Zacapa Foodpairing met Dominique Persoone en The Jane

 

Zacapa 23 is een donkere rum uit Guatemala die we al enkele keren hebben vermeld op deze blog. In het laatste artikel ging het over een samenwerking met Dominique Persoone die paaseitjes had gemaakt die er perfect bij pasten.
 
Toen ik een uitnodiging kreeg voor een Zacapa Foodpairing Event met Dominique Persoone in tweesterren restaurant The Jane moest ik uiteraard niet lang nadenken. Naast de reeds gekende Zacapa 23 zou ik ook andere bottelingen kunnen proeven en ik kreeg de mededeling dat er zelfs iets nieuws kon geproefd worden. Dit gecombineerd met de uitstekende keuken van dit toprestaurant was uiteraard een echte buitenkans.

Woensdagmiddag werden we ontvangen in de ‘Upper Room Bar’ van The Jane voor een uniek menu met heerlijke gerechten van het keukenteam o.l.v. Nick Bril, telkens met aangepaste cocktails op basis van Zacapa rum. Elke cocktail werd gemaakt op basis van een andere Zacapa-botteling.

Ik was vooral nieuwsgierig naar de Zacapa Negra en vroeg dan ook of ik deze eens puur mocht proeven. Je proeft duidelijk dat het om dezelfde basis gaat, maar minder zoet dan Zacapa 23. De ‘double toasted’ barrels laten zich zeer duidelijk gelden in de smoky afdronk.

De eerste twee cocktails vond ik wel perfect passen bij de gerechten, maar op zich vielen ze misschien iets te mager uit. Moest ik deze proeven in een high-end cocktailbar zou ik ze vermoedelijk geen tweede keer bestellen, maar mijn smaakpapillen zijn uiteraard redelijk verwend op dat vlak. De derde cocktail daarentegen was een echte voltreffer, een heuse smaakbom. Een collega-blogger had zelfs het probleem dat zijn glas al leeg was voor het bijpassende gerechtje op tafel kwam. Zoiets kan natuurlijk gebeuren als je iets superlekkers op tafel zet.

Als afsluiter van de maaltijd kregen we ook een glaasje van de gloednieuwe Zacapa Riserva Limitada, een unieke botteling die heerlijk paste bij de chocolade van Dominique. We proefden deze in een pairing met twee verschillende chocolades, waarvan eentje zelfs vegan en lactosevrij.

Het menu :

• Ceviche, seabass, passionfruit, mezcal
• Norwegian scallop, toasted nori, tsuyu bonito
• Risotto, babysquid, parmigiano reggiano
• North sea turbot, smoked beetroot, dashibutter
• Pulled duck taco, jalapeño
• Poulet de Bresse, carrot, malvasia di bosa di g.b. columbu
• Malt, parsnip, chocolate (D. Persoone)

De begeleidende drankjes :

• Natural sparkling mineral water, cucumber, mint
• Zacapa 23, oregano, honey, oloroso sherry, cherry tomato, balsamico
• Zacapa Negra, soda of Belsazar Dr. Loosen edition
• Zacapa XO, fino sherry, citric acid, Oxo bouillon, sesame-laurel-pepper syrup
• Ron Zacapa Reserva Limitada
• Coffee

Tussen de gangen door mochten we ook enkele keren proeven van unieke pralines, waaronder zelfs een ijspraline die à la minute werd afgewerkt.

Bij de koffie kregen we tenslotte nog een laatste praline met dezelfde samenstelling als de paaseitjes. Een voltreffer en een perfecte afsluiter voor deze lekkere gastronomische lunch.

Het was een leuk en vooral zeer lekker lunchevent. Met dank voor de uitnodiging aan Zacapa Rum, Diageo en persbureau Oona.

Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.

Masterclass Suntory Whisky + Japanese Ice Carving

 

Om met de deur in huis te vallen, ik was nooit een fan van Japanse whisky. Na deze masterclass moet ik mijn mening wellicht bijstellen. In Japan denken ze zorgvuldig na over het product dat ze creëren voor elke doelgroep en de vier spirits die ik tijdens dit event mocht proeven waren echt wel hoogwaardig.

Vorige week woensdag werden we verwacht bij CiPiaCe in Antwerpen, de tweede en nieuwste vestiging van deze schitterende combinatie van cocktailbar en Italiaans restaurant.

The House of Suntory Masterclass

Brand Ambassador Zoran Peric nam ons mee in zijn verhaal tijdens een proeverij van de verschillende spirits die geproduceerd worden door The House of Suntory. We starten met de (gloednieuwe!) vodka, daarna een zeer aromatische gin om te eindigen met twee totaal verschillende whisky’s.

 

• Haku Vodka : Een zijdezachte vodka gestookt uit rijst. Ik proefde eerder reeds vodka gestookt uit granen, aardappel en zelfs melk, maar dit was mijn eerste rijstvodka. Minstens even zacht als de melkvodka en laat zich heel gemakkelijk puur drinken zonder dat je begint te hoesten van de alcohol. Perfect te combineren met soda of tonic als longdrink. Haku staat voor wit, wat de zuiverheid van deze spirit wil benadrukken. Suntory kiest bewust voor zeer grote “heads & tails” tijdens het distilleren, waardoor ze alleen het allerbeste gedeelte van de spirit overhouden.
• Roku Gin : Deze gin met het heerlijke aroma van yuzu en kersenbloesem mochten we al eens eerder testen. In tegenstelling tot de vodka is deze alcohol gestookt uit maïs, om een iets zoetere spirit te bekomen. Het leukste wat ik hiervan heb onthouden is dat ze in Japanse bars vaak een Roku-Sonic bestellen. Dat is een G&T, waarbij de helft van de tonic is vervangen door soda. Zelf ben ik geen fan van bruiswater, dus ik hou het toch liever bij een klassieke G&T.
• Chita Single Grain : Misschien wel de zachtste whisky die ik ooit heb geproefd. Ideaal voor wie graag whisky wil (leren) proeven, maar bang is van te sterke of teveel uitgesproken smaken. “Your everyday whisky”.
• Toki Blended Whisky : Heel mooie whiskyblend voor gebruik in cocktails. Ideaal voor een Manhattan of Old Fashioned, maar ook voor de typisch Japanse Mizuwari (1 deel whisky met 3 of 4 delen bronwater en een groot ijsblok). 

Wat ik ook interessant vond was het verhaal over het bijna tropische klimaat in Japan. Als het heel warm en vochtig is drink je geen pure spirits, tenzij je na één glas al dronken wil zijn. Japanners drinken hun spirits liefst in een highball met een groot blok ijs en soda of tonic. In discotheken bestellen vriendengroepen geen fles Champagne die met vuurwerk in een ijsemmer op tafel wordt gezet, maar ze bestellen een fles whisky, die geserveerd wordt met een emmer ijsballen.

Japanse spirits zijn duidelijk anders dan Europese spirits en nog veel meer toegespitst op specifieke doelgroepen. Maar eens je het verhaal achter de verschillende spirits kent en begrijpt, dan snap je ook echt het verschil tussen elke fles. Tijdens deze tasting proefden we een hemelsbreed verschil tussen de beide whisky’s. Mijn favoriete spirit voor vandaag is alleszins Roku Gin, maar ik ga vast en zeker ook zelf nog wat experimenteren met de Toki Whisky.

Japanese Ice Carving Masterclass

De whiskytasting werd na een korte pauze gevolgd door een tweede masterclass over het verzagen van ‘clear ice’ in de juiste vormen voor verschillende glazen. We kregen een stortvloed aan praktische tips en een uitgebreide live demonstratie. Onder het motto “En wat hebben we geleerd vandaag ?” geef ik hieronder een opsomming van de voornaamste tips die ik heb onthouden:

• “Clear ice” bevat geen lucht of onzuiverheden en smelt veel trager dan eender welk ander ijs. Het is dus met grote voorsprong het meest geschikte ijs om te gebruiken voor het koelen van cocktails en sterke dranken, zonder noemenswaardige verwatering. De verwatering is immers de voornaamste reden waarom heel wat mensen geen ijs in hun whisky willen.
• Een onversneden ijsblok weegt al snel 30 kilo of meer. Hef het blok dus steeds op terwijl je door je knieën gaat om je rug te sparen.
• Laat het ijsblok rustig op temperatuur komen alvorens te verzagen. Wanneer het pas uit de diepvries komt is het ijs dof en veel te broos. Als het even kan klimatiseren wordt het opnieuw steviger en ook mooi transparant. 
• Een grote ijszaag spaart heel wat tijd, maar kost ook wel wat geld (+- 400 Euro)
• Een kleine ijszaag heb je in elk geval nodig om de balkjes of kubussen te zagen (+- 150 Euro).
• Een speciaal ijsmes en hamer gebruik je om het onderste stuk van de zaagsnede verder te klieven. Je kan immers niet tot de bodem blijven zagen, anders beschadig je de snijtafel. 
• Een ijsvork met drie tanden gebruik je om een kubus verder te “schaven” tot een ijsbal. Vooral niet “hakken” met de vork, want dan hak je die tanden vroeg of laat in je hand. 
• Een stevig maar zeer scherp mes gebruik je om hoeken en zijkanten af te snijden, zodat het ijsblok perfect in het glas past of om vb. een ijsblok te maken in een diamantvorm. 
• Gebruik steeds je glas om de juiste afmeting af te tekenen op het ijsblok. Verspil geen ijs tijdens het verzagen. Het ijsblok moet van de bodem van het glas tot iets onder de rand komen. Als het ijsblok een stuk boven het glas uitsteekt kan je niet meer ruiken aan je cocktail en is het zelfs moeilijker om te drinken.
• Start met een schuine insnijding, zodat je daar je ijszaag kan in vastzetten. Anders heb je het risico dat je ijszaag gaat “dansen” op het ijsblok.
• Je kan tijdens het verzagen het ijsblok vasthouden met een doekje of handschoenen, maar Japanners werken meestal met blote (en uiteraard propere!) handen.
• Zorg dat een ijsbal steeds de juiste grootte heeft voor het glas. De bal moet exact in het glas passen.
• Laat nooit een ijsblok of ijsbal in het glas vallen. Houd het ijs in je hand en plaats het glas er omgekeerd over, draai vervolgens het glas voorzichtig om. Delicate glazen kunnen anders gemakkelijk breken.

Met dank aan Zoran Peric, The House of Suntory, Alcobrands en Cipiace Antwerpen voor deze zeer leerzame lunchpauze-Masterclass ! 

Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.

Scallywag : A Stray Dog in the Big Apple

 

Onlangs was ik uitgenodigd voor een Douglas Laing whisky-tasting met persoonlijke begeleiding door niemand minder dan Fred Laing. Het verslag daarvan kon je reeds lezen op deze blog. Tijdens dit event proefde ik ook voor het eerst een ‘limited edition’ van Scallywag, een premium blend van malts uit de Speyside regio.

Een borrel waar ik eerlijk gezegd al een tijdje naar uitkeek. Ik had immers reeds kennis gemaakt met twee andere voortreffelijke ‘Remarkable Regional Malts’: Big Peat (Islay) en The Epicurean (Lowlands). Beide lieten een stevige en blijvende indruk na. Tel daar nog eens bij op dat Speyside sowieso mijn favoriete whiskyregio is… de verwachtingen waren vrij hoog. Wist je trouwens dat zowat de helft van alle Schotse whisky in Speyside gemaakt wordt ?

(Foto : Bert Oerlemans)

Centraal op het label staat een Fox Terrier met een monocle en één tand. De Fox Terriër is de favoriete hond van de familie en er heeft er altijd wel eentje rondgelopen in de stokerij. Wanneer je gaat kijken naar het “smoelenboek” op hun website kan je er zelfs een exemplaar zien staan tussen de overige personeelsleden. De naam betekent zoveel als een rekel, een rakker, een deugniet … wat uiteraard slaat op het typische karakter van de speelse fox terriër. Wie de schalkse en humoristische uiteenzetting van Fred heeft gehoord kan mogelijk ook denken dat het slaat op Fred zelf ;-)

Scallywag is een stevige whisky op 46% alcohol, een huwelijk van de beste Speyside malts, afkomstig van o.a. Macallan, Mortlach en Glenrothes. Volgens het boekje een combinatie van standaard Bourbon vaten en Sherry vaten. Volgens mij zullen het toch overwegend sherryvaten zijn, dat merk je overduidelijk aan de kleur, geur en smaak van deze whisky. Net als bij de andere blends uit deze reeks komen er af en toe ook speciale bottelingen op de markt. Zeker de moeite om in de gaten te houden.

• Kleur : Donkere kleur door de sherry-invloeden.
• Neus : Kruiden, vanille, sherry, eik.
• Mond : Stevige whisky met kruiden, warm rood fruit en donkere chocolade.
• Finish : Sinaasappelschil, appel, peer, tabak en fruitcake.

Kijk naar deze opsomming en het water komt je in de mond. Christmas cake in a bottle.
Deze whisky leent zich schitterend voor een klassieke zoete Manhattan. De mix met rode vermouth en een zoete cocktailkers is perfect. Ik probeer met veel plezier om dit nog iets te verfijnen en leg daarbij de focus op de sherry-invloeden.

“Stray Dog in the Big Apple”

Ingrediënten
5 cl Scallywag Remarkable Regional Malt
2 cl Gonzalez Byass La Copa zoete vermouth
1 cl Gonzalez Byass Cristina Medium sherry
1 cl Ricard Pastis (alternatief kan je ook kiezen voor Absint)

Bereiding
Spoel een Martiniglas (of coupe) met een beetje Pastis. Zorg dat er een flinterdun laagje overblijft over de volledige binnenzijde van het glas.

