Bezoek aan Venuez18 - Modern Hospitality Show

Zoals elk jaar bracht ik deze week een bezoek aan Venuez18 - Modern Hospitality Show, de grootste beurs voor cocktails en sterke dranken in ons land.

Een album met leuke sfeerbeelden kan je terugvinden op onze Facebookpagina.

Remy Savage (The Artesian) te gast bij Bar Burbure

Elke cocktailbar heeft zijn eigen missie, visie, motivatie en ambitie. Elke cocktailbar verdient respect voor zijn keuze. Ik vind het persoonlijk schitterend dat er ook cocktailbars zijn die zich heel specifiek richten op de shoppers in de winkelstraat (vb. Bruut in Hasselt) of de bezoekers van een wijnbar (vb. SOHO in Antwerpen). Ik vind het eveneens schitterend dat elke cocktailbar ook door zijn inrichting en atmosfeer mikt op een verschillend publiek. Ik kan me heel goed voorstellen dat vb. SIPS en The Dirty Rabbit niet echt op hetzelfde publiek mikken, ook al liggen ze op slechts enkele minuten stappen van elkaar.

De ambities van Jurgen Lijcops en zijn Bar Burbure zijn zeer duidelijk. Deze bar wil tot de top behoren en niet alleen binnen ons land. Om zijn bar en zijn waanzinnig lekkere drankjes bekend te maken nodigt hij elke maand een gast-bartender uit om een avondje cocktails te komen shaken. Die gast-bartenders zijn stuk voor stuk afkomstig van cocktailbars uit de beruchte The Worlds 50 Best Bars lijst.

Nadat we eerder bartenders aan het werk konden zien van Connaught Bar, The American Bar at The Savoy en Colebrook Row 69 was het deze keer de beurt aan een ander icoon : The Artesian. Deze cocktailbar maakt deel uit van The Langham London en werd vroeger al bekroond tot “World’s Best Bar”.

De hoofd-bartender van The Artesian is Remy Savage, door de internationale barwereld aanzien als één van de allerbeste bartenders ter wereld. Nadat hij eerst Little Red Door in Parijs op de wereldkaart plaatste (Nr.11 op de 50 Best Bars in 2017) maakte hij de overstap naar Engeland om zich te ontfermen over The Artesian.

Terug naar zijn guestshift bij Bar Burbure. Zoals gebruikelijk brengt de gast een drietal recepten mee en zet Bar Burbure daar ook drie eigen creaties tegenover. Ik kan gerust stellen dat dit alweer een onvergetelijke avond was. In het gezelschap van collega-cocktailbloggers Yannick en Bart proefde ik de creaties van beide bars.

The Artesian

- Espresso Martini : ik heb al vaak Espresso Martini’s geproefd en keer op keer zijn die “net erover”. Iets teveel koffie, iets te weinig cocktail. Dit was de allereerste Espresso Martini die echt knal erop zat. Perfect in balans. Nadat ik alle cocktails geproefd had heb ik deze cocktail zelfs opnieuw besteld om rustig van te genieten.
- Bee’s Knees : de bekende Gin Sour-cocktail met honingsiroop. Remy selecteerde hiervoor een honing die iets minder zoet is, maar ook wat kruidiger. Zeer lekker.
- Mizuwari : een Japanse Old Fashioned-achtige highball cocktail, die me eigenlijk ook wel een beetje deed terugdenken aan wat ik bij de start van dit millennium in Schotland heb gezien. Op de bar stonden destijds grote pitchers met bronwater, waarmee dames hun whisky aanlengden tot het glas bijna vol was. Deze “watered down” whisky was destijds redelijk populair. Voor deze highball koos Remy voor een hele bijzondere benadering. Een blend van drie soorten mineraalwater werd gedistilleerd tot hij alleen nog de mineralen overhield, die hij dan in een siroop verwerkte. “It tasts like licking a stone and you can drink it for breakfast” was zijn hilarische beschrijving.

