Twee nieuwe smaken voor World's End Rum

Dinsdagavond waren we te gast bij cocktailbar Bar Zar op het Antwerpse Zuid voor een voorstelling van World’s End Rum. Deze voortreffelijke ‘dark spiced’ rum kennen we natuurlijk al langer. Intussen is er op het label al bijna geen plaats meer om alle medailles toe te voegen die dit topproduct intussen heeft gewonnen.

Lester Schutters van 2240 Social Club, de bezieler van deze rum, heeft voor zijn twee nieuwe spiced rum varianten samengewerkt met twee bekende bartenders : Rob Biesmans van Koks&Tales (Hasselt) en Tom Neijens van The Drifter (Gent). Ze mochten elk hun eigen rum ontwikkelen, wat ze dan ook met heel veel passie hebben gedaan. Tom ging voor een “Tiki Spiced” versie, Rob voor een “Falernum”. Van beide producten kan je puur genieten of verwerken in een lekkere cocktail. Beide bartenders waren natuurlijk niet aan hun proefstuk toe. Tom is al jaren bezig met zelf rums te infuseren en Rob maakt eveneens al jaren zijn eigen falernum. Eerst creëerden ze een complexe rumblend, waar ze dan allebei mee aan de slag gingen.

World’s End Falernum : In principe is Falernum een huisgemaakte rum-cordial met amandel, citrus, kruidnagel, vanille en gember die de meeste cocktailbars gewoon zelf maken en verwerken in tal van cocktails zoals de Mai-Tai of de Zombie. De varianten die te koop zijn in drankenhandels zijn meestal zware siropen waar diverse smaken aan zijn toegevoegd. Rob’s versie is helemaal anders. Dit is een falernum op basis van rum, waar je de rum ook nog echt duidelijk in proeft. Sterk genoeg om puur te serveren (stirren met ijs en daarna serveren op ijs), maar ook smaakvol genoeg om heerlijke cocktails mee te maken.

World’s End Tiki Spiced : Een mooie en kruidige rum die je dadelijk meeneemt naar de Caraïben. We proefden veel kaneel, maar ook toetsen van chocolade. Deze variant leent zich uitstekend voor een heerlijke Rum Old Fashioned.

Tijdens deze voorstelling konden we ook enkele cocktails proeven op basis van deze drie ‘spiced rums’ : 

Dark Spiced Rum
Dark & Stormy : World’s End Dark Spiced, limoensap, Gemberbier.

Tiki Spiced Rum
Daiquiri : World’s End Tiki Spiced, citroen, rietsuikersiroop.
Navy Grog : World’s End Tiki Spiced, pompelmoes, citroen, honingmix.

Falernum
Blazing Britt : World’s End Tiki Spiced, World’s End Falernum, Pierre Ferrand Curacao, limoensap, gembersiroop.
The Ginger Beard : World’s End Dark Spiced Rum, World’s End Falernum, limoensap, gembersiroop, Erasmus Bond Dry Ginger.

Uiteraard ging er ook een flesje mee naar huis, dus binnenkort gaan we ook zelf aan de slag om lekkere cocktails te maken op basis van deze nieuwe rum.

P.S. Meer foto’s op onze Facebook-pagina.

Diageo World Class Bartending wedstrijd 2017

Vorige week was Mexico-City het strijdtoneel voor de finale van de belangrijkste cocktail-wedstrijd : Diageo World Class Bartending. De 55 deelnemers waren de winnaars van de lokale wedstrijden in de deelnemende landen. Ons land werd vertegenwoordigd door Naushad Rahamat, head-bartender van de Antwerpse cocktailbar Cocktails at Nine. Uiteindelijk haalde hij net niet de laatste 10, maar zette met zijn unieke creaties toch een zeer mooie prestatie neer.

 

Special preview event "Road to Mexico". @naushadrahamat is serving the cocktails that he is going to present at the World Class Global Finals in Mexico, Aug 21-24. Everything confidential, I will share more after the finals. #drinksblogger #drinkstagram #cocktailblogger #belgianblogger #bartending #spirits #cocktails #mixology #roadtomexico #diageo #worldclass2017 #cocktailsatnine

Een bericht gedeeld door Double Strainger (@doublestrainger) op 9 Aug 2017 om 8:43 PDT

Het was ook dit jaar een stevige strijd waar de barmannen en -vrouwen onder meer aan de slag gingen om een zo ecologisch mogelijke cocktail te maken in de Mex-ECO proef. Hier gebruikte Naushad onder meer stukjes marmer (eigenlijk afval van een Antwerpse beeldhouwer) in plaats van ijsblokjes. Daarna moesten ze een cocktail maken die de jury helemaal zou meenemen naar de eigen stad en cocktailbar van de bartender.  

