Whiskyblends uit de “Remarkable Regional Malts” reeks van Douglas Laing wil ik altijd met heel veel plezier uitproberen. Heerlijke blended malts die je met hun uitgesproken smaken en aroma’s onmiddellijk meenemen naar hun respectievelijke regio in Schotland. In deze reeks besprak ik in de voorbije maanden al de blends van Islay, Lowlands en Speyside. Vandaag heb ik het over een buitenbeentje in deze reeks, want de regio die de single malts aanlevert voor deze whisky zit verspreid over meerdere eilanden, de Schotse eilanden die bekend staan om hun uitstekende whiskystokerijen : Islay, Arran, Orkney en Jura. Het resultaat is zoals steeds een whiskyblend die uitsluitend single malts bevat en die deze keer echt doordrongen is van de aroma’s van de zee. Deze blend is iets minder sterk in de turfsmaak en daardoor ook iets toegankelijker dan Big Peat.
Deze eiland-blend werd oorspronkelijk in 2015 op de markt gezet als ‘Rock Oyster’, maar de naam werd in 2018 om marketing-redenen gewijzigd naar ‘Rock Island’. De blend staat symbool voor de typische turf- en jodiumrijke whisky die je kan terugvinden op deze eilanden.
Volgens Fred Laing is dit trouwens de enige fles die hij zou meenemen naar een onbewoond eiland. Een fles die dus zeker een mooie presentatie verdient.
In eerste instantie moest ik onmiddellijk terugdenken aan mijn succesvolle pairing van Big Peat met Osietra kaviaar van Royal Belgian Caviar, maar ik wou deze keer nog een serieus stapje verder gaan. Toen ik mijn idee besprak met deze Belgische kaviaarproducent kreeg ik het advies om voor deze pairing te werken met hun ‘Platinum’ kaviaar. In vergelijking met de Osietra is deze veel romiger, maar toch ook gevolgd door de typische nootachtige toetsen die we kennen van de Osietra.
Ik vroeg hulp aan mijn foodbloggende wederhelft, die een bijpassend (top!)gerechtje maakte met langoustines. Het recept voor dit gerechtje kan je uiteraard terugvinden op haar blog.
Voor de cocktail kiezen we de ultieme kruidige “serve” : een Bloody Joseph. De ingrediëntenlijst is zeker niet gebeiteld in steen. Maak de cocktail zo spicy als je zelf wil. Voor mezelf gebruik ik vb. geen gewone Tabasco, maar de Scorpion-variant die echt veeeeeeel pikanter is. Uit het verleden heb ik onthouden dat die versie niet voor iedereen geschikt is 😉. Ook Worcestershiresaus, selderijzout en mierikswortel behoren tot de meest populaire extra ingrediënten voor deze cocktail.
Voor de verhouding tussen whisky en tomatensap is er ook niet echt een vaste regel. Voor de shots gebruik ik 1/1, voor de cocktail met “normale grootte” 1/1,5. In de meeste standaardrecepten voor Bloody Mary-achtige cocktails gebruiken ze een verhouding van 1/2, wat natuurlijk een stuk lichter is waardoor je er misschien nog wel een tweede kan drinken 😉
Bloody Joseph
Ik maak deze keer meerdere versies van één cocktail. De Bloody Joseph is zoals je wel kon raden de macho versie van de Bloody Mary, met een stevige whisky als basis. We maken dit recept als volwaardige cocktail, maar ook als een stevig shot en… als een nog wat gedurfder shot.
Ingrediënten
6 cl Douglas Laing Rock Island
9 cl Big Tom Bloody Mary Mix (Gekruid tomatensap)
1,5 cl vers citroensap
Vers gemalen peper en Tabasco
Bereiding voor de “gewone” cocktail
Elke Bloody Mary-style cocktail is het best wanneer je deze niet shaked of stirred, maar trowed. Je gebruikt dus twee grote bekers en giet de cocktail enkele keren van de ene in de andere beker. In één beker zit ook een stapel ijsblokken, die je tegenhoudt met een strainer.