Bar Burbure

- Aladin’s Treasure : Voor mij was deze smaakbom de topper van deze editie. Een perfect huwelijk tussen Bombay Sapphire Gin, Lillet, Punt e Mes, limoensap, Lychee-cordial en salie. Deze cocktail werd geserveerd met een snoephostie voor het zoet/zure effect. Mooie demonstratie van het vakmanschap van dit team !
- From East till dawn : een Gin-cooler op basis van een puree van zoete pepers. Heel lekker, zeer mooie smaakervaring, maar mocht naar mijn persoonlijke smaak toch net iets sterker zijn. Ik herhaal wel met veel overtuiging de voorspelling dat we deze zomer heel wat highball cocktails (coolers, cobblers, rickeys, … ) zullen zien op de terrasjes.
- Nor Fruity nor Veggie : een Margarita-achtige sour-cocktail op basis van rabarber. Het zoet/zure aspect van de rabarber doet me vermoeden dat dit geen eenvoudig recept was om op punt te stellen. Heel lekker en volgens mij ook helemaal de smaak van mijn foodbloggende wederhelft.

Een “stiff upper lip” heeft Remy voorlopig nog niet gekregen in Engeland. Hij blijft de hartelijke en goedlachse schavuit die zich achter de bar onwaarschijnlijk lijkt te amuseren. Hij was ook telkens heel erg nieuwsgierig wat de gasten vonden van zijn drankjes en als ze niet echt zeker waren van hun bestelling kwam er steeds “Just try it, if you don’t like it give it back and I will drink it”. Heerlijk toch ?

Als bartender de overstap maken van Parijs naar Londen leek me toch ook niet zo vanzelfsprekend. Ik vroeg Remy hoe hij die verhuis ervaren heeft. Het antwoord was alweer heel erg nuchter “It actually went very smooth because the first few months I could live in the 5-star hotel”. Toptalent moet je uiteraard stevig in de watten leggen ;-)  

Met dank aan Jurgen, Remy, Stef, Jasper en Jochim voor alweer een schitterende avond.

Filliers Barrel Aged Genever

Deze week was ik aanwezig op de voorstelling van de nieuwe reeks 'barrel aged' Genevers (met een G !) van Graanstokerij Filliers. Ik probeer bewust om het persverhaal wat vorig weekend reeds in diverse media verscheen een beetje te negeren en mijn artikel vooral te baseren op mijn eigen ervaring en mijn eigen gevoel met deze nieuwe bottelingen. We weten intussen allemaal dat jenever de originele spirit is waarvan gin een minder gelukt namaaksel is. Maar dat brengt eigenlijk helemaal niets bij tot dit verhaal.

Wat ik vooral onthouden heb en waar ik ook voor de volle 100% mee akkoord ben is het feit dat jenever in ons land totaal ondergewaardeerd is. We kennen jenever vooral als het kleine borreltje, het glaasje goedkope en branderige spirit wat onze grootvaders (en de postbodes) wel eens achterover sloegen. Die reputatie is zeer onterecht, zoals Filliers nu ook duidelijk laat zien.

Ik heb al een tijdje een fles met gerijpte Filliers jenever in mijn bar staan en ik maak er een spelletje van om bezoekers daar blind van te laten proeven. Ik serveer ze dan een proevertje in een Glencairn whiskyglas en krijg keer op keer exact dezelfde reactie : “Wow, dit is een superlekkere whisky”. Voor mij het ultieme bewijs dat de stelling inderdaad klopt en dat (gerijpte) jenevers echt hun plaats verdienen in elke bar naast de flessen whisky, rum en cognac.

Filliers wil dus ook af van dat oubollige imago en doet een opkuis van het oude gamma. De toppers blijven er zeker in, maar een aantal oude jeneverkruiken en –flessen zullen verdwijnen. In de plaats komt dit nieuwe premium gamma, waarmee ze de strijd aanvatten om hun plaats te veroveren naast andere premium spirits. Ze mikken dus op de liefhebber van de betere spirits, maar zeker ook op bartenders en cocktailbars die deze nieuwe smaken kunnen gebruiken in hun cocktails.

