woensdag 31 oktober 2018

Johnnie Walker Blue Label - Ghost & Rare Port Ellen

 
Elk jaar ga ik op zoek naar een leuke nieuwe spirit om voor te stellen in het kader van Halloween. Dit jaar dacht ik aan Schotland, aan de kastelen en ruïnes en de vele verhalen over spoken die daar zouden rondwaren. Een andere soort Schotse ‘ghosts’ zijn whisky’s van stokerijen die al lang niet meer bestaan. Dan heb ik het uiteraard over legendarische stokerijen zoals Port Ellen op Islay.

Deze stokerij werd opgestart in 1825, maar werd gesloten in 1983. Bottelingen van deze uitstekende single malt whisky blijven nog af en toe opduiken en worden door hun schaarste bijna onmiddellijk collectors items. De resterende stock van Port Ellen is in handen van Diageo, het bedrijf wat ook het populaire whiskymerk Johnnie Walker in handen heeft. Het was dus een kwestie van tijd voor ze daar iets mee zouden gaan doen.

Johnnie Walker Blue Label 
is de topreeks waarin regelmatig ‘limited edition’ bottelingen worden gelanceerd. Unieke blends van zeldzame en uitzonderlijke whisky’s. Binnen deze reeks bestaat sinds vorig jaar ook een sub-reeks “Ghost & Rare”, dit zijn speciale blends die gemaakt worden met onvervangbare ‘ghosts’ (whisky van gesloten stokerijen) en uiterst zeldzame whisky’s (Limited Edition bottelingen). Vandaag betaal je voor een fles Port Ellen prijzen tot 3000 Euro, wat deze Blue Label Ghost & Rare ook waardevol en uniek maakt. En het spreekt voor zich dat de resterende voorraad aan Port Ellen Single Malt ook heel snel afneemt, wat de waarde voor verzamelaars elke dag doet stijgen.

Jim Beveridge, Master Blender van Johnnie Walker, balanceerde het unieke karakter van de Port Ellen met enkele andere zeer zeldzame whisky’s. Hij vertelt: "De 'Ghost' whisky's van Caledonian en Carsebridge voegen lagen toe van romige vanillezoetheid terwijl zeldzame malts uit Mortlach, Dailuaine, Cragganmore, Blair Athol en Oban rollende golven van wasachtige citrus, rijke mout en tropisch fruitsmaken leveren - allemaal perfect uitgebalanceerd door de kenmerkende maritieme rokerigheid van Port Ellen die blijft hangen in de lange en verwarmende finish."

Johnnie Walker Blue Label Ghost and Rare Port Ellen wordt gebotteld met een alcoholpercentage van 43,8% en is beschikbaar bij de betere speciaalzaken. Richtprijs 305,00 Euro voor 70cl. Elke fles in deze speciale uitgave is individueel genummerd.

Persoonlijke noot.
Halloween is de avond voor Allerheiligen. Voor ons gezin is dit een jaarlijks familiemoment waarop we ons heel erg verbonden voelen met ons eerste dochtertje, Ellen, overleden in 2010. Tijdens het schrijven van dit artikel over Port Ellen was zij onvermijdelijk de hele tijd in mijn gedachten.

zondag 28 oktober 2018

Heerlijke herfstaroma's met Jack Daniel's Tennessee Fire

 
De zomer leek dit jaar oneindig lang te duren, maar als ik naar buiten kijk dan lijkt de natuur toch eindelijk in herfst-modus te komen. Voor mij staat de herfst gelijk aan vallende bladeren in mooie kleuren, kastanjes, aroma’s van appels en peren … en kaneel.

Jack Daniel’s zet deze herfst zijn ‘Tennessee Fire’ variant in de kijker, een lekkere borrel op basis van de welgekende Jack Daniel’s Old nr. 7 whiskey, gemixt met een pittige kaneellikeur met allspice en nootmuskaat. Het resultaat is een zachte herfstborrel, maar met een pittige kruidenkick.

Tennessee Fire kan je serveren als ijskoude borrel. Dit werkt het best als je de borrelglaasjes in de diepvries bewaart. Maar uiteraard kan je er ook een lekkere cocktail mee maken. Zelfs mijn wederhelft vond deze eigen variatie op de QB Sneak zeer lekker, terwijl ze normaal gezien zelfs geen whiskey lust !


Sneaky Quarterback

Ingrediënten
5 cl Jack Daniel’s Tennessee Fire
4 cl Veenbessensap
1 cl vers limoensap
Fever-Tree Indian Tonic

Bereiding
Voeg de Tennessee Fire, het veenbessensap en het limoensap samen in een shaker met ijs. Stevig shaken tot de cocktail ijskoud is. Serveren in een mooi cocktailglas met vers ijs. Aftoppen met een beetje tonic. Versier met een cocktailkers en een kaneelstokje.

woensdag 24 oktober 2018

Glenfiddich Experimental Series : Een ontmoeting met Brand Ambassador Mark Thomson

 
Vorige week was Mark Thomson, Brand Ambassador van Glenfiddich Whisky voor Schotland, aanwezig in ons land voor de lancering van ‘Fire & Cane’, de vierde release in de ‘Experimental Series. Helaas was ikzelf verhinderd voor dit event, maar via mijn contactpersoon bij de public relations-dienst kon ik toch nog een afspraak regelen voor een “1-op-1” interview. Uiteraard inclusief tasting.