Voeg de whisky, sherry en vermouth samen in een mengbeker met veel ijs. Goed roeren tot de cocktail ijskoud is. Strainen in het Martiniglas.

Ik kies niet voor de klassieke zoete cocktailkers, maar serveer deze kruidige Manhattan met stevige sherry-invloeden met blokjes BRU-XL oude kaas en traditionele Gentse Tierenteyn mosterd. Een volwaardig aperitiefmoment voor de echte liefhebber. BRU-XL is een Belgische kaas van kaasmeester Peter Verbruggen uit Beringen, die werd gecreëerd als herinnering aan de aanslagen van 22 maart 2016 in Brussel.
 
Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.
    

Sunshine Lover

 

Binnenkort is het weer #Negroniweek en dus ben ik ook al volop aan het experimenteren om enkele lekkere varianten te bedenken. Met een Tequila Negroni als uitgangspunt kwam ik per toeval uit op deze vrij eenvoudige smaakcombinatie. Het bleek een voltreffer. Een zachte cocktail waarin ik het typische snoepjesaroma van een Tequila Silver combineer met het fruitige van Aperol en de subtiele Clementijntjes van een tonic die gecreëerd werd door niemand minder dan Sergio Herman.

Deze cocktail lijkt een beetje op de ‘Part Time Lover’, die ook een basis heeft van Tequila en Aperol, maar in een mix met citroensap en vlierbloesem, wat toch een compleet ander effect geeft.

Aperol is zowat het buitenbeentje van de Italiaanse bitters, met ingrediënten zoals rabarber, gentiaan en kina. Er worden nogal eens smalende opmerkingen gemaakt over Aperol, omdat het product veel minderwaardiger zou zijn dan vb. Campari. Maar in de zomer kan je geen terrasje voorbijlopen of er staat een Aperol Spritz te blinken in de zon. Zomerse zonnige terrasjes staan voor mij dan ook echt voor deze populaire bitterzoete likeur, vandaar mijn keuze voor de naam van deze cocktail.

Sunshine Lover

Ingrediënten
3 cl Sierra Tequila Silver
3 cl Aperol
Fever-Tree Clementine Tonic

Bereiding
Voeg de Tequila en Aperol samen in een mengbeker met veel ijs. Goed roeren. Strainen in een tumbler met een groot ijsblok. Aanvullen met de Clementine tonic. Versier met een schijfje gedroogde bloedappelsien.
 
Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.

Raise a glass to Fred Laing!

 

Douglas Laing & C° is één van de belangrijkste onafhankelijke blenders en bottelaars van Schotland, gevestigd in Glasgow. Ze zijn vooral bekend voor hun sublieme ‘Remarkable Regional Malts’ reeks, dit zijn premium blends (100% malt!) per whiskyregio.
 
Momenteel staat Fred Laing (69) aan de leiding van het familiebedrijf. Het bedrijf werd opgestart door zijn vader, Fred Sr, in 1948. Het zal echter niet meer zo lang duren vooraleer de derde generatie de leiding definitief in handen neemt. Hoog tijd dus voor invoerder en distributeur Cinoco om Fred nog eens naar België te halen voor een uitgebreide tastingsessie.

Maandagmiddag werd ik verwacht op het schitterende kasteeldomein Gravenhof in Dworp. Op een zonovergoten terras werden we verwelkomd door Fred Laing, volledig uitgedost in traditionele Schotse klederdracht. En neen, ik heb niet gecontroleerd of hij nog iets aanhad onder zijn kilt.

Omdat het die dag toevallig ook #WorldCocktailDay was mochten we eerst even rustig op adem komen met een lekkere “Horse’s Neck” op basis van The Epicurean, een premium blend van malts uit de Lowland regio.

Tijdens een zeer levendige tastingsessie nam Fred ons mee doorheen het rijke smakenpallet van Schotland. Volgende flessen kwamen aan bod :

• Remarkable Regional Malt : Scallywag 13y, blend van malts uit Speyside.
• Remarkable Regional Malt : Rock Island, blend van malts van de Schotse whisky-eilanden (Islay, Jura, Arran en Orkney).
• Provenance series : Ardmore 10y (2008)
• Old Particular series : Strathclyde 12y (2005) 
• Old Particular series : Tamdhu 16y (1998) 
• Xtra Old Particular series : Clynelish 21y (1995)

 

Na de tasting mochten we plaatsnemen in het restaurantgedeelte van het kasteel voor een uitgebreide en zeer lekkere lunch. Uiteraard werd die ook afgesloten met een koffietje en een lekker glaasje whisky naar keuze. Ik koos opnieuw voor een botteling van Scallywag. Binnenkort komt er een apart artikel over deze whisky op de blog, maar ik verklap alvast dat dit een stevige blend is van Speyside malts, waarvan een groot gedeelte gerijpt werd op sherryvaten. Bovendien won deze whisky zopas twee gouden medailles op de San Francisco World Spirits Competition.