Tijdens het event mochten we na een korte rondleiding doorheen de productiehal en een woordje uitleg door CEO Bart Cnudde de spirits uiteraard ook zelf proeven. Als kers op de taart was er ook de gelegenheid om enkele lekkere cocktails te proeven op basis van deze nieuwe ‘barrel aged’ spirits. Achter de bar stonden twee toppers : Jan en Noa Van Ongevalle van The Pharmacy. Dit is trouwens één van de cocktailbars die de belofte hebben gemaakt om gedurende lange tijd steeds één cocktail op de kaart te zetten op basis van deze spirits.

De Old Fashioned waarin ook Marc de Houblonesse werd gebruikt op basis van hopscheuten was alvast zeer lekker. Ik heb ook onthouden dat deze spirits zich schitterend laten pairen met chocolade. Mijn favoriete (pure) spirit was trouwens de 17 jaar oude Genever. Toen ik zowat een jaar geleden al eens mocht voorproeven van deze vaten was dit ook al mijn favoriet.

Dit zijn de 5 flessen in de nieuwe reeks :
0 jaar : verfrissende smaak van jeneverbes, subtiele smaak van het graandistilaat.
8 jaar : warm, peper, een vleugje vanille van het hout, hints van nootmuskaat en bittere karamel
12 jaar : kruidig, een vleugje vanille en wafels, hints van kaneel en speculoos
17 jaar : een aroma van karamel en eik. Zoet, zijdezacht en een hint van peper
21 jaar : zwarte chocolade en walnoten, kruidig en gebalanceerd, hints van karamel en rijpe sinaasappel.

Met winkelprijzen die variëren tussen 24,95 voor de ongerijpte spirit en 74,95 voor de 21 jaar krijg je een mooi premium gamma met een fantastische kwaliteit die zeker niet moet onderdoen voor andere spirits.

Een Gin Rickey met Bro's Gin

Een tweetal jaar geleden begonnen drie goeie vrienden vanuit een gezamenlijke passie te experimenteren met gin. Het resultaat daarvan is Bro’s Gin, wat vandaag in de markt gezet wordt als een Premium London Dry Gin.

Deze gin bevat 13 natuurlijke botanicals waaronder jeneverbes, rozemarijn, citroen, sinaasappelschillen, kardemom, java peper, basilicum, koriander, tijm, amandel en appel. Er wordt steeds gestookt in kleine batches, in een traditionele koperen ‘pot still’.

Ik werd vooral nieuwsgierig naar deze nieuwe gin toen ik zag dat een indrukwekkende reeks sterrenrestaurants (waaronder het enige Belgische driesterrenrestaurant Hof van Cleve) deze gin op hun kaart hadden gezet.

Wanneer je Bro's Gin puur proeft kan je alleen maar vaststellen dat het een correcte gin is, niet heel uitgesproken, duidelijk gericht op een breed publiek. Beetje kruidig, maar ook (klassiek) veel citrus. Het is pas in een Gin & Tonic dat deze gin helemaal tot zijn recht komt. We kiezen op advies van de producent voor een neutrale Fever Tree Tonic en voegen één van de gebruikte botanicals ook opnieuw toe in het glas. We kiezen voor een takje verse tijm uit onze tuin. Heerlijke Gin & Tonic.

Wat me opvalt op de nieuwe menukaarten in cocktailbars, maar ook tijdens drankenevents, is de opkomst (of terugkeer?) van highball cocktails. Ideaal op een zomers terrasje en meestal toch ook wat lichter in alcohol. Als ik moet gokken voor deze zomer denk ik dat we heel wat Coolers, Cobblers en Rickeys op de menukaarten gaan terugvinden. Ik probeer dan ook om met deze nieuwe gin een lekkere frisse Gin Rickey te maken. Een eenvoudig recept, wat de Gin nog steeds centraal zet.

Bro's Gin Rickey

Ingrediënten
5 cl Bro's Gin
2,5 cl Vers limoensap
1,25 cl suikersiroop
Bruiswater

Bereiding
We voegen de gin, limoensap en suikersiroop samen in een shaker met ijs. Krachtig shaken gedurende 15 seconden. Strainen in een highball glas met vers ijs. Het glas verder aanvullen met bruiswater.

Even heel kort roeren met de barlepel, versieren met verse of gedroogde citroenschijfjes.

