Cachaça, het iets minder bekende achterneefje van Rum is ook in ons land nog steeds een vrij onbekende spirit. Nochtans vormt deze Braziliaanse spirit de basis van vrij populaire cocktails zoals de Caipirinha en Batida. De productie van deze spirit ligt met pakweg 1,2 miljard liter per jaar zelfs heel wat hoger dan die van vele andere sterke dranken, maar 99% verlaat Brazilië helemaal niet … de Brazilianen zijn blijkbaar nogal verzot op hun eigen nationale spirit.
Net als bij andere spirits bestaan ook bij de Cachaça zowel minder goede industriële producten als ambachtelijke producten van uitzonderlijke kwaliteit. Het is dus niet zo eenvoudig als leek om de juiste flessen te selecteren. Omdat ook voor mezelf Cachaça absoluut onbekend was, ging ik van start door eerst het boek “De Adem van de Tijger” te lezen van Cachaça-ambassadeur Stijn Hiers. Het boek geeft heel wat geschiedenis en achtergrond, maar ook een overzicht van de betere Cachaça bottelingen die in de handel verkrijgbaar zijn. De naam van het boek slaat op “bafo-de-tigre”, één van de Braziliaanse synoniemen voor Cachaça.
Wat is nu het grote verschil tussen Cachaça en rum ? Cachaça wordt gemaakt op basis van versgeperst suikerrietsap. Rum wordt gemaakt op basis van melasse, een restproduct bij de suikerproductie. Cachaça wordt enkel gemaakt in Brazilië en heeft een alcoholgehalte tussen 38% en 48%. Aan het destillaat mag tot maximum 6 gram suiker worden toegevoegd. Soms kom je ook wel eens een fles tegen met een hoger alcoholpercentage, maar die mag dan niet de benaming Cachaça dragen. Zulke flessen dragen de benaming “aguerdente de cana”.
Om toch een beetje een beeld te krijgen van wat er vandaag op de markt is bezorgde Stijn me drie verschillende Cachaça-bottelingen : Een cachaça gerijpt op ipê hout, eentje gerijpt op eikenhout en eentje gerijpt op amburanahout.
Magnifica de Faria Traditional Cachaça (40%): Deze Cachaça komt uit de bergen rond Rio de Janeiro. De stokerij werkt met drie grote koperen potstills. Dit is een zeer aromatische Cachaça met een stevige neus van zoete bananen. Ook zoet en fruitig in de mond. Deze fles is uitermate geschikt voor gebruik in cocktails. Gerijpt op ipêhout.
Sapucaia Velha Traditional Cachaça (40,5%): Mooie volle smaak door 5 jaar rijping op eikenhout. Als je dit vergelijkt met vb. de rijping van een Schotse whisky op hetzelfde hout moet je ook rekening houden met het warme klimaat. 5 jaar in het warme Brazilië komt waarschijnlijk overeen met 12 tot 15 jaar in het veel koudere Schotland. Drink deze Cachaça dan ook zoals een whisky. Bij voorkeur puur. Uitgeroepen tot één van de TOP20 Cachaça’s door het bekende mannenblad met de konijnenoortjes.
Weber Haus Organic Cachaça (38%): Dit merk verzamelde al meer dan 30 medailles en is dan ook de meest bekroonde Cachaça producent in Brazilië. Gerijpt in Amburanahout. In de neus vooral suikerriet en honing. In de mond peperkoek en kaneel. Een borreltje van deze Cachaça bij een stuk warme appeltaart kan zeker niet fout gaan. Laat zich heel vlot drinken door het iets lagere alcoholpercentage.
Conclusie na mijn allereerste pure smaaktest ?
Ik had eigenlijk smaken verwacht die iets of wat in de richting van rum zouden gaan, maar dat is eigenlijk helemaal niet het geval. Deze spirit is veel zuiverder dan rum en door het grassige van het pure suikerriet neigt de smaak zelfs eerder in de richting van de betere Mezcal of Tequila. De Weber Haus is het buitenbeentje van dit trio en is echt zalig om puur te drinken. De twee andere Cachaça’s zijn ook weer verschillend genoeg om in cocktails andere nuanches te benadrukken of te ontluiken. Uiteraard ben ik eigenlijk het meest geïnteresseerd in het gebruik van Cachaça als basis-ingrediënt voor cocktails.
De grote klassieker is de Caipirinha. Oorspronkelijk was dit een geneeskrachtig drankje met Cachaça, limoen, honing en look. Intussen is de look al lang verdwenen uit het recept en is de honing vervangen door rietsuiker. Op zich is dit dus een vrij klassieke “sour” cocktail met Cachaça als hoofdingrediënt. Zelf maak ik nooit sours met basic producten, elke sour-cocktail verdient de gerijpte smaak van een goede spirit. Hier zou ik dan ook echt gaan voor de Sapucaia Velha.
De tweede meest voorkomende cocktail is de Batida. Dan bedoelen we uiteraard niet de fles Batida-de-coco uit de supermarkt, maar de echte klassieke cocktail met Cachaça. Voor deze cocktail gebruiken we 5 cl Cachaça, 7 cl vruchtensap of kokosmelk en 5 cl zoete gecondenseerde melk.
Toen ik het lijstje met klassieke cocktails doornam was er eentje die me direct opviel : Rabo de Galo. De naam van deze cocktail betekent immers letterlijk “de staart van de haan” of “Cock-tail”. Dit is waarschijnlijk ook één van de meest eenvoudige cocktailrecepten die ik al ooit heb gezien. Het is tevens de allereerste “shot”-cocktail op deze blog en ik maak onmiddellijk twee varianten.
Versie 1 :
2/3 Cachaça Magnifica de Faria
1/3 Martini Vermout Riserva Ambrato
Versie 2 :
2/3 Cachaça Magnifica de Faria
1/3 Martini Bitter Riserva
Voor meer basisinfo over Cachaça verwijs ik graag door naar The Cachaça Company.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten