Death in Turkey - Een Raki-cocktail

Vandaag lijkt alcohol een moeilijk verhaal te worden in Turkije, maar ooit was dat zeker anders. Turkije heeft zelfs een nationale spirit, Raki. Net als Pernod en Ouzo is Raki een anijsdrank en deze wordt meestal gedronken met water. Anijsdranken zoals Raki zijn vrij sterk en zeer dominant in smaak en aroma, wat het ook moeilijker maakt om deze te gebruiken in cocktails. Meestal worden anijsdranken slechts heel subtiel gebruikt in een cocktail met enkele druppels uit een ‘dashbottle’, een beetje mist (spray) of een flinterdunne coating in het glas.

Double Strainger is mijn (iets of wat uit de hand gelopen) hobby, maar professioneel ben ik zelfstandig ondernemer en sta ik aan het hoofd van twee bedrijven, een IT bedrijf en een communicatiebureau. Eén van onze trainers verbonden aan het communicatiebureau heeft Turkse roots. Van hem kreeg ik een fles Yeni Raki en de uitdaging om er een lekkere cocktail mee te maken. In de cocktail moest ik ook liefst meer dan een paar druppels Raki gebruiken.

Na wat opzoekwerk kwam ik dan toch meerdere keren terecht bij de befaamde ‘Death in the afternoon’ champagnecocktail uit 1935, uitgevonden door Ernest Hemmingway. Origineel was dit een vrij eenvoudige cocktail "Pour one jigger absinthe into a Champagne glass. Add iced Champagne until it attains the proper opalescent milkiness. Drink three to five of these slowly."

Ik ben uitgegaan van het meer hedendaagse recept van Hannah Van Ongevalle (The Pharmacy), maar omdat onze medewerker een grote liefhebber is van deze Turkse anijsdrank, mocht het zelfs nog iets sterker doorsmaken. Deze stevige Turkse versie met Raki noem ik ‘Death in Turkey’. En onze medewerker ? Die vond het best lekker !

Cocktail : Death in Turkey


Ingrediënten
2 cl Yeni Raki
2 cl vers citroensap
2 cl suikersiroop
Champagne

Bereiding
De Raki mag samen met het citroensap en de suikersiroop in een shaker met veel ijs. Krachtig shaken gedurende 15 tot zelfs 30 seconden. Doordat er relatief weinig vloeistof in de shaker zit kost het iets meer moeite om het echt goed te shaken.
Zeven in een mooi champagneglas. Het glas verder aanvullen met gekoelde Champagne via de gedraaide steel van een barlepel. Dit laatste uiteraard om niet teveel bubbeltjes te verliezen.

Persoonlijk vind ik garnering absoluut overbodig bij deze cocktail. Een subtiel rozenblaadje of een citroentwist kan een extra touch geven, maar echt noodzakelijk is het zeker niet.

Şerefe !