Elk ingrediënt was een link naar één van de collega’s van Naushad, zonder wie hij naar eigen zeggen niet in deze finale zou zitten. Ook was er een leuke nieuwe proef waar ze een cocktail moesten maken met eenvoudig te vinden producten, alsof ze te gast waren bij een vriend en iets lekkers moesten maken met wat er te vinden was in diens keuken of barkast. Elke jaar zijn de proeven toch weer wat verschillend, wat het boeiend maakt om de wedstrijd te blijven volgen. De beker ging dit jaar mee naar Canada met Kaitlyn Steward.

Een tweetal weken geleden waren we aanwezig tijdens het besloten preview event in Cocktails at Nine en mochten we de cocktails proeven waarmee Naushad in Mexico zou deelnemen aan de finale. Enkele leuke sfeerbeelden kan je terugvinden in het album op onze Facebook pagina.

Campari-Tonic ... en een teaser !

Meerdere mensen vroegen me of ik tijdens de #Amaroweek ook nog iets zou doen met Cynar of met Franse bitters zoals Amer Picon. Nu is het natuurlijk zo dat ik vooraf al had aangekondigd dat ik er geen “volledige” themaweek van zou maken zoals bij de #Negroniweek of #oldfashionedweek. Ik hou de overige bitters dus nog even achter de hand voor een volgende editie, maar ik heb wel nog een andere verrassing in mijn shaker…

Terwijl ik rustig geniet van een eenvoudige Campari-Tonic kijk ik al uit naar volgende week, wanneer ik nog een klein verlengstuk zal breien aan deze editie van de #Amaroweek. Binnenkort verschijnt er namelijk een gloednieuwe premium bitter op de Belgische markt. Eentje die volgens insiders van een uitzonderlijk hoge kwaliteit zal zijn. Binnen een dikke week komen de eerste flessen toe in ons land, bedoeld als preview voor enkele zorgvuldig geselecteerde cocktailbars, die er nieuwe cocktails mee gaan ontwikkelen voor de promotiecampagne. De brandmanager van dit merk heeft beloofd dat één van die allereerste flessen onze richting zal uitkomen en dat we deze mogen bespreken op onze blog.

Nieuwsgierig ? Ik alvast wel !

Nog even over de Campari-Tonic. Deze verfrissende apero maak je net zo eenvoudig als een Gin-Tonic en heeft alles in huis om een perfect aperitief te zijn. Een mix van een bitterzoete likeur en een bittere tonic geeft een verrassend fris resultaat.

CAMPARI-TONIC



Ingrediënten
5 cl Campari
15 cl Tonic

Bereiding
Vul een groot bolglas met flink wat ijsblokken. Voeg de Campari toe en vul verder aan met de tonic, bij voorkeur via de steel van een barlepel zodat er niet te veel bubbeltjes verloren gaan.

Even heel kort roeren en genieten maar !

Voor de liefhebbers mag er nog een schijfje verse limoen bij. 

Nieuwe cocktailbar in Gent : The Cobbler

Het gebeurt maar al te vaak dat oude statige gebouwen leeg komen te staan en in verval geraken. Echt doodzonde, want vaak zijn dit schitterende gebouwen die mits een degelijke renovatie echte blikvangers kunnen worden binnen een stad. Het statige voormalige Postgebouw uit 1898, gelegen tussen de Graslei en de Korenmarkt in Gent, werd gedurende anderhalf jaar zeer grondig gerenoveerd. De onderste verdiepingen zijn voorbehouden voor winkeltjes en een supermarkt, maar in de twee bovenste verdiepingen van dit neogotische gebouw huist voortaan het boetiekhotel 1898 The Post, uitgebaat door Zannier Hotels. Deze hotelgroep realiseerde eerder al prachtige hotels en resorts in Frankrijk en Cambodia. Binnenkort openen ook nog nieuwe hotels in Namibië en Vietnam.

Eén van de leukere momenten voor een cocktailblogger is wanneer je een uitnodiging in de bus krijgt om een nieuwe cocktailkaart te gaan proberen. Nog leuker wanneer het gaat om een gloednieuwe cocktailbar, waar een World Class Bartending winnaar achter de bar staat : Jurgen Nobels, geflankeerd door zijn rechterhand David Lebeer die tot voor kort nog achter de bar stond in The Pharmacy. Het mag gezegd worden dat de verwachtingen redelijk hoog lagen.

Het uiterst gezellige ‘The Kitchen’ waar ontbijt, lunch en ‘Afternoon Tea’ voor de hotelgasten wordt opgediend, tovert zich elke dag vanaf 17:00 uur om in “The Cobbler”. Een “Cobbler” is een veelgebruikte driedelige cocktailshaker, maar eveneens een oude klassieke cocktail die je meestal tegenkomt op de kaart als “Sherry Cobbler”. Vanaf nu is het dus ook de naam van een nieuwe cocktailbar en zeker niet de eerste de beste.

Zoals het een speakeasy betaamd is de ingang vrij discreet gehouden aan de kant van de Graslei. Een tuintje achter een hek leidt naar de toren, waar je via een monumentale draaitrap de bar kan bereiken. Bij het binnenkomen mochten we dadelijk proeven van “The Cobbler”, de signature Sherry-cocktail van deze bar. Omdat ik tijdens dit bezoek niet alleen mijn foodbloggende wederhelft, maar ook mijn Troonopvolgster had meegebracht, schudde Jurgen ook nog snel een lekkere mocktail op basis van verschillende citrusvruchten uit zijn shaker (C-Bomb).

Na deze verfrissing kregen we eerst een rondleiding door het hotel waar we enkele van de 38 kamers mochten bekijken, waarvan de grootte wordt aangeduid met post-termen zoals The Stamp, The Postcard, The Envelope, … In deze kamers trouwens geen klassieke mini-bar maar een heuse mini-cocktailbar met alle ingrediënten om zelf aan de slag te gaan. Wat heel erg opvalt is dat dit gebouw is gerenoveerd met enorm veel respect voor het verleden. Doorheen het hotel vinden we overal decoraties en attributen terug die herinneren aan het vroegere postgebouw en aan het oude Gent. Het leukste van deze rondleiding was ongetwijfeld een korte blik op de “Honesty Bar”, die alleen toegankelijk is voor hotelgasten. Hier kunnen ze zichzelf in alle rust een lekkere borrel inschenken, waarna ze dit gewoon noteren op een formuliertje. Eerlijk duurt het langst.

We mochten vooraf elk een favoriet ingrediënt opgeven, waar Jurgen intussen mee aan de slag ging. Wij kregen een heerlijke cocktail van frisse citrus met vodka en eentje met Rye whisky en frambozen. Ik was ook een klein beetje jaloers op de schitterende variatie op een whisky sour die mijn buurman kreeg.

Er was een gezellige en aangename sfeer in de bar, waar we in de loop van de avond nog heel wat bekende gezichten zagen binnenlopen zoals Bart Capoen van Jiggers, World Class 2017 deelnemer Charly Lebrun en collega-cocktailblogger Matthias Soberon (ServedbySoberon).

Het Gentse Patershol had al enkele absolute toppers van cocktailbars zoals Jiggers en The Drifter, maar deze stijlvolle hotelbar is zeker nog een mooie aanvulling. Het zit zeker wel goed met ‘The Cobbler’ en ik vermoed dat dit zeker niet ons laatste bezoek was aan deze gloednieuwe Gentse hotspot.

Meer foto's kan je terugvinden in het album op onze Facebook pagina.

Amaroweek : Campari Sour

Nog eentje voor de #Amaroweek. Wie deze blog al langer volgt weet dat ik wel hou van een stevige ouderwetse Bourbon-cocktail zoals een Bourbon Sour. Hierop maken we ook een variatie voor deze themaweek, de Amaro Sour, voor de gelegenheid gemaakt met Campari.

CAMPARI SOUR
Ingredienten
4 cl Campari
6 cl Bulleit Bourbon
2 cl Honingsiroop
2 dashes Angostura bitters
1 eiwit

Bereiding
Alle ingrediënten mogen samen in een shaker ZONDER ijs. Krachtig shaken om een mooie dikke schuimlaag te creëren.

Daarna voegen we ijs toe en gaan we opnieuw krachtig shaken om de cocktail te koelen.