Veel vragen hoefde ik zelfs niet te stellen, want als een echte spraakwaterval vertelde Mark alles wat ik maar wou weten over de Glenfiddich Experimental Series.

William Grant & Sons Distillers Ltd
, de eigenaars van Glenfiddich, hebben altijd al zeer sterk ingezet op innovatie en experimenteren. Vroeger werd in Schotland grotendeels blended whisky gemaakt. Zij waren de eersten die in 1963 een Single Malt whisky exporteerden. Vanaf 2000 was dat met een ‘age statement’ en was de beroemde 12y geboren. Via hun zuster-distilleerderij The Balvenie, gelegen vlakbij Glenfiddich, waren ze in 1980 ook de eersten die begonnen met finishes in vaten waar eerder andere dranken in hadden gerijpt. In 1998 startten ze met het Solera-principe voor hun 15 jaar oude whisky, een techniek die ze afkeken van sherryproducenten. Hun iconische driehoekige fles is wellicht de meest herkenbare whiskyfles die er vandaag op de markt is.

De eigenaars van Glenfiddich, stimuleren dus voortdurend het experimenteren en willen elk jaar minstens 5 interessante experimenten zien. Daaruit vloeide ook de ‘Experimental Series’, een reeks unieke projecten die vast en zeker de aandacht krijgen van enthousiaste whiskyliefhebbers wereldwijd. Vier jaar geleden werd dit project opgestart, drie jaar geleden verscheen de allereerste botteling. Met deze reeks richten ze zich niet alleen tot Glenfiddich-fans, maar tot een veel breder publiek wat zoekende is naar iets nieuws. Zo staat het Glenfiddich logo slechts vrij klein en onderaan op de fles, maar staat het experiment waar het om gaat echt centraal.


IPA Experiment (India Pale Ale)



De whiskymakers van Glenfiddich gingen samen met bierbrouwers een specifiek bierrecept samenstellen, wat een optimale invloed zou hebben op het gebruikte whiskyvat. Het bier was op zich niet bijzonder lekker, heel erg bitter, maar deed zijn werk zoals verwacht. Men maakte eerst de whisky zoals gebruikelijk, pompte deze uit het vat, wat vervolgens gevuld werd met het bier. Na een maand werd het bier verwijderd en de whisky opnieuw in het vat gepompt voor een narijping.


Deze whisky met een extra hop-accentje leent zich niet echt voor een Old Fashioned, maar werkt fantastisch goed in sour-cocktails.


Project XX (Lees : Project Twintig)



Twintig Glenfiddich Brand Ambassadors werden naar een warehouse gebracht, waar ze elk 5 vaten moesten uitzoeken en merken met een krijtje. De volgende dag kregen ze de vijf samples geserveerd waaruit ze de beste moesten kiezen. De Brand Ambassadors hadden geen enkel idee wat er met die vaten zou gebeuren, velen dachten dat het uiteindelijk zou gaan om één vat wat als single barrel zou worden gebotteld. Dat was dus niet het geval. Van de 100 geselecteerde vaten werden de 20 beste overgehouden, waarmee de batch werd samengesteld. Dit waren 17 ex-bourbon vaten, 2 ex-sherryvaten en 1 ex-Portovat.


Momenteel proberen de Master Blender en zijn team om dezelfde smaak opnieuw samen te stellen, wat geen eenvoudige opdracht blijkt te zijn.

Deze whisky leent zich uitstekend voor een Old Fashioned met een Lapsang Souchong thee infusie en dropbitters. Een klein snuifje zout doet deze whisky helemaal openbloeien. Hou je het liever wat eenvoudiger, probeer dan zeker eens een Rob Roy met een tikkeltje zout erin.


Winter Storm



Onderzoek heeft uitgewezen dat Glenfiddich tijdens de rijping twee keer een evolutie ondergaat. De ‘new make’ is een beetje grassig zoals cachaça en zelfs een klein beetje zoutig. Door de rijping komt het zoete meer naar boven en verdwijnen het zoute en grassige naar de achtergrond. Na ongeveer 20 jaar rijping draait dit proces zich terug om. Winter Storm werd gebotteld op het exacte ogenblik dat het zoete nog voldoende aanwezig was, maar net wanneer hints van het zoute en grassige terug naar boven kwamen. Deze whisky heeft een licht abrikozen-aroma en is gerijpt op Canadese ex-ijswijn vaten.


