
Crodino is een zeer gekend alcoholvrij aperitiefje. Maar kan je daar ook meer mee doen ?
Onder het motto “Waarom moeilijk als het ook eenvoudig kan” dacht ik na over het lekkere bloedappelsien-aroma van Crodino Rosso en waarom dat niet als smaakmaker zou kunnen dienen voor een verfrissende longdrink. Je zou dit uiteraard perfect kunnen mixen met Prosecco of zelfs Vodka, maar ik ontdekte dat de smaak eigenlijk ook verbazend goed past bij jeneverbes. Een klassieke London Dry Gin dus, of waarom niet… onze vaderlandse Jenever.


Het blijft nog steeds een vrij licht, zoet en fruitig drankje, maar het hoeven toch ook niet altijd cocktails met een mokerslag te zijn 😉.

Voor wie het drankje toch wat te licht vindt, heb ik nog iets anders in petto, lees dus zeker verder onder het recept !

Genepro Rosso


Ingrediënten
5 cl Gin of Jenever naar keuze, maar waar je de jeneverbes nog echt in proeft
1 flesje Crodino Rosso


Bereiding
Beide ingrediënten samenvoegen in een cocktailglas of longdrink met een groot ijsblok. Even kort roeren. Versieren met een schijfje bloedsinaasappel.


Opgelet, de Crodino Rosso is vrij dominant van smaak en het resultaat blijft een vrij zoete en fruitige longdrink. Wil je toch meer naar de echte typische Italiaanse bittere stijl, dan zal je wellicht deze tweede combinatie lekkerder vinden. Ik maakte een smaakvol aperitiefje met de klassieke Crodino.

Taste of Italy

Ingrediënten
3 cl Tanqueray London Dry Gin
3 cl Campari
1 cl vers citroensap
1 flesje (klassieke) Crodino
1 dash grapefruit bitters


Bereiding
Meestal worden cocktails met fruitsappen geshaked, maar ik koos er toch voor om dit aperitief rechtstreeks in het glas op te bouwen.


Alles samenvoegen in een cocktailglas (Een goed gekoeld flesje Crodino als laatste) met een groot ijsblok. Kort roeren. Versieren met een gedroogd sinaasappelschijfje. Salute !

Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.