St. Patrick's Day met G'Vine Nouaison

Wanneer een gin gemaakt wordt van druiven weet ik intussen dat het resultaat meestal zeer lekker is. Zo was Sorgin van wijnmaker François Lurton zonder enige twijfel de lekkerste nieuwe gin die ik vorig jaar heb geproefd. De verwachtingen waren dan ook opnieuw zeer hoog toen ik deze (vernieuwde!) fles G’Vine Nouaison kreeg, eveneens een Franse gin op basis van druiven.

Ook deze keer een zeer aromatische gin met een mooi zacht en rond mondgevoel. Waar Sorgin gemaakt is van druivensap, spreken ze hier in de documentatie over “distilled grapes”. Dat verklaart mogelijk waarom deze gin toch iets bitterder is en iets minder zoet dan Sorgin. De vorige bottelingen van G’Vine heb ik (nog) niet geproefd, maar Jean-Sébastien Robicquet zet hiermee alleszins een bijzonder geslaagde en zelfs unieke spirit neer.

Deze gin doet het uitstekend in echte klassieke cocktails als een Martini of Negroni. Wij proefden uiteraard puur en daarna met een neutrale Fever-Tree tonic, maar omdat het toevallig vandaag ook St. Patrick’s Day is wilden we hier toch ook nog iets extra mee doen.

Zoals jullie ongetwijfeld weten kleurt op deze Ierse nationale feestdag alles groen. De Ieren dragen vandaag groene kleding en drinken groen bier en groene cocktails.

Schweppes Premium Mixers zijn er al een hele tijd in meerdere smaken, maar recent werd er toch een vrij speciale smaak toegevoegd aan het gamma : “Tonic & Matcha”. In België heb ik deze opvallende groene flesjes nog niet gespot, maar wij ontvingen een test-exemplaar uit Spanje.

Deze groene mixer heeft een subtiel thee-aroma en laat zich verbazend goed mixen met deze nieuwe gin. Het leek eerst een wat rare combinatie (maar dat past wel bij St. Patrick’s Day), met een verrassend lekker resultaat.

Het zou best kunnen dat er ook een paar druppels Iers bloed door mijn aderen stromen, dus in navolging van o.a. de burgemeester van New York verklaar ik mezelf ‘Irish for the day’ en wens jullie allemaal een schitterende St. Patrick’s Day !

Bezoek aan het Amsterdam Coffee Festival

Op uitnodiging van Brita brachten we een bezoek aan het Amsterdam Coffee Festival.

Het eerste wat ons opviel bij aankomst in de voormalige Westergasfabriek was de enorme drukte. Blijkbaar is koffie en de hele lifestyle die erbij hoort in Nederland letterlijk en figuurlijk heel erg ‘hot’.

In sneltempo baanden we ons een weg doorheen de menigte naar de stand van Brita voor onze eerste workshop.

Tijdens een “cuppingsessie” met barista Liesbeth Sleijster (Winnares van NL Barista Championship 2007 en Nr.3 op het World Barista Championship in 2008), werd aangetoond dat vers gezette koffie met gefilterd water echt totaal anders smaakt dan met gewoon leidingwater. Het verschil was duidelijk merkbaar en stemt beslist tot nadenken.

Op de beurs zagen we ook meerdere bar-standen, waar koffie ook als ingrediënt werd gebruikt voor lekkere cocktails. Dat koffie-cocktails zoals de Espresso Martini ook de echte koffieliefhebber kunnen bekoren was hier zeker ook merkbaar.

Op de stand van Brita kwam bartender Laurens da Costa de bezoekers verwennen met vers geshakete cocktail-proevertjes.

Deze beurs was zeer druk en goede foto’s maken was absoluut niet eenvoudig, maar we proberen de sfeer toch samen te vatten in enkele leuke beelden.

 

Er volgt ook nog een verslag op onze zusterblog Tineke's Cucina, met wat meer aandacht voor de koffie.

Twee jaar Vallina's Gin (2/2) + WEDSTRIJD !!!

Zoals beloofd in het eerste artikel van deze reeks over “Twee jaar Vallina’s Gin”, krijgen jullie nog een derde superlekker cocktailrecept en koppelen we er ook een wedstrijd aan om een fles Vallina’s Gin te winnen.