Fire & Cane


Elk jaar worden de stookketels van Glenfiddich twee weken stilgelegd voor een groot onderhoud. Vlak daarvoor stoken ze de ketels altijd nog eens goed op met zwaar geturfde whisky. Dit is turf uit de highlands, dus heel rokerig maar zonder het typische jodium van de eilanden. Die whisky werd steeds op vaten gezet, maar er werd eigenlijk weinig mee gedaan.

Voor Fire & Cane gebruiken ze nu 50% geturfde whisky en 50% van de gebruikelijke Glenfiddich. Deze blend laten ze rijpen in ex-rumvaten wat resulteert in een zeer delicate smoky whisky.

Tenslotte had ik het met Mark ook nog over de Old Fashioned Week 
die binnenkort van start gaat. Volgens hem is de ideale whisky daarvoor de Glenfiddich Solera 15y. Deze whisky heeft echt alle eigenschappen die ideaal zijn voor een perfecte Old Fashioned. Hij is kruidig en tegelijk zoet van de rijping, maar heeft ook een lichte sinaasappel-achtige hint vooraan in de mond. Ik kan het alleen maar beamen want deze whisky was al altijd mijn favoriete Glenfiddich !

zondag 21 oktober 2018

'Sober October' met Seedlip

 
Seedlip was één van de eerste merken dat op de markt kwam met gedistilleerde niet-alcoholische spirits. Brian Branson, een voormalig apotheker baseerde zich op oude recepten uit een boek van 1651 “The art of distillation”. Eind 2015 kwam hij op de markt met Seedlip, een drankje wat een antwoord moest bieden op de vraag “What to drink when you’re not drinking”. Gemaakt zonder suiker, zoetstoffen of kunstmatige smaken.

Drankjes op basis van Seedlip staan intussen op de kaart bij gerenommeerde hotels en restaurants zoals ‘The Savoy’ en ‘The Fat Duck’. Deze spirits worden nogal eens “alcoholvrije gin” genoemd, omdat je ze vrij goed kan gebruiken in cocktails en longdrinks ter vervanging van gin. Recent werd het gamma uitgebreid naar drie verschillende smaken :

Seedlip Grove 42 – Citrus : Bittere sinaasappel, mandarijn, bloedappelsien, gember, citroengras en citroen. Perfect Serve met Fever-Tree Mediterranean Tonic of Clementine Tonic met kaneel.


Seedlip Spice 94 – Aromatic : Eik, Cascarilla schors, kardemom, All Spice, citroen en pompelmoes. Perfect Serve met Fever-Tree Indian Tonic of Aromatic Tonic.

Seedlip Garden 108 – Kruidig : Hooi, erwt, pepermunt, rozemarijn, tijm en hop. Perfect Serve met Fever-Tree Indian Tonic of Elderflower Tonic.

In de UK organiseren ze 'Sober October'
, als variant op onze 'Tournée Minérale' tijdens de maand Februari. Daarom leek het ons wel eens leuk om aan de slag te gaan met deze drie niet-alcoholische spirits. Zelf ben ik niet zo’n fan van volledig alcoholvrije maanden, ik denk nog steeds dat het gezonder en verstandiger is om het hele jaar door met mate te genieten van kwalitatieve drankjes. Met deze drie spirits maak ik dan ook een alcoholvrije variant op een Gin & Tonic, een lekkere mocktail en een best wel geslaagde low-alcohol variant op een Negroni.

Seedlip & Tonic

Ingrediënten
5 cl Seedlip Garden
15 cl Fever-Tree Indian Tonic


Bereiding
Serveer in een cocktailglas met veel ijs. Versier met een takje rozemarijn of enkele erwtjes. Persoonlijk vond ik deze spirit niet zozeer kruidig, maar vooral heel erg vol van aardse smaken. Ik opteerde dan ook voor een eenvoudig schijfje sinaasappel om de cocktail wat op te frissen in plaats van het geheel nog aardser te maken met de erwtjes. Persoonlijk vond ik deze variant toch wel de minste van het drietal.


Seedlip Blossom(-ish)

Ingrediënten
5 cl Seedlip Grove
15 ml vers citroensap
20 ml vers sinaasappelsap
15 ml suikersiroop


Bereiding
Shake met ijs en serveer doorheen een fijn zeefje in een cocktailglas met vers ijs.


Versier met een sinaasappelblaadje.





Seedlip Low-Groni

Ingrediënten
35 ml Seedlip Spice
25 ml Monin Bitter (N.A.)
25 ml Rode vermouth


Bereiding
Stir in een mengbeker met veel ijs. Serveer in een cocktailglas met veel ijs. Versier met een mooi stukje sinaasappelschil.


