Premium Tequila Tasting (2/2) : El Domador

Tequila Tasting – Part II : El Domador (by Manuel Wouters)

Sinds de start van de gin-hype een tweetal jaar geleden, zijn de Belgen nieuwsgierig geworden naar andere premium spirits. Zoals in het eerste deel van deze tequila tasting reeds aangehaald werd, is tequila al lang niet meer het studentikoze shotje van weleer. België is klaar om kwalitatieve premium tequila te ontdekken die naargelang de rijping kan gebruikt worden in cocktails of als after-dinner digestief. De reeks “El Domador” werd door Manuel Wouters samengesteld voor Delhaize. Wij mochten ze testen en stiekem ook vergelijken met de tequila’s van Riazul.

 "Het doel van dit nieuwe gamma tequila’s was de producten met de meest interessante smaken en aroma's selecteren, zowel voor een "dry" als voor een gebruik in een cocktail, en dit voor elk soort tequila. Daarom heb ik nauw samengewerkt met de Mexicaanse distilleerder om de meest aangename aromatische profielen te bekomen", aldus de bekende bartender van SIPS te Antwerpen. "De tequila’s El Domador zijn voor 100% samengesteld uit agave, zodat het heel pure, echte premiumproducten worden. De mensen die tequila als een weinig kwalitatief product beschouwden, zullen van mening veranderen en een hele aangename ontdekking doen. Tequila is het voorbeeld bij uitstek van een ondergewaardeerde sterke drank, maar heeft veel meer te bieden dan slechts als shots gedronken te worden. Qua aroma’s is het een uniek product en vormt het een uitstekende basis voor mixologen."

Tasting

 

1. El Domador Silver

In tegenstelling tot de Riazul tequila was deze silver iets minder verrassend. Het is een zuivere tequila zoals hij hoort te zijn. De geur en smaak laten geen twijfel mogelijk, dit is absoluut 100% agave. Heel veel citrus en appel in de neus, maar in de smaak ook duidelijk zwarte peper wat typisch is voor tequila. Prijs/kwaliteit zeker een uitstekende premium tequila. Dit is voortaan ons favoriet hoofdingrediënt voor Margarita’s !
 

2. El Domador Reposado

Voor mij was deze goudkleurige Reposado de grootste verrassing van deze reeks. Een heerlijke tequila waar we opnieuw de zoete verrassende hint van botersnoepjes en pudding tegenkomen. Zwarte peper en steranijs, maar door de rijping komen we ook hout, vanille en honing tegen wat ervoor zorgt dat dit echt een zeer lekkere tequila is.
 

3. El Domador Añejo

Een vrij klassieke amberkleurige añejo en dus absoluut bruikbaar als heerlijk after-dinner digestief. Aroma’s van zwarte peper, koffie, nootmuskaat, vanille en pudding. Heerlijke smaken van rood fruit, houtskool, vanille, pudding, mokka, koffie.

Door de zeer klantvriendelijke prijszetting is deze añejo beslist onze favoriet als digestief.

Cocktails met deze Tequila’s, door Manuel Wouters
 

1. Margarita

Ingrediënten

35 ml Delhaize Tequila El Domador Silver
15 ml triple sec Saint-Michel
40 ml vers limoensap
¾ tl agavesiroop
een snuifje grof zout gemixt met fijngestampte pili pili

Bereiding

Het cocktailglas in limoensap drenken en in de mix van zout-pili pili draaien. De tequila, de triple sec, het limoensap, de agavesiroop en de ijsblokjes mengen met de shaker.
In een glas gieten en afwerken met een schijfje limoen en een snuifje zout.

2. El Diablo

Ingrediënten

4 cl Delhaize Tequila El Domador
1,5 cl crème de cassis
2 cl limoensap
1 flesje Fentimans Ginger Beer

Bereiding

Vul een glas met ijsblokjes en giet daar de tequila, de crème de cassis en het limoensap bij. Voeg de inhoud van de Fentimans Ginger Beer toe, en versier het glas met partjes limoen.