Vallina’s Deep Red

Ingrediënten
4 cl Vallina’s Gin
2 cl bloedappelsien siroop
2 cl verse bloedappelsiensap
2 cl gefermenteerd ananassap (of vers ananassap)
1 theelepel verse kokoscrème

Bereiding
Alle ingrediënten samenvoegen in een shaker met veel ijs.

Krachtig shaken gedurende 15 seconden en dubbel zeven doorheen een fijn zeefje in een mooi voorgekoeld coupeglas.

WEDSTRIJD :
Wie mag er van jou zo’n fles lekkere Vallina’s Gin winnen?

Vertel het ons in een reactie op onze wedstrijdpost op Facebook of Instagram.

We willen graag de naam van de persoon (met tag!) en de reden waarom die persoon volgens jou de fles moet krijgen.

We kiezen de leukste inzending eruit en de winnaar mag zijn fles persoonlijk van Vallina in ontvangst komen nemen. Inzendingen zijn welkom t/m 20/03. We maken de winnaar bekend op woensdag 21/03.

Twee jaar Vallina's Gin (1/2)

Eind januari passeerden we een belangrijke mijlpaal, onze blog bestond reeds twee jaar. Eén van de eerste personen die me twee jaar geleden aansprak over de blog en me hierin ook steeds heeft gemotiveerd is Vallina Nelles van Restaurant O Geros in Genk. Zij had twee jaar geleden ook net haar eigen Vallina's Gin op de markt gebracht. Na veel experimenteren had ze eindelijk de moed verzameld om naar een grote stokerij (Massy) te stappen en een eerste batch te bestellen. Geen nepsmaakjes of poederkes, maar echte Griekse masticha als unieke smaakmaker. Het begin van een mooi verhaal want intussen zijn er al duizenden flessen over de toonbank gegaan en is er ook een ‘Barrel Aged’ editie en zelfs een premixed Negroni beperkt beschikbaar.

Omdat we allebei twee jaar bezig zijn met ons verhaal besloten we om nog eens wat lekkere cocktails te maken met Vallina’s Gin en er een wedstrijdje aan te koppelen. In deze blogpost krijg je alvast twee lekkere cocktailrecepten. In de volgende blogpost volgt nog een derde superlekker recept en een wedstrijd waarmee je een fles Vallina’s Gin kan winnen.

Vallina’s Negroni

Ingrediënten
3 cl Vallina’s Gin
4 cl Rosé of Rode Vermouth (Vallina gebruikt een Griekse Rosé vermouth)
3 cl bitter/amaro (vb. Campari)
1 cl liefde en Grieks temperament ;-)


Bereiding
Alle ingrediënten mogen samen in een mengglas met veel ijs. Stevig roeren tot de cocktail ijskoud is.

Strainen in een cocktailglas met vers ijs.


Vallina’s Hellas G&T

Ingrediënten
5 cl Vallina’s Gin
15 cl Premium tonic
1 cl ouzo
(optioneel 1 cl bitter/amaro)

Bereiding
Deze cocktail wordt bereid in het highball-glas.

Plet eerst twee kerstomaatjes, twee schijfjes komkommer, twee muntblaadjes met een druppel olijfolie en rode wijnazijn in een groot glas. Vul aan met crushed ijs. Voeg de vloeibare ingrediënten toe.

Afwerken met een kerstomaat, feta, komkommer en munt

Solera Jam Bartender Event met Santa Teresa Rum

Zo heel af en toe kom je als cocktailblogger wel eens terecht op events die net dat tikkeltje meer hebben. Dat was zeker het geval op het event van Bacardi-Martini Belgium, waar een selectie van Belgische bartenders mocht kennis maken met Santa Teresa Premium Rum. Samen met nog enkele bloggers mocht ik mee komen proeven.

Om met de deur in huis te vallen, Santa Teresa 1796 is echt geen doorsnee rum. In vergelijking met zowat alle andere rums die ik al heb geproefd is hij een stuk droger. Minder chocolade en meer koffie. Ook wat noten en overrijpe banaan. Hierdoor leent deze rum zich natuurlijk ook voor ‘andere’ cocktailrecepten dan dewelke je normaal gezien gebruikt voor cocktails met rum. Een lekkere ontdekking. Deze rum uit de Caraïben wordt gemaakt volgens het Solera-systeem, wat we vooral kennen uit de sherry-productie, maar wat in een aangepaste vorm ook toegepast wordt voor vb. Glenfiddich 15y whisky. Door oude en jongere spirit te mengen en de vaten nooit helemaal leeg te maken, verkrijg je steeds een constante kwaliteit. Voor deze botteling worden meerdere rumsoorten gebruikt tussen 4 en 35 jaar oud.

De Haciënda Santa Teresa werd gebouwd in 1796 en was tevens de locatie waar Simon Bolivar de verklaring ondertekende om slavernij af te schaffen in Latijns Amerika. In 1885 werd de familie Vollmer eigenaar van de haciënda en startte met de stokerij. Het was de allereerste vergunde stokerij in Venezuela en is tot vandaag nog steeds een onafhankelijk familiebedrijf. Hun ‘single estate’ rum is intussen verkrijgbaar in 30 landen en wordt volledig geproduceerd op hun eigen domein, van het kweken van het suikerriet tot de rijping op eiken vaten. Santa Teresa 1796 werd gecreëerd in 1996 om de tweehonderdste verjaardag te vieren van de haciënda.

Maar terug naar het event. Bij aankomst in de Antwerpse Absintbar stonden brand ambassadors Marc Colfs en Yves Van der Auwera onze eerste drankjes reeds te shaken achter de imposante bar. Een Daiquiri 2.5 (Santa Teresa 1796, limoen, Pierre Ferrand Orange Curaçao, Banaanlikeur en suikersiroop) gaf ons een eerste idee van wat we konden verwachten. Uiteraard had het team ook gezorgd voor een echte ‘star’-tender die al wat meer ervaring had met deze rum, Geoff Robinson van Satan’s Whiskers (Londen). Na het proeven van een borreltje pure rum volgden nog een heerlijke ‘Mano Derecha’ en een iets lichtere ‘Caracas Cobbler’. Hierna was het de beurt aan de aanwezige bartenders om zelf achter de bar plaats te nemen en er lekker op los te experimenteren.

Ik had ook een heel fijn gesprek met Sofia Vollmer, een nichtje van Alberto Vollmer, eigenaar van Santa Teresa, die haar familiebedrijf mocht vertegenwoordigen tijdens dit event. Ze deelde enkele mooie herinneringen uit haar kindertijd in de stokerij, en sprak met passie over de Santa Teresa 1796.

Na een lekkere maaltijd in Brasserie Appelmans trokken we verder richting Zuid, waar we nog twee cocktailbars zouden bezoeken. Beide bars hadden voor deze unieke gelegenheid een kaart samengesteld met cocktails op basis van Santa Teresa 1796.
Eerst was Belroy’s Bijou aan de beurt, waar Dieter en Dries het dynamische duo achter de bar vormden. Op de kaart een “Marc-Qui-Rit” met rum, maraschino, absint, ananas en limoen en de “El Consejo”, een Old Fashioned twist met honing en Dry Curaçao. Ik proefde de derde cocktail “Teresa’s Cooler”, een lekker frisse highball met rum, citroengras cordial en kokoswater.

Hierna ging onze ontdekkingstocht verder richting Bar Zar. Enkele weken geleden werd deze bar helemaal heringericht in een Tiki-decor. Midden in de bar staat zelfs als blikvanger een groot aquarium met echte Piranha’s. Zeer geslaagde transformatie. Wanneer je rondkijkt in deze zeer ruime cocktailbar blijf je gewoon leuke details ontdekken.

In een Tiki-bar wordt er uiteraard heel veel gewerkt met rum, dus Max en Bruno moesten hier hun allerbeste voetje voor zetten. Op de kaart een “Rum Old Fashioned”, een “Blood & Sand” en een heerlijke “Don Special Daiquiri” Tiki-cocktail die door de passievrucht wat leek op een Pornstar Martini, maar veel lekkerder was. In vergelijking met het originele recept was de agavesiroop vervangen door honing en werden ook Angostura-bitters toegevoegd voor wat meer kruidigheid. Heerlijke cocktail!