 

Als nieuwtje kregen we mee dat Douglas Laing & C° binnenkort ook een eigen Lowland stokerij zal hebben : Clutha Distillery. Clutha is Latijn voor Clyde, de naam van de rivier waarlangs de stokerij gelegen is. Momenteel is de stokerij in opbouw en deze zal binnenkort in dienst worden genomen. Expect the unexpected, want in tegenstelling tot de doorsnee zachte Lowlands whisky hebben ze plannen om veel met sherry vaten te werken.

Met dank aan Fred Laing, de medewerkers van Douglas Laing & C° en invoerder Cinoco voor de uitnodiging. Het was een schitterende en leerrijke middag ten zuiden van Brussel.

Addendum
Wil je graag nog wat meer foto’s zien van dit event, neem dan een kijkje in het album op onze Facebook pagina. Bert Oerlemans is één van de fotografen waar ik regelmatig mee samenwerk in mijn communicatiebureau. Intussen werd hij een goede vriend en samen organiseren we ook netwerkevents in Limburg. Normaal fotografeert Bert voor ons hoofdzakelijk gebouwen en interieurs. Vermits ik weet dat hij ook een echte whiskyliefhebber is nodigde ik hem uit om als gelegenheidsfotograaf voor Double Strainger mee te komen naar dit event. Deze keer zijn de foto’s dus niet van mijn hand, maar zijn ze het (vak!)werk van Bert. Hiervoor wil ik hem uiteraard ook van harte bedanken.

Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.

Cinco de Mayo - Margaritas for everyone !

Vandaag is iedereen Mexicaan – Happy Cinco de Mayo !!!

Op 5 mei 1862 versloegen de Mexicanen een Frans leger bij de Slag bij Puebla, dit wordt jaarlijks herdacht met een feest waarbij de Tequila rijkelijk vloeit. Op deze feestdag maken we enkele lekkere Margaritas, waarbij we verschillende likeuren gebruiken. Heb je niet echt iets met Mexico, dan kan je ook nog altijd vieren dat dit de bevrijdingsdag was voor Nederland in 1945. Alle redenen zijn immers goed om te vieren !

Het leukste van cocktails maken is dat je zowat eindeloos kan variëren met smaken en aroma’s. Zit er in je basisrecept een siroop, dan kan je testen wat het effect is door deze te vervangen door een andere siroop. Hetzelfde geldt voor likeuren. Margaritas heb ik dan ook al gezien met tientallen smaken en kleuren. Voor het basisrecept van deze eenvoudige cocktail heb je slechts drie ingrediënten nodig : Tequila, Cointreau (of een andere Triple Sec) en limoensap. Vandaag maken we enkele variaties op dit populaire recept.

Omdat het feest is kiezen we als basis voor een mix van blanco Tequila en een kruidige Tequila-likeur. Deze vullen we dan aan met een likeur met een kleurtje en/of smaakje. Blue Curaçao leunt natuurlijk vrij dicht aan bij de Cointreau uit het originele recept, maar heeft een leuke blauwe Margarita als resultaat. We maken er ook eentje met cassislikeur, wat niet alleen een andere kleur maar ook een ander smaakpatroon heeft. Bij deze dus een oproep om zelf ook te (durven) experimenteren. In het verleden maakte ik er vb. ook al eens eentje met komkommer voor deze feestdag. Heb je zelf een combinatie gevonden die echt fantastisch is, laat het ons dan zeker weten !

Margaritas for everyone

Ingrediënten
2,5 cl Sierra Tequila Silver
2 cl Sierra Spiced Tequila Liqueur
3 cl vers limoensap
3 cl Blue Curaçao (of voor de alternatieve versie Marie Brizard Cassis)

BereidingAlle ingrediënten samenvoegen in een shaker met ijs. Krachtig shaken en uitschenken doorheen een fijn zeefje in een Margaritaglas. Liefhebbers kunnen ook een zoutrandje voorzien op het glas, maar persoonlijk ben ik daar niet zo’n fan van. Voeg nog een limoenpartje of cocktailkers toe.

Disclaimer : All pictures and texts are copyrighted by Geert Conard and Esito Management & Communications unless stated otherwise in the article. While some items might have been gifted by the producer or distributor, these are in no way paid promotions or recommendations.