Serveer in een longdrinkglas met verse ijsblokjes en een stengel selderij.
Shotversie #1
Gelijke delen tomatensap en whisky in een groot shotglas. Partje citroen uitknijpen. Beetje peper en Tabasco. Stengeltje selderij.
Shotversie #2
Doe eerst een verse oester in het shotglas. Daarna werk je met hetzelfde recept als voor de shotversie hierboven.
Tips
- Rock Island werkt fantastisch in een pairing met zeevruchten en schaaldieren. Serveer je oesters bij je Bloody Joseph? Vul een verstuiver met Rock Island whisky en spuit een mist over je oester bij het degusteren. De zee was nog nooit zo dichtbij.
- Bloody Mary-style cocktails worden vaak geserveerd met een schijfje of partje citroen op de rand van het glas. Ik ben hier niet zo’n grote fan van omdat het toch veel invloed heeft op het aroma van de cocktail. De selderijstengel hoort erin en voegt het juiste hartige aroma toe.
Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.
Amari zijn kruidenbitters die gebruikt worden als volwaardige ingrediënten in cocktails (dus niet enkele druppels, maar één of meerdere centiliters). Er zijn heel wat variaties op de markt die allemaal verschillende smaken en aroma’s hebben, afhankelijk van de kruiden en het type alcohol wat gebruikt werd. Aan de ene kant van het spectrum heb je zoete en bitterzoete bitters met smaken die meestal doen denken aan Italië (vb. Campari), aan het andere uiterste heb je meer kruidige bitters zoals we ze vaker aantreffen in Duitsland en Oostenrijk (vb. Jägermeister). En dan zijn er natuurlijk nog honderden andere merken die ergens tussen die twee uitersten zitten. Vergeet niet dat vb. Nederland ook een rijke cultuur heeft aan lokale kruidenbitters.
De meer kruidige bitters zal je minder vaak terugvinden in een cocktailrecept, omdat deze meestal toch een sterke of zelfs dominante smaak toevoegen. Ik ging op zoek naar een cocktailrecept waarin een kruidenbitter mooi opgenomen wordt in het geheel. Het werd een eenvoudige variant op de Bulldog.
Als kruidenlikeur koos ik voor een buitenbeentje uit Duitsland : Underberg.
Dit opvallende likeurtje werd gecreëerd door Hubert Underberg in 1846, maar werd pas echt populair in 1949, toen de kleine individuele flesjes van 20 ml op de markt kwamen. Dit geniale idee van kleinzoon Emil Underberg sloeg onmiddellijk aan. Het in papier gewikkelde kleine flesje overleefde de tand des tijds en is vandaag nog steeds verkrijgbaar in zowat elke supermarkt. Volgens heel wat (groot-)vaders is Underberg nog steeds het beste digestief wat er bestaat.
Underberg heeft zijn recept en botanicals steeds strikt geheim gehouden. We weten alleen dat er onder meer anijs, alsemkruiden en kruidnagel in zitten. Het volledige kruidenmengsel bevat kruiden en botanicals uit maar liefst 43 landen. En we weten ook dat voor de botteling de likeur mag rijpen in eiken vaten uit Slovenië. Alleen Emil Underberg, zijn vrouw, zijn dochter en drie geestelijken kennen het exacte recept voor het kruidenmengsel.
Underberg lijkt qua smaak uiteraard op andere kruidige amari, maar met het grote verschil dat het geen toegevoegde suikers bevat. Er wordt zelfs helemaal niets toegevoegd. Het bevat alleen water, alcohol en kruiden. In Duitsland krijgt het de stempel “Kräuterlikör”.
Opvallend is dat Underberg, net als cocktailbitters (vb. Angostura bitters), wordt vrijgesteld in de alcoholwetgeving. Underberg profileert zich ook nooit als shot of als cocktail ingrediënt. Op het etiket lees je volgende tekst : “Underberg is a herb bitters taken for digestion. It is not a beverage. Not to be sipped, but taken all at once and quickly because of its aromatic strong taste. It is also used as a flavoring”.