Na middernacht keerde ik terug naar mijn hotelkamer (veiligheid voor alles!), waar ik nog een mooi geschenk aantrof : Een houten kistje met een fles Santa Teresa 1796. We gaan dus zelf ook nog wat verder experimenteren met deze bijzondere rum.

Met dank aan Marc, Yves, Liesbet, Luc en de rest van het Bacardi-Martini Belgium team voor de uitnodiging. Het was een leuke, lekkere en zeer geslaagde ontdekking van een heerlijke rum die ik persoonlijk nog niet kende.

Op onze Facebook pagina kan je een fotoalbum terugvinden met nog wat meer hoogtepunten van dit event.

Barproject : Blood Orange Bitters

Twee jaar geleden maakte ik in deze periode mijn eerste bitters : Winter Orange Bitters. Eigenlijk was dat bittersproject destijds zelfs de aanleiding tot de start van deze blog, omdat ik het verhaal ook ergens wou publiceren. Het was mijn bedoeling om vorig jaar een tweede batch te maken met bloedappelsien, maar ik had net iets te lang gewacht en er waren plots nergens nog bloedappelsienen te verkrijgen. Dit jaar heb ik dus mijn uiterste best gedaan om er tijdig mee te starten.

Nu heb ik al vaker verteld dat ik er steeds voor probeer te zorgen dat alle recepten op deze blog voor iedereen haalbaar zijn. Ik wil ook vermijden dat je voortdurend beschimmelde overschotten moet weggooien. Huisgemaakte siropen zijn om die reden voor de gemiddelde cocktailliefhebber minder interessant, maar bitters zijn toch van een andere orde. Bitters zijn niet echt verschrikkelijk moeilijk te maken, je kan er eindeloos mee experimenteren met telkens andere resultaten en het belangrijkste pluspunt, de houdbaarheid is enorm lang.

Hieronder krijg je het recept voor mijn gloednieuwe Blood Orange Bitters. Wil je de werkwijze iets uitgebreider, raadpleeg dan het artikel van de Winter Orange Bitters. De werkwijze is immers volledig identiek, enkel de ingrediënten voor het recept werden een beetje aangepast.

De ideale basis voor deze bitters is een vodka van 50°, maar als je die niet kan vinden is een gewone vodka ook bruikbaar. Alleen moet je dan de kruiden en specerijen enkele dagen langer laten trekken. Het is een typische eigenschap van alcohol dat hoe hoger het ABV, hoe gemakkelijker smaken en aroma’s worden opgenomen. Uiteraard kan je ook starten met pure alcohol van 96°, maar dan moet je zelf versnijden met bronwater tot de gewenste ABV. Dit doen we vb. ook wanneer we zelf limoncello of sinaasappellikeur maken, omdat je dan die hoofdsmaak echt maximaal erin wil hebben.

In tegenstelling tot het vorig experiment, waarbij we kozen voor de typische mengeling van kruiden en specerijen die je ook zou toevoegen aan een glühwein, wilden we deze keer voor een wat stevigere en toch ook wat bitterdere infusie gaan.

Ook deze keer kwamen de meeste botanicals van Pit&Pit, enkel voor de gedroogde schijfjes bloedappelsien kozen we voor Botanic & Fruits, verkrijgbaar in de betere drankenhandel.

Ingrediënten
½ Liter Wodka 100 Proof (50°)
5 verse bloedappelsienen (het waren redelijk kleine sinaasappels)
8 schijfjes Botanic & Fruits DrySanguinelli (gedroogde Spaanse bloedappelsien)
1 Steranijs
8 groene Kardemompeulen
¼ theelepel Korianderzaden
½ theelepel Gentiaanwortel
¼ theelepel Allspice
½ theelepel Kruidnagel
Voor de tweede fase :
235 ml bronwater
2 theelepels suikersiroop

Werkwijze

Fase 1 : Het voorbereiden van de botanicals

Van de verse bloedappelsienen hebben we alleen de zeste nodig, dus we gaan aan de slag met een dunschiller. Ik gebruik een grote afsluitbare weckpot, waar ik rechtstreeks de verse zestes in laat vallen. Door de zestes te snijden boven de bokaal, komen ook heel wat druppeltjes olie erin terecht. Het sinaasappelsap hebben we niet nodig voor dit project, maar je kan de gezeste bloedsinaasappels gerust uitpersen voor wat lekker vers sap voor bij je ontbijt of lunch.