Bij het gebruik van losse ijsblokjes kan je deze cocktail ook prima samenstellen in het glas. Wanneer je een groot ijsblok gebruikt voor het serveren zou ik zeker eerst stirren in een groot mengglas.

donderdag 18 oktober 2018

Roku Gin : Kersenbloesems uit Japan

 
Door mijn hobby als cocktail- en spiritsblogger ben ik ook een breder gamma aan spirits gaan appreciëren. Zo was ik vb. vroeger niet echt een fan van cognac of brandy, maar door de betere producten te proeven is dat zeker veranderd. Maar uiteraard betekent dit niet dat ik alle spirits even lekker vind. Zo ben ik nog steeds geen grote liefhebber van Japanse whisky. Ik heb er al meerdere geproefd en bijna altijd vond ik ze een stuk minder lekker dan whisky uit Schotland, Ierland, Europa of Amerika. 

Tijdens de laatste editie van de Delhaize Discovery Days werd ons een Japanse Gin voorgesteld en daar heb ik er alleszins nog niet veel van gezien of geproefd. Met plezier liet ik me dan ook twee proevertjes serveren, puur en als Gin/tonic. Het was al even geleden dat een nieuwe gin me nog kon verbazen, maar deze nieuwkomer vond ik echt verrassend en bijzonder lekker.


Intussen is een fles van deze ROKU GIN 
toegekomen en konden we nogmaals proeven en experimenteren. Producent Beam Suntory neemt ons mee op reis doorheen de vier seizoenen. De zes botanicals worden immers doorheen de seizoenen geoogst, op het ogenblik dat ze echt op hun piek zijn : Sakura bloesem en bladeren (=Japanse kers), Yuzu schil, Sencha thee (=groene thee), Gyokuro thee (geraffineerde groene thee) en Sansho peper.

Voor een authentiek gin-aroma worden nog volgende klassieke botanicals toegevoegd : Jeneverbes, koriander, Engelwortel, anijszaadjes, kardemom, kaneel, bittere sinaasappelschil en citroenschil.


Bij voorkeur te serveren met dunne staafjes van vers gesneden gember. Omdat ik geen verse gember meer in huis had gebruikte ik gedroogde gember van Botanic & Fruit.


Bij deze bijzondere florale en aromatische gin zou ik zeker niet te wild gaan met de tonic, kies liever een neutrale bittere tonic die de heerlijke aroma’s en smaken van deze gin nog benadrukt. Een Yuzu tonic zou voor de hand liggen, maar ik kies dus liever een neutralere Fever-Tree om de gin meer tot zijn recht te laten komen. Voor mijn eigen versie van de ‘Perfect Serve’ serveer ik de Gin & Tonic met nog een piepklein borreltje erbij met Roku Gin. Ik zou dan ook starten met het borreltje om de smaak en het aroma eerst puur te ervaren.


De kersenbloesem en thee-aroma’s komen zeer duidelijk naar voren. In de mond opnieuw de kersenbloesem, maar nu duidelijk vermengd met jeneverbes en thee.


Roku is Japans voor het cijfer 6, wat dus verwijst naar de 6 originele Japanse botanicals. Deze gin was oorspronkelijk alleen in Japan verkrijgbaar, maar verovert nu ook de rest van de wereld. Ik ben er alleszins blij mee dat hij ook in België verkrijgbaar is.

dinsdag 16 oktober 2018

Cocktail : Gin Blind

 
Soms krijg ik wel eens de vraag of ik al die cocktailrecepten uit het hoofd ken. Uiteraard niet. De meeste klassiekers ken ik wel, maar er zijn ondertussen duizenden cocktailrecepten die je kan terugvinden in boeken en op het internet. Ik vind het altijd leuk om eens te grasduinen tussen al die recepten en er dan enkele te selecteren om zelf te maken. Eén van de cocktailboeken die ik absoluut kan aanraden is “The 12 bottle bar”.

Uit dit boek haalde ik het recept voor de ‘Gin Blind’ en maakte er mijn eigen versie mee.
Oorspronkelijk komt dit recept uit “The Gentleman’s Companion” van Charles H. Baker uit 1939. Het was een bundel van alle lekkere drankjes die hij had leren kennen tijdens zijn wereldreis. De ‘Gin Blind’ werd voor hem geserveerd door de butler van Commandant Livesey van de Britse zeemacht.


Gin-Blind


Ingrediënten
60 ml Belroy’s Gin
7,5 ml Cointreau
15 ml Otard cognac
1 dash sinaasappelbitters


Bereiding
Voeg alle ingrediënten samen in een mengglas met veel ijs. Roer 30 seconden aan een vast tempo tot alles goed gekoeld is. Serveer in een voorgekoeld Martiniglas.

zaterdag 13 oktober 2018

Food & Cocktails pairing door Bart De Pooter en Bar Barbure

 
Iedereen heeft de mond vol van foodpairing, maar als je kijkt naar cocktailbars dan kom je zelden verder dan een paar olijfjes of een pikant gehaktballetje naast je glas. Best jammer, want er wordt heel wat tijd besteedt om alle smaken en aroma’s helemaal op punt te krijgen in het glas, dan loont het zeker de moeite om ook eens wat verder te kijken.