Een mooie uitdaging om hier toch lekkere cocktails mee te maken.
Tough Puppy
Ingrediënten
2,5 cl Aalborg Akvavit
2,5 cl Magnifica Cachaça
2 cl vers limoensap
3 cl ananassap
2 cl frambozensiroop
1 flesje Underberg
Bereiding
Voeg alle ingrediënten, behalve het flesje Underberg, samen in een shaker met veel ijs. Krachtig shaken.
“Dirty dump” (dus inclusief het ijs) in een groot cognacglas. Voeg nog wat extra crushed ice toe. Plant het Underberg flesje ondersteboven in het ijs voor het serveren.
Bij het drinken van deze cocktail moet eerst het flesje uit het ijs gehaald worden zodat het verder leegloopt in de cocktail. Geen verdere garnering noodzakelijk.
Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.
Happy #NationalRumDay !!!
Af en toe ga ik eens mee shoppen met de wederhelft en dan kom je wel eens leuke items tegen zoals dit tikiglas. Het glas is een beetje oversized, dus het leent zich wel tot een cocktail die eerder in de ‘longdrink’ categorie zit.
Ik koos voor een zeer fruitige cocktail op basis van een spiced rum en een zeer smaakvolle orange shrubb. Met een totaal van 7 cl rum mogen er ook best wat fruitsappen bij. Een cocktail die lekker wegdrinkt, maar toch opletten met de hoeveelheid alcohol 😉 #dontdrinkanddrive
Als basisspirit voor deze tikicocktail koos ik Chairman’s Reserve Spiced Original Rum van St. Lucia Distilleries. Dit is een blend van gerijpte rums uit beide productiemethodes (pot still en coffey still), op smaak gebracht met lokale kruiden, botanicals en fruit. Er wordt onder meer gewerkt met kaneel, vanille, nootmuskaat, kruidnagel en bittere sinaasappelschillen. In de drankenhandel zou je deze rum kunnen onderschatten vanwege zijn eenvoudige schroefdop, maar dat is zeker een gemiste kans.
Clémént Créole Shrubb is een lekkere blend uit Martinique van zowel witte (ongerijpte) als gerijpe rum agricole, op smaak gebracht met créole kruiden en bittere zongebleekte sinaasappelschillen. Een echte smaakbom, min of meer de rumversie van een sinaasappellikeur. Deze likeur wordt gebruikt in heel wat gerechten en desserten in de Caribische keuken. Smaken van honing, sinaasappel en peper.
Créole Summer
Ingrediënten
5 cl Chairman’s Reserve Spiced Original Rum
2 cl Clément Créole Shrubb
4 cl Ananassap
2 cl vers limoensap
2 cl Orgeat siroop
Bereiding
Alle ingrediënten samenvoegen in een shaker met veel ijs. Dat mag ook geschaafd ijs zijn, maar bij gebrek daaraan gebruikte ik mijn kleinste maat van ijsblokjes. Krachtig shaken. Dirty dump (dus inclusief het ijs) in een longdrink of tikiglas. Eventueel nog wat aanvullen met extra ijs. Versier met eetbare bloemetjes. Cheers !
Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.
Volgens mij heb ik een kleine “afwijking”. Ik kan echt geen Paloma’s klaarmaken zonder in mijn hoofd “Una Paloma Blanca” van de George Baker Selection te horen. Voor de Antwerpenaars “Mijn blauwe geschelpte”. Mocht dit vanaf nu ook bij jullie het geval zijn, alvast mijn welgemeende excuses 😉
De Paloma is de meest populaire en dus ook meest gedronken Tequila cocktail ter wereld. Zeer geschikt als aperitief, want lekker bitter door de pompelmoes. Toen ik een flesje pompelmoeslikeur mocht uitproberen voor Giffard, wou ik natuurlijk ook eerst en vooral een Paloma ermee maken. Een Paloma is eigenlijk een zeer handige cocktail om te maken als er bezoek komt, want het recept is zeer eenvoudig en met weinig handelingen te bereiden.