Strainen in een Old Fashioned glas met een groot ijsblok. Versieren met een bloemetje of cocktailkers.

Amaroweek : Paper Plane

Het zou eenvoudig zijn om tijdens de #Amaroweek te kiezen voor de eeuwige klassiekers zoals de Negroni, Americano, Boulevardier of Sbagliato. Maar net omdat het een themaweek is willen we wel eens iets anders doen. En omdat het mijn blog is en ik ook best een fan ben van Bourbon zal ik deze week ook enkele Bourbon-Amaro cocktails posten.

De ‘Paper Plane’ cocktail werd uitgevonden in 2007 door Sam Ross, die we ook kennen van de Pennicilin. De samenstelling met 4 gelijke delen doet ook een beetje denken aan de gin-cocktail ‘The Last Word’.

Het recept werd ontworpen op basis van Amaro Nonino Quitessentia, maar wij kiezen voor de uitstekende Belgische bitter van Distillerie de Biercée.

PAPER PLANE

Ingrediënten
3 cl Biercée Bitter
3 cl Aperol
3 cl Jim Beam Bourbon
3 cl Vers citroensap

Bereiding
Alle ingrediënten samenvoegen in een shaker met ijs. Krachtig shaken en strainen in een voorgekoeld Martiniglas. Serveren met een papieren vliegtuigje ;-)

Amaroweek : Adriatique met Amaro Montenegro

We starten de #Amaroweek met een cocktail op basis van één van de meest typische Italiaanse amari. En neen, dan heb ik het niet over Campari (die komt later in de week zeker nog wel aan bod), maar over Amaro Montenegro.

Deze kruidenlikeur is een traditionele amaro uit Bologna, gemaakt met maar liefst 40 kruiden en botanicals waaronder vanille, koriander, thee en sinaasappelschillen. Afgevuld op 23° alcohol is dit een uitstekende smaakmaker voor een lekker bitterzoet Italiaans aperitiefje. Amaro Montenegro werd bedacht door Stanislao Cobianchi in 1885 en de naam verwijst naar Prinses Elena van Montenegro.

De cocktail die we vandaag voorstellen is een variatie op de klassieke “Campari-Orange” longdrink die je vast en zeker al heel vaak hebt geproefd op een zonnig terrasje. Deze cocktail staat wat steviger in zijn schoenen, is veel complexer in zijn aroma’s en veel gedistingeerder in smaak.

ADRIATIQUE
Ingrediënten
4 cl Amaro Montenegro
4 cl Vers sinaasappelsap
2 cl Aperol

Bereiding
Voeg de drie ingrediënten samen in een shaker met ijs. Krachtig shaken en strainen doorheen een extra zeefje in een voorgekoeld Martiniglas. Een cocktailkers op de bodem voor een speelse apero-touch.

Amaroweek Kick-Off

Elk jaar proberen we onze volgers enthousiast te maken voor klassieke cocktails door deel te nemen aan enkele themaweken. Traditioneel zijn dit de #NegroniWeek in het voorjaar en de #OldFashionedWeek in het najaar. Tijdens beide weken zijn er heel wat cocktailbars die ook deelnemen en een donatie overmaken aan een zelfgekozen goed doel. Dat is uiteraard een extra bonus om dit mee in de kijker te plaatsen.

Eerder toevallig merkte ik dat er ook in augustus een – weliswaar iets minder bekende – themaweek doorgaat : de #Amaroweek. Een volledige week waar we verschillende amari (Italiaans voor “bitters”) in de kijker zetten. Een beetje oneerbiedig zou ik kunnen zeggen : een week waarin we cocktails maken met Campari en zijn concurrenten.

Laat ik misschien eerst en vooral wat duidelijkheid scheppen over het verschil tussen een vermout en een amaro. Beide zijn immers bitterzoet en vormen vaak de ultieme smaakmaker van heel wat lekkere cocktails. Beide zijn het resultaat van bittere schorsen, botanicals en kruiden die hun smaken en aroma’s hebben afgegeven aan een vloeistof. Die vloeistof is op zich dan ook het voornaamste verschil. Een vermout is een versterkte wijn (of zelfs een mix van meerdere wijnen), een amaro is een bitterzoete kruidenlikeur gemaakt op basis van alcohol (vb. brandy). Een amaro heeft dus eigenlijk meer overeenkomsten met cocktailbitters (zoals vb. Angostura bitters) dan met vermout.

Verder is een amaro toch ook nog een flink stuk bitterder dan een vermout. De meest bittere amari dragen vaak de benaming ‘fernet’ op het label. Vb. Fernet Branca. Er zijn natuurlijk uitzonderingen op elke regel en vb. Aperol is een eerder zachte amaro. Er bestaan amari op basis van wijn, maar deze zijn eerder een zeldzame uitzondering.

Er zijn min of meer twee soorten bitters. Campari en zijn soortgenoten zijn wat lichter in alcohol en zal je zelden puur proeven, deze worden vooral gebruikt als ingrediënt in typische Italiaanse aperitieven en cocktails zoals de Negroni. Daarnaast zijn er ook sterkere kruidenbitters die meestal puur worden gedronken als digestief, zoals vb. de bekende Duitse bitters Jägermeister en Underberg.

Voor wie meer wil weten over deze bittere smaakmakers wil ik zeker het boek “Amaro: The Spirited World of Bittersweet, Herbal Liqueurs, with Cocktails, Recipes, and Formulas” aanbevelen, geschreven door Brad Thomas Parsons die eerder ook al instond voor het belangrijkste boek over bitters.

Omdat we momenteel nog in een verlofperiode zitten en het iets minder eenvoudig is om nu leuke deals te maken met onze partners, zal ik deze week iets minder intensief aanpakken dan de andere themaweken, maar je mag zeker een aantal tests en recepten verwachten binnen dit thema.

Als kers op de taart komt er als heuse blogprimeur een bespreking van een gloednieuwe amaro, die pas binnen enkele maanden op de markt zal komen. Maar het is voorlopig nog kantje-boordje of deze tijdig zal toekomen voor deze themaweek.

Foodbloggers op bezoek

Donderdagavond kregen we mooi volk over de vloer. Wederhelft (= Foodblogger Tineke’s Cucina) neemt samen met een groepje mede-Foodbloggers deel aan een “Komen Eten zonder camera’s”. Gisteren was het onze beurt om de dames te ontvangen en in de watten te leggen.

Voor de wederhelft is het natuurlijk een luxe om een drinksblogger in huis te hebben, want voor het aperitief bezochten de dames onze ‘private bar’, waar ook alle tests en shoots voor deze blog gebeuren. Zelfs twee ‘last minute’ annulaties konden de pret niet drukken en de dames hadden er duidelijk zin in.

Met Tineke’s Cucina, Kokerellen, Avocado van de duivel en Tasting Lifestyle rond de tafel stelden we eerst het concept van de avond voor : Tineke trok helemaal de kaart van de Limburgse streekproducten. Ik had dan ook binnen hetzelfde thema een cocktail voorzien op basis van BLOSM Gin, gemaakt van Maribelle appelen uit het Haspengouw. Lees ook het verslag van ons bezoek aan deze stokerij voor het hele verhaal rond het ontstaan van deze gin.

Voor wie geen alcohol mocht of wou drinken was er een verfrissende mocktail op basis van ananassap.

Double Strainger mocht niet alleen voor het aperitief zorgen, maar ook voor de aangepaste dranken bij het menu. Met dank aan Streekmarkt.be konden we de dames laten proeven van een lekker ambachtelijk streekbiertje van blauwe bessen. Daarnaast kwam er ook nog een fles Barbera d’Alba Dü Gir van SVI op tafel (de persoonlijke Barbera-favoriet van wijnkenner Toni Etneo !).

Bedankt voor jullie bezoekje dames, het was leuk jullie te mogen ontvangen !

Foto credits : Avocado van de Duivel (bier), Kokerellen (Cocktail) en Tasting Lifestyle (Mocktail).

Siderit Vodka Lactée + Black Russian

Vodka is wellicht de meest basic spirit die er bestaat. Om maar iets te zeggen, gooi er botanicals en jeneverbessen bij en je krijgt gin als resultaat. Iedereen kent wel de verhalen over de oude Russische vodka’s gestookt van aardappelschillen, maar vandaag worden de meeste vodka’s net zoals heel wat andere spirits gestookt van granen. Mijn interesse was dan ook snel gewekt toen ik hoorde over een Spaanse vodka die gestookt wordt uit niets meer of minder dan…. MELK. Inderdaad, lees dat nog maar eens opnieuw : Vodka uit melk !