Bar Burbure 
organiseert dit najaar een reeks evenementen waarbij bekende chefs lekkere hapjes serveren en het bartender-team zorgt voor een perfecte pairing met heerlijke cocktails.


Woensdagavond was ik aanwezig op de eerste editie met Chef Bart De Pooter aan het fornuis. Zijn restaurant, De Pastorale, heeft twee sterren in het rode boekje van de bandenfabrikant, dus de verwachtingen lagen vrij hoog.

Over de pairing met de cocktails kan ik vrij kort zijn. Dit was zeer geslaagd. De profielen van de cocktails waren perfect aangepast aan de kleine gerechtjes. Er zat ook een mooie opbouw in. Bij het voorgerechtje (oester) een verfrissende alcoholarme cooler, om dan verder te evolueren in de richting van meer uitgesproken en iets stevigere cocktails bij vb. het gerechtje met rundsvlees.


Alle cocktails waren van een hoog niveau, maar als ik toch een beoordeling moet geven dan was naar mijn persoonlijke smaak de minste cocktail de vrij eenvoudige ‘For the love of Peanut’, maar ook deze was absoluut een perfecte pairing met het bloemkoolgerechtje. De twee laatste cocktails waren allebei echte smaak-knallers. Jumping Jack is een pittige “Bloody Mary”-achtige cocktail die bijzonder smaakvol was. Als je weet dat dergelijke cocktails in Mexico meestal gemaakt worden met tomatensap vermengd met oestervocht, dan weet je dat dit ook perfect paste bij de Sint-Jacobsvrucht. De Smoked Merlot, op basis van een reductie van rode wijn, kan zonder meer op de Green Club Card. De pure en diepe smaak van de kwalitatieve super premium ingrediënten was top en matchte perfect met de zuivere smaak van de rundstartaar !

  • Smoked Oyster – Seaweed – Coffee – Cumin
    BB : Sencha Cooler
  • Tomato – Burrata – Terragon
    BB : Autumn in Antwerp
  • Cauliflower – Gado Gado – Augurke
    BB : For the love of Peanut
  • Coquille – Pumpkin – Togarashi
    BB : Jumping Jack
  • Beef Tartare – Gardencress – Pumpernickle
    BB : Smoked Merlot
    •  
Eind November volgt de tweede editie met de Chef van La Source. Hou zeker de Facebookpagina van Bar Burbure in de gaten, want dit eerste evenement was volledig volzet op minder dan 24 uur. Uitbater Jurgen Lijcops liet ons ook nog weten dat ze vanaf 16/10 starten met een nieuwe kaart boordevol heerlijke herfstcocktails. Binnenkort gaan we proeven en brengen we ook daarvan verslag uit.

woensdag 10 oktober 2018

Sherryweek - Tio Pepe Sour

Deze week is #Sherryweek. Oplettende volgers weten uiteraard dat ik vorige maand de driedaagse masterclass #Sherrymaster2018 heb gedaan en dat ik over die ervaring al enkele artikels heb gepost. Om die reden ga ik voor deze themaweek mijn bijdrage beperken tot dit artikel, maar ik beloof alvast dat ik sherry ook iets vaker aan bod zal laten komen als ingrediënt voor lekkere cocktails.

In dit artikel wil ik even kort samenvatten wat sherry precies is. Een sherry is een versterkte wijn, afkomstig uit het zuiden van Andalusië (Spanje). Het productieproces wijkt sterk af van een normale wijnproductie en dat is zeker niet alleen door het versterken met wijnalcohol. Na het plukken van de druiven worden deze niet dadelijk geperst, maar ze worden eerst buiten op matten in de zon gelegd, zodat het vocht verminderd en de smaak zich concentreert. Na het persen laat men de most uitgisten en slaat men deze op in vaten. Vanaf dit punt kiest men voor één van de twee rijpingsmethodes: een biologische rijping of een rijping door oxidatie.


Voor een biologische rijping voegt men wijnalcohol toe en rijpt de wijn in een eiken vat wat niet geheel afgevuld wordt. Er blijft wat lege ruimte aan de bovenkant, zodat er zuurstof bij de wijn komt en er een laag gistcellen op het oppervlak verschijnt. Dit noemt men de flor, een gistlaag die als een dekentje op de sherry ligt en ontzettend belangrijk is in het productieproces. De flor beschermt de wijn tegen verdere oxidatie en zorgt ook voor een omzetting van alcohol in acetaldehyde, wat zorgt voor de typische notensmaak van sherry.


Voor een rijping door oxidatie wordt er gewerkt met een iets hoger alcoholpercentage zodat er geen flor ontstaat. De populaire Oloroso is een voorbeeld van een sherrywijn die gerijpt is door oxidatie. Bij een Palo Cortado hebben we flor bij de start, maar laat men deze al vrij vroeg verdwijnen zodat er oxidatie kan plaatsvinden. Bij een amontillado sherry gebeurt dit pas later in het proces, wat dus een ander resultaat geeft.  
Door het mengen van jonge en oude sherry bekomt men een coherent eindresultaat. Dit Solera proces met drie vaten met verschillende rijpingsleeftijden werkt perfect en is intussen ook overgenomen door andere spiritsproducenten. We zien dit vb. ook bij rum-producenten.