Deze likeur heeft een zeer sterk pompelmoesaroma, net alsof je ruikt aan een glas versgeperst pompelmoessap. Zeer aromatische likeur met een goede balans tussen zoet, bitter en zuur. Heel veel zeste in de afdronk. Werkt perfect in deze cocktail, maar is ook zeer lekker in een eenvoudige mix met wijn of schuimwijn.
Paloma
Ingrediënten
4,5 cl Sierra Tequila silver
3 cl Giffard Pink Grapefruit Liqueur
2,25 cl Versgeperst pompelmoessap
2,25 cl Versgeperst limoensap
Bereiding
Alle ingrediënten samenvoegen in een shaker met ijs. Krachtig shaken en zeven in een voorgekoeld cocktailglas met een groot ijsblok. Versier met een schijfje verse of gedroogde pompelmoes.
Note
Voor de nieuwsgierigen : Het rode drankje op de foto was een glaasje Crodino Rosso voor de BOB van dienst 😉
Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.
Wanneer je een cocktail bestelt in een deftige cocktailbar, dan wordt het drankje meestal ook live voor jou bereidt. Ik zou zelfs durven zeggen dat voor heel wat klanten de bereiding een niet onbelangrijk deel van de cocktailervaring uitmaakt. Op grote evenementen of festivals ligt dat uiteraard anders. Wanneer vb. Tomorrowland vraagt om een cocktailbar te voorzien met 15000 drankjes, dan kan je dat onmogelijk live bereiden en heb je zelfs bijna een industriële keuken nodig om alle voorbereidingen in goede banen te leiden.
Ook voor één van de meest bekende mixologen van ons land, Hannah Van Ongevalle, was dit een gekend probleem. Nadat ze voor haar voorbereidingen al meerdere keren de keukens had “geleend” van bevriende restaurants, was het tijd voor een eigen stek die helemaal optimaal was voor deze klussen. En eenmaal die keuken er dan toch stond kon ze die evengoed ook gebruiken voor workshops, productvoorstellingen, teambuildings en andere kleine events… het resultaat is “The Motel”, een schitterend ingerichte en zeer Instagram-waardige kook- en cocktailstudio op industriepark ’t Walletje in Knokke.
Ik had al enkele foto’s van deze gloednieuwe locatie gezien in een weekendbijlage van De Tijd, maar dinsdagavond mocht ik zelf een kijkje gaan nemen. Ik was uitgenodigd door KitchenAid voor een cocktailworkshop, waarbij alle cocktails zouden bereid worden met hun krachtige Power Blender.
Na een hapje en een licht aperitiefje kregen we een uitgebreide presentatie en demonstratie door de immer ravissante Hannah. Een boeiende uiteenzetting over cocktailcatering, doorspekt met heel veel humor en af en toe een woordje West-Vlaams.
We leerden dat voor catering een goede en krachtige blender een onmisbaar instrument is. Ter plaatse op het evenement alleen nog even de mix van dranken een half minuutje in de blender en je kan dadelijk serveren. Wat onmiddellijk opviel bij een eerste Gin Fizz was het onwaarschijnlijke gemak waarmee je een mooie schuimlaag tevoorschijn kan toveren. Dat kost met een shaker heel wat meer moeite. Er volgde nog een Marshmallow Lemonade (een zoete mocktail die je met een shotje vodka in een cocktail kan omtoveren) en Hannah’s favoriete koffiecocktail, de Espresso Martini. Haar voornaamste tips voor die laatste : gebruik steeds een kwaliteitsvodka (geen goedkope rotzooi uit de nachtwinkel), een goede koffielikeur en een shot echte stevige (N)espresso. Het resultaat mocht er absoluut zijn.