Maar laat ons eerst starten met ander opmerkelijk aspect van deze stokerij uit Cantabrië. Omdat ze streven naar een handmatig geproduceerd distillaat van de hoogste kwaliteit, gebruikt de Siderit stokerij een aangepaste “reflux fractional distillation” kolomketel uit... GLAS.

Het productieproces is volgens deze producent uniek over de hele wereld. Siderit is de enige producent die kiest voor glas i.p.v. metaal en zelfs het ontwerp van de stookketel is een volledig eigen creatie. Op hun Facebook pagina kan je foto’s en video’s terugvinden waarop je deze unieke ketel kan zien.

 

Enkele voordelen :

• Glas is aseptisch en heeft geen enkele invloed op de smaak van de distillaten.
• Je kan de ketel perfect schoonmaken zonder chemische producten. Meer zelfs, Siderit maakt zijn ketels schoon met speciaal hiervoor geproduceerde vodka.

Het resultaat mag er zeker zijn want deze vodka behaalde intussen meerdere medailles en werd zelfs door de USFDA bestempeld als de meest zuivere vodka ter wereld.

Dan is er natuurlijk nog die bizarre keuze om melk als grondstof te gebruiken voor de alcohol. Cantabrië is gelegen in het noordelijke gedeelte van Spanje, tussen de Cantabrische zee en de bergketens. De melk die in deze regio wordt geproduceerd staat bekend om zijn hoge kwaliteit. Omdat ze steeds op zoek waren naar nieuwe producten met melk als grondstof kwamen ze uiteindelijk op het idee voor Siderit Vodka Lactée, de allereerste vodka ter wereld op basis van melk.

Vodka is een zeer zuivere spirit bestaande uit weinig meer dan alcohol en water. Hier kan je natuurlijk nog smaken aan gaan toevoegen. De meeste vodkas worden geproduceerd uit zetmeelhoudende granen of planten zoals rogge, tarwe of … inderdaad vroeger ook aardappelen. Tijdens het productieproces van Siderit gaat men tijdens de fermentatie van melk, de lactose (of melksuikers) omzetten in alcohol. Tijdens vijf distillaties verdwijnen alle lactoseresidu’s en blijft een unieke zijdezachte vodka over. Deze vodka wordt nog meerdere keren gefilterd en mag dan enkele maanden rusten in een inox tank zodat smaken en aroma’s zich helemaal kunnen verweven.

Deze “Vodka Lactée” bestaat dus ook uit niets anders dan deze “melk-alcohol” en water. De opvallende blauwe fles is een knipoog naar de melkweg, maar in plaats van een sterrenconstellatie staan op deze tekening eigenlijk de moleculen van de basis-ingrediënten van deze vodka : alcohol, melk en water. De bodem van de fles is opzettelijk helder gelaten zodat  de consument kan zien dat de vodka wel degelijk helder is en niet melkwit zoals sommigen wellicht zouden denken.

Is een spirit uit melk echt zo eigenaardig ? In Mongolië kent men ook een licht-alcoholisch drankje gemaakt van gefermenteerde paardenmelk, Airag. Maar dat is zeker niet te vergelijken met deze vodka.

In de neus een subtiel vleugje room en een beetje citrus, het romige komt ook terug in de mond. Een klein beetje drop in de nasmaak. Alleszins niet te vergelijken met eender welke andere vodka.

De producent geeft zelf aan dat deze vodka liefst puur wordt gedronken en dat je dus best niet mengt met de typische mixers zoals tonic of ginger-ale. Je giet tenslotte toch ook geen melk bij je tonic ? Toch kunnen we niet weerstaan om met deze vodka een klassieke cocktail te maken met een vette knipoog :  de Black Russian.

De Black Russian is één van de meest bekende shortdrinks, bedacht door barman Gustave Tops in Hotel Metropole te Brussel in de jaren 40 van vorige eeuw. Ook voor deze cocktail geldt dat je online heel wat recepten kan terugvinden met verschillende verhoudingen tussen de vodka en koffielikeur, sommige recepten gaan zelfs tot een 1/1 verhouding.  Maak deze cocktail vooral zoals je ‘m zelf het lekkerst vindt !

Black Russian

Ingrediënten
5 cl Siderit Vodka Lactée
2,5 cl Kahlua koffielikeur

Bereiding
Vul een tumblerglas met ijsblokken, voeg beide ingrediënten toe en roer krachtig.