Startend vanaf een basiswijn van Palomino-druiven ontstaat een mooi gevarieerd gamma van sherry’s, met verschillende fermentatie en rijping. Deze soorten kan je onderscheiden door de benaming op het etiket.


Ik geef graag een kort overzicht van de meest voorkomende sherry’s. Bij een aantal soorten geef ik als voorbeeld een botteling van Gonzalez Byass :
  • Fino : Lichtgele kleur, droge sherry met frisse zuren. De Tio Pepe van Gonzalez Byass is een zeer populaire Fino. 15% alcohol.
  • Fino en rama : Een Fina, rechtstreeks uit het vat. Enkel gefilterd om onzuiverheden te verwijderen.
  • Manzanilla : Lijkt op een Fino, maar gemaakt rond Sanlucar de Barrameda. Is iets kruidiger en ziltiger dan de Fino’s van Jerez. De smaak doet een beetje denken aan kamille, wat ook de naam gaf aan deze variant.
  • Amontillado : Zowel voor kleur als smaak zit deze sherry tussen de Fino en Oloroso. Droge amberkleurige sherry met hazelnoot. 16 tot 20 % alcohol. Deze sherry start als een Fino, maar om meerdere redenen, natuurlijk of geforceerd, kan het zijn dat de flor zich niet goed ontwikkelt waardoor er wat meer oxidatie optreedt. (Vb. Vina AB)
  • Palo Cortado : Oorspronkelijk ontstaan na een productiefout. De finesse van een Amontillado en de body van een Oloroso. Rijping ‘door de natuur’. Alcoholpercentage van 18 tot 20%. Vaak ontstaat de Palo Cortado wanneer de flor van een Amontillado te snel afsterft en de wijn zich verder ontwikkeld in de richting van een Oloroso. Men kan dit ook forceren door op het juiste moment de wijn opnieuw te versterken zodat de flor afsterft. (vb. Leonor)
  • Oloroso : Droge mahoniekleurige sherry. Alcoholpercentage van 17 tot 22%. (Vb. Alfonso)
  • Medium Dry : Zoetere amberkleurige sherry met notensmaak. Meestal een blend van Amontillado met Pedro Ximénez. 15 tot 17,5% alcohol.
  • Pale Cream : Lichtzoete noten- en honingsmaak. Een Fino geblend met (meestal) de zoetere Pedro Ximénes druiven. Daarna blenden ze de wijn met geconcentreerde most. 15,5 tot 22% alcohol.
  • Medium Sweet : Zoete sherry met notensmaak. Meestal blend van Amontillado en Pedro Ximénez. 15 tot 17,5% alcohol.
  • Cream Sherry : Meestal een blend van Oloroso en Pedro Ximénez. Zeer donkere sherry, gerijpt via oxidatie, met noten en rozijnensmaak. 15,5 tot 22% Alcohol.
  • Pedro Ximénez (PX Sherry) : Zeer zoete en bijna stroperige sherry van de PX druif. Meestal geserveerd als dessertwijn, bij voorkeur bij chocoladedesserts. Zeer donker van kleur. 15 tot 22% alcohol. (vb. Nectar)
  • VORS : Staat voor ‘Vinum Optimum Rare Signatum’ of met de vaker gebruikte Engelse benaming ‘Very Old Rare Sherry’. Keurmerk voor sherry’s ouder dan 30 jaar. (vb. Del Duque, Matusalem, Noe, … )
 
Als basis voor een lekkere cocktail kies ik het vlaggenschip van Gonzalez Byass : Tio Pepe.
Binnenkort tijdens de Old Fashioned Week zal ik ook de veel zoetere Pedro Ximénez sherry in een cocktail gaan gebruiken.
 

Tio Pepe Sour


Ingrediënten
25 ml Tio Pepe Fino
25 ml Brandy
25 ml Vers citroensap
12,5 ml suikersiroop
Enkele druppels Angostura bitters
Eiwit


Bereiding
Alle ingrediënten samenvoegen in een shaker zonder ijs. Krachtig shaken om het eiwit te activeren. Voldoende ijsblokjes toevoegen en opnieuw shaken gedurende een 15tal seconden. Dubbel zeven in een mooi cocktailglas. Versier met een blaadje munt.

dinsdag 9 oktober 2018

Voorstelling Street Art project van Label 5 Whisky

 
Maandagavond reden we naar Gent voor een creatieve voorstelling van een “Street Art” project. Wereldwijd creëerden vijf internationale artiesten "Street Art" kunstwerken voor het Schotse whiskymerk Label 5.