Voeg daarna ook alle overige botanicals toe in de bokaal. De kardemompeulen mag je eerst even kort kneuzen. Als laatste voegen we de vodka toe. In principe volstaan volgens het basisrecept waarvan ik vertrek 2 Cups (=473 ml), maar zorg ervoor dat alle botanicals mooi onder de vloeistof staan. Net als vorige keer had ik daarvoor toch net iets meer nodig, ongeveer een halve liter. Sluit de bokaal, schud alles eens goed door elkaar en zet het op een rustige plek op kamertemperatuur gedurende twee weken. Elke dag even kort opschudden. Werk je met gewone vodka met een lager ABV, laat de bokaal dan zeker enkele dagen langer staan.

Fase 2 : Filteren

Na twee weken alles overgieten in een andere bokaal, doorheen een trechter met een kaasdoek. Bedoeling is om enkel het vocht over te houden, de kaasdoek zal alle botanicals tegenhouden. Een alternatief voor kaasdoek is een koffiefilter (maar dat werkt echt niet goed) of een propere keukenhanddoek. Zet daarna je bokaal met op smaak gebrachte wodka veilig aan de kant.

Fase 3 : Inkoken van de botanicals

Alle gerecupereerde botanicals gooi je nu in een sauspannetje met 235 ml water. Breng aan de kook. Zodra het mengsel kookt verlagen we de temperatuur, zetten een deksel op de pan en laten dit nog 10 minuten sudderen. Daarna halen we de sauspan van het vuur en laten ze volledig afkoelen. Alles overgieten in een bokaal met deksel (dus met de botanicals !) en wegzetten op een donkere plaats bij kamertemperatuur gedurende een week. Elke dag even kort opschudden.

Fase 4 : Opnieuw filteren en bottelen

Na een week wachttijd gaan we ook deze vloeistof opnieuw filteren doorheen een kaasdoek. Daarna samenvoegen met de op smaak gebrachte vodka uit de eerste fase.

Voeg ook twee lepels suikerwater toe en schud alles krachtig door elkaar zodat alle vloeistoffen zich vermengen. Laat deze bokaal nog enkele dagen verder rusten bij kamertemperatuur.

De bitters zijn nu klaar voor gebruik. Ik raad aan om nog eenmaal alles doorheen een kaasdoek te filteren, daarna kan je beginnen met het vullen van je flesjes. Verdeel de bitters over kleine flesjes, voorzien van een ‘dripper’ of met een apart pipetje. Het is belangrijk dat je tijdens het gebruik zo nauwkeurig mogelijk de hoeveelheid kan doseren.

Tip : Flesjes met pipetjes zijn zeer goedkoop, maar als je ze online wil bestellen betaal je al snel meer voor de verzending dan voor de flesjes. Maar bijna elke apotheek verkoopt deze flesjes ook voor een richtprijs van ongeveer 1 Euro per flesje van 100 ml.

Zoals eerder vermeld zijn deze bitters bijna onbeperkt houdbaar, maar je mag er toch zeker vanuit gaan dat het aroma en de smaak minstens een jaar 100% perfect behouden blijft. Mijn vorige bitters zijn intussen twee jaar oud en zijn nog steeds prima.

In vergelijking met de vorige bitters zijn deze Blood Orange Bitters een stuk bitterder en hebben net iets minder van het typische sinaasappelaroma. Ze zijn dus vooral interessant om een bitter accentje toe te voegen aan je cocktail of longdrink.

In de volgende weken en maanden gaan we ze uiteraard testen in diverse cocktailrecepten. Een eerste test in een Bourbon Old Fashioned was alvast zeer succesvol.