TIP Wanneer je hier nog wat room aan toevoegt krijg je een vereenvoudigde versie van een andere klassieker : de White Russian, vooral bekend uit de film “The Big Lebowski”.

Mexican Cantina Pop-up : Villa Loco

Dat Miette Dierckx iets heeft met Mexicaanse toestanden wisten we natuurlijk al. Vorig jaar nam ze immers samen met Willem Vankrunkelsven deel aan Mijn Pop-up Restaurant met Jalapeño Loco, een taco-restaurant. Ze mochten na de eerste fase in Antwerpen zelfs mee verhuizen naar de kust voor de finalerondes.

Het pop-up avontuur is haar blijkbaar zeer goed bevallen want deze zomer pakken Miette en haar team uit met Villa Loco, een zomerbar in het thema van een Mexicaanse cantina. Villa Loco is gevestigd in het sfeervolle oude gemeentehuis van Eindhout, amper een kwartiertje rijden voor ons en dus moesten we dit zeker even gaan uitproberen.

Je kan zowel binnen als buiten genieten van een Mexicaans biertje, een frisdrank, een glas wijn of een mooie cocktailkaart. Ik weet dat deze kaart samengesteld werd met hulp van Stijn van Behind The Stick, dus dit kon zeker niet slecht zijn. Op de kaart zien we enkele leuke klassiekers, die een Mexicaans tintje kregen. We proefden een Lazy Purple Cheeks, een Tequila-versie van de bekende Lazy Red Cheeks, en een Holiday Extra Old Fashioned op basis van een voortreffelijke Tequila Añejo. Voor deze laatste mocht misschien de presentatie nog iets beter, maar de smaken zaten zeker helemaal goed.

Deze keer dus geen pop-up restaurant, maar voor wie een klein hongertje heeft bij de cocktails zijn er wel passende hapjes verkrijgbaar zoals nacho’s met een dip.

Tot eind september kan je terecht bij Villa Loco, Eindhoutdorp 13 in Eindhout.
Meer info kan je terugvinden op hun Facebook pagina.
P.S. Zoals gebruikelijk kan je meer foto’s terugvinden op onze Facebook pagina.

Rob Roy - De Schotse Manhattan

Bartenders en cocktailbloggers maken natuurlijk niet alleen recepten zoals ze die zelf het lekkerst vinden. Wanneer je weet welke ingrediënten zorgen voor zoet, zuur of bitter kan je elk recept aanpassen aan de wensen van de persoon voor wie het drankje is bedoeld. Zo maak ik regelmatig recepten iets minder zoet of vervang ik suikersiroop door een suikervervanger voor wie geen suiker mag consumeren.

Zelf vind ik een Manhattan wel eens lekker. Deze mix van Amerikaanse Rye whiskey, zoete vermout en bitters is zowat de meest ideale Martini-style cocktail voor elke whiskyfanaat. Maar soms kan het wel eens gebeuren dat iemand toch nog wat aan die smaak wil sleutelen.

Wanneer we de Rye whisky vervangen door een Schotse whisky noemen we deze cocktail de Rob Roy en heb je dadelijk heel wat meer mogelijkheden. Er is immers heel wat variatie in Schotse whisky en je kan opteren voor een lekker zachte Speyside whisky of een stevig geturfde Islay-whisky. Waar een Manhattan de verhoudingen aanhoud van een hedendaagse klassieke Martini (ooit was die verhouding anders), kan je die verhouding natuurlijk ook aanpassen aan de persoonlijke smaak van de persoon.

Deze cocktail werd voor het eerst gemaakt in 1894 door een bartender van het Waldorf Astoria Hotel in Manhattan, naar aanleiding van de première van een operette over de Schotse volksheld en vrijbuiter uit de 18e eeuw, Rob Roy MacGregor.

ROB ROY
Ingrediënten
5 cl Schotse whisky naar keuze
2,5 cl Cinzano Rosso of een andere zoete vermout
1 dash Angostura bitters

Bereiding
Dit is een stevige cocktail, die best wat verwatering kan gebruiken. Daarom gebruiken we een mixglas met veel ijs. Naar keuze strainen in een tumbler met een groot ijsblok of ‘straight up’ in een voorgekoeld Martiniglas. De meeste websites kiezen het Martiniglas, dus ik ga deze keer voor de tumbler.

Versieren met een gedroogd citroenschijfje en/of een cocktailkers.