Onder de naam “Power of 5 World Tour” werden in vijf grote wereldsteden (Londen, Beiroet, Mexico City, Hong Kong en Brussel) artiesten aan het werk gezet om een straat-kunstwerk te maken rond de waarden van Label 5 : openheid, energie en diversiteit. In beperkte oplage komt er ook een reeks flessen op de markt met een speciaal ‘street art’ label.

De artiesten :


  • David Shillinglav (UK) : Muurschildering in Brick Lane, Londen.
  • Rami Mouallem (Beirut) : Reflectie van het zinderende nachtleven.
  • Mocre en Mil Amores (Mexico City) : Installatie geïnspireerd op de solidariteit na de aardbeving in Centraal-Mexico in 2017.
  • Szabotage (Hong Kong) : Levendige en mild ironische kunst.
  • Arnaud Kool (Brussel) : Figuratieve abstractie waarbij hij personages neerzet in een ingebeeld landschap.
In de Gentse rooftop bar Gaston stonden 5 bars opgesteld, die elk een cocktail aanboden gelinkt aan één van de vijf wereldsteden.

Een reis rond de wereld in vijf smaakvolle cocktails :
 
  • Old Fashioned London : Label 5, suiker, Angostura bitters, thee infusie.
  • Smash Beirut : Label 5, Munt, limoen, suiker, Libanese kruiden.
  • Mule Mexico City : Label 5, suiker, citroen, gemberbier, chili.
  • Sour Hong Kong : Label 5, suiker, eiwit, citroen.
  • Boulevardier Brussel : Label 5, Smeets appeljenever, citroenverbena.


Label 5 duikt ook zeker nog opnieuw op tijdens één van onze eindejaarsreeksen.

zaterdag 6 oktober 2018

Voorstelling Angostura Cask Collection N°1 - Oloroso Cask

 
Dat Angostura naast zijn legendarische aromatische bitters ook een zeer mooi gamma rums heeft hebben we op deze blog al meermaals verteld.
Angostura 1919 is zelfs één van mijn favoriete rums om te gebruiken in cocktails. Maandag was ik uitgenodigd in één van de twee tiki-bars die ons land rijk is, Bar Zar in Antwerpen, voor de voorstelling van een gloednieuwe “Cask Collection N°1” super premium rum. Dit is een speciale reeks met ‘limited edition’ rums, gerijpt in andere vaten dan de standaard reeks. De uitleg kregen we van Philip Duff, de gekende jet-set bartender, consultant en spirits expert. Ook van Angostura zelf waren er mensen aanwezig om onze vragen te beantwoorden.


Wanneer je regelmatig presentaties en voorstelling bijwoont van whisky- en andere spiritsoorten, hoor je heel vaak hoe belangrijk de keuze van de vaten, het toasten van de vaten en de grootte en vorm van stookketels zijn voor de uiteindelijke smaak en aroma van je spirit. Dit zal beslist een grote grond van waarheid bevatten, maar het is zeker niet alles. Het brouwsel wat je in de stookketel giet bevat natuurlijk alle ingrediënten en de kwaliteit hiervan zal eveneens voor een groot stuk bepalend zijn voor het resultaat. Angostura rum is een schitterend voorbeeld van deze stelling. Deze rums worden gestookt in “continuous stills”, dus niet in klassieke koperen ‘pot still’ stookketels. Ook geen Solera toestanden zoals bij sommige andere producenten, maar gewoon een standaard rijping in ex-Jack Daniels vaten. En zelfs dat heeft voornamelijk een economische reden. Jack Daniel’s vaten worden tweedehands verkocht voor 45 dollar, terwijl je voor een degelijk sherryvat zo’n 800 euro mag ophoesten. De belangrijkste reden hiervoor is dat in de USA een whiskyvat slechts éénmaal mag gebruikt worden. Het productieproces van Angostura rum wordt dus eigenlijk vrij eenvoudig gehouden, maar toch slagen ze erin om een zeer sterke reeks met bijzonder smaakvolle rums in de markt te zetten. Doorgedreven vakkennis en kwalitatieve grondstoffen bewijzen hier dus zeker hun kracht.

Belangrijk om weten is dat Angostura ook het charter heeft ondertekend met betrekking tot leeftijdsvermeldingen op de fles. Wanneer op een fles “7 jaar” staat betekent dit dat de jongste rum die gebruikt werd in de blend minstens 7 jaar oud was. Ik weet intussen dat zeker niet alle rum-producenten dit charter ondertekenden of naleven. Hier herhaal ik ook nog eens dat 7 jaar rijping in het warme Trinidad overeenkomt met een rijping in het veel koudere Schotland van 20 tot 25 jaar.