Na dit eerste gedeelte werden de deelnemers verdeeld in groepjes en moesten we aan de hand van een vragenlijst op zoek naar een origineel cocktailrecept wat alle leden van het groepje lekker zouden vinden. Mijn groepje had een overwicht aan journalisten, die nogal sterk in mijn richting keken voor het opmaken en bereiden van het uiteindelijke recept. Ze vonden het blijkbaar wel leuk dat er een hobby-bartender in hun groepje zat. Onze cocktail werd uiteindelijk een verfrissende longdrink op basis van graanjenever, saké en citroengras. Het resultaat werd door iedereen goedgekeurd, inclusief Hannah.
De ‘Power Blender’ waarmee we werkten was een zeer krachtig toestel. Volgens mij rijden er zelfs auto’s rond met minder PK’s onder de motorkap. Ik moet toegeven dat het gebruiksgemak (en vooral bij het afwassen!) een echte verademing was, zelfs vergeleken met de iets eenvoudigere KitchenAid blender die ik thuis zelf in de keuken heb staan.
Onze cocktail : “For Belgium’s sake”
Ingrediënten
3 cl Graanjenever
2 cl Saké
3 cl Mix van vers citroen- en limoensap
2 cl suikersiroop
Daarnaast heb je ook nog nodig :
Kardemompeultjes
Citroengras
1 flesje Tonic
Bereiding
Tijdens de workshop maakten we 5 cocktails in één keer. Wanneer je slechts één cocktail maakt zou ik slechts een half kardemompeultje gebruiken en een klein stukje citroengras. Je kan altijd toevoegen, maar niet terug uithalen. Het zijn tenslotte toch vrij sterke smaken. Zeven is trouwens overbodig, de KitchenAid blender verpulvert werkelijk alles.
Alle ingrediënten buiten de tonic samenvoegen in een blender met 2 of 3 ijsblokjes. Goed mixen en serveren in een longdrink met vers ijs. Aanvullen met tonic. Heel kort roeren. Eventueel versieren met citroengras of een citrusschijfje. Cheers !
Met dank aan KitchenAid, PURE en The Motel voor de uitnodiging en de fijne avond in Knokke.
Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.
De allereerste Belgische gin die ik persoonlijk echt lekker vond was vermoedelijk het bekende bruine flesje met lekker kruidige Filliers Dry Gin 28. Intussen brachten ze meerdere smaken en variaties op de markt. Een aantal daarvan vonden in een grote of mini-fles hun weg naar onze testbar. Een variatie waar ik nog niet eerder iets mee heb gedaan is Filliers Sloe Gin.
Sloe Gin is eigenlijk niet echt een gin, maar eerder een vruchtenlikeur van sleedoornbessen. De bessen worden gemacereerd in gin. Sommige fabrikanten voegen ook sap van sleedoornbessen toe om de smaak te versterken en uiteraard zou het geen likeur zijn zonder suiker.
Het alcoholgehalte is een flink stuk minder dan bij een fles gin. In cocktails wordt Sloe gin dan ook meestal niet gebruikt als hoofdbestanddeel van het recept, maar eerder als een smaak-toevoegende likeur. Het is een likeur met zoete, fruitige, verwarmende smaken en aroma’s, vooral populair tijdens de koudere herfst- en wintermaanden.
En toch geeft deze likeur nu net de mogelijkheid om ook eens een wat lichtere cocktail te maken tijdens de warmste weken van het jaar. Ik koos voor een light-versie van de 100 jaar oude Negroni.
Sloe Negroni
Ingrediënten
3 cl Filliers Sloe Gin
3 cl Campari
3 cl Martini Rubino vermouth
Bereiding
Voeg de drie bestanddelen samen in een mengbeker met veel ijs. Goed roeren tot alles perfect gemengd en gekoeld is. Strainen in een tumblerglas met een groot ijsblok. Versier met een mooi stukje citrusschil.
Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.