Tijdens de voorstelling kregen we achtereenvolgens deze rums te proeven :
  • Angostura 7 years
  • Angostura 1919 (onmiddellijk herkenbaar door de intense vanillegeur)
  • Angostura 1787 – 15 years
  • Angostura Cask Collection N°1 – Oloroso Sherry Cask

Deze nieuwe N°1 is een blend van unieke rums van 6 tot 22 jaar oud, geselecteerd op complexiteit en aroma. Negen maanden gerijpt in Oloroso sherry vaten. Het is de derde rum die uitgebracht wordt in deze gelimiteerde reeks.
 
In de neus een warm aroma met chocolade, melasse, pruimen en eik. In de mond vooral geroosterde noten en uiteraard hints van sherry.
 
Voor mij was dit een zeer interessante tasting, want ik had nog niet eerder de verschillende bottelingen naast elkaar geproefd. Deze vier rums zijn echt totaal verschillend.
 
Aangezien deze voorstelling doorging in een cocktailbar werden er uiteraard ook cocktails mee gemaakt :
  • Queen’s Park Sizzle (Angostura 7y, demerara siroop, limoen, munt, Angostura bitters)
  • Cold Fashioned (Angostura 1919, bitter, rietsuikersiroop, chili)
  • Rum & Sand (Amaro di Angostura, zoete vermouth, Angostura 7y, sinaasappelsap)
  • 1919 Daiquiri (Angostura 1919, rietsuikersiroop, limoen, Angostura bitters)
Van deze ‘limited edition’ zijn er wereldwijd 16.200 flessen beschikbaar. Hiervan zijn slechts 360 flessen beschikbaar voor de Belgische markt, waarvan waarschijnlijk heel wat flessen naar cocktailbars zullen gaan.
 
Ik verklap alvast dat we binnenkort tijdens de Old Fashioned Week ook zelf aan de slag gaan met Angostura Nr.1

donderdag 4 oktober 2018

Lelevitch : Een zoete, kruidige shot

 
Een cocktailsoort die nog niet zo vaak aan bod is gekomen op deze blog zijn shots. Borreltjes die je in één of twee slokken opdrinkt. Vaak heel sterk, maar ook heel smaakvol. Shots zijn zeer populair in discotheken en op “after work” events waar veel twintigers naartoe komen.

Vandaag doen we een ‘reshake’ van de Lelevitch, een shot die werd uitgevonden door een groepje vrienden die het recept nu op de kaart willen krijgen bij zoveel mogelijk party’s en events. Ze organiseren ook zelf events en wedstrijden om deze borrel in de kijker te zetten. Uiteraard passen wij het recept ook een beetje aan naar onze eigen smaak.


Original Lelevitch


1,5 pt Vodka Caramel
1 pt Amaro del Capo
1 pt Jägermeister
1 pt Amaro Montenegro


Lelevitch by Double Strainger


1,25 pt Absolut Vodka
1 pt Amaro Montenegro
1 pt Jägermeister
1 pt Biercée Bitter
0,25 pt Monin karamelsiroop


Bereiding
Alles samenvoegen in een mengglas met ijs en roeren tot het drankje echt ijskoud is. Serveren in voorgekoelde shotglaasjes, uiteraard zonder ijs. Naast het glas hoort een lekker karamelsnoepje.

maandag 1 oktober 2018

Tweede editie van Spirits Inn Beringen

 
Vanzelfsprekend bracht ik een bezoekje aan de tweede editie van 'Spirits Inn Beringen', het lokale spiritsfestival in mijn thuisstad. Dubbel zoveel oppervlakte en dubbel zoveel standhouders als tijdens de eerste editie. Meer dan 1000 whisky’s en andere spirits te proeven. De organisatie was net als vorig jaar in handen van de lokale whiskyclub.

Het bijzondere aan dit festival is dat er elk jaar ook heel wat zeer exclusieve spirits te proeven zijn. Professionele standhouders met de nieuwste whisky-releases vormen op dit festival immers een minderheid. Tussen de standhouders zitten enthousiaste verzamelaars die je laten proeven van hun oudste en meest zeldzame bottelingen, maar evengoed staan er standhouders die zelf constant op zoek gaan naar zeldzame vaten met kwalitatieve whisky, cognac, armagnac of andere spirits. Unieke vaten die ze dan zo snel mogelijk proberen aan te kopen om zelf te bottelen. Ik kreeg vb. een boeiend verhaal te horen over een weduwe die een uniek vat in haar kelder had liggen, wat een onwaarschijnlijke buitenkans was om op de kop te tikken.

Het hoeft dus zeker niet altijd whisky te zijn, op dit festival komen ook andere spirits ruimschoots aan bod.

Ik proefde zelf een fantastische gerijpte sherry (Oloroso en Pedro Ximénez) en een unieke Calvados op vatsterkte bij Cave Aquila. Daarna proefde ik nog een andere Calvados (met maar liefst 70% peren !) en een ronduit zalige Bas Armagnac bij Wine4You

Een zeer geslaagde tweede editie voor dit spiritsfestival. Ik kijk al uit naar de volgende editie, volgend jaar op de laatste zaterdag van september.