3. El Domador Old Fashioned

Ingrediënten

4,5 cl El Domador Anejo Tequila
2 lange zestes van limoen
1 lange zeste van sinaasappel
1 tl rietsuiker
½ tl Bitter Truth Orange bitters
2 cl Soda of bruisend water
1 cocktaillepel sucre de canne

Bereiding

Snijd met een dunschiller de zestes en doe ze in het tumblerglas. Voeg daar de rietsuiker en Orange bitters aan toe. Plet de suiker met de achterkant van de cocktaillepel in de zestes. Voeg de soda aan toe en roer tot de suiker oplost. Doe er de Tequila en sucre de canne bij. Serveer met veel ijsblokjes. Goed roeren.

Conclusie na het proeven van de 6 verschillende tequila’s van Riazul en El Domador.

De twee reeksen echt vergelijken is onmogelijk, omdat ze vanwege de verschillende rijping gewoon echt te verschillend zijn. Ik zet ze daarom even in een andere volgorde na elkaar. In deze test vond ik zeker enkele leuke en heerlijke verrassingen en mijn persoonlijke mening omtrent Tequila is er ongetwijfeld door veranderd. Als we kijken naar prijszetting is de reeks van ‘El Domador’ zeer toegankelijk en haalt deze een uitstekende prijs/kwaliteitsverhouding. De reeks van Riazul is duurder maar slaagt er ook redelijk goed in om de hogere verwachtingen in te lossen.

Een finaal overzicht van de zes verschillende Tequila’s in onze test :

1. El Domador Silver : een “gewone” en zeer zuivere premium tequila die is zoals hij hoort te zijn. De ideale keuze als hoofdingrediënt voor een heerlijke Margarita.

2. Riazul Plata (Silver) : een verrassende instapper waar de agave toch veel sterker doorsmaakt. Ik zou deze zelfs als aperitief durven geven met veel ijs.

3. El Domador Reposado : een verrassende reposado met heel veel smaak. Aanrader voor de echte tequila liefhebbers.

4. Riazul Reposado : voor mij was dit een beetje de tegenvaller van de hele test, met heel wat minder smaak dan zijn twee broertjes.

5. El Domador Añejo : heerlijke after-dinner tequila.

6. Riazul Añejo : deze hoort vanwege zijn 24 maanden rijping op cognacvaten eigenlijk echt niet thuis in dit rijtje, maar het is absoluut een heerlijk digestief waar zelfs echte whisky- of cognac liefhebbers van zullen genieten.

Voor mij waren dus de Riazul Plata en de El Domador Reposado de twee lekkerste ontdekkingen. Smaken kunnen verschillen en niet iedereen vindt dezelfde drankjes even lekker. Ik durf zeker te stellen dat iedereen binnen deze 6 varianten zeker zijn gading zal vinden. Premium tequila’s zijn alleszins niet te vergelijken met shotjes uit je studententijd. In elke fles vonden we een 100% zuiver agavedistillaat met heerlijke aroma’s en zuivere frisse smaken. Ik ben het zeker eens met Manuel Wouters dat tequila zijn plaats verdient in elke bar en als zuivere karaktervolle spirit in het rijtje naast de whisky en cognac mag gaan staan.

Dit artikel kwam tot stand met medewerking van Delhaize en Drankenwereld BVBA uit Wijnegem.

Deel 1 van deze test : http://doublestrainger.blogspot.be/2016/03/premium-tequila-tasting-riazul-12.html

Premium Tequila Tasting (1/2) : Riazul

 

Vorig weekend was ik te gast bij Drankenwereld in Wijnegem voor een Riazul Tequila tasting.

Tequila heeft nog steeds een studentikoze reputatie, wat volkomen onterecht is. Wanneer we denken aan tequila, dan denken we aan een rij shotjes die we met zout en citroen naar binnen gooien. Vooral een manier om zeer weinig te proeven en razendsnel dronken te worden.

De studentikoze tequilashotjes liggen gelukkig al heel ver achter ons en intussen zijn er uitstekende premium tequila’s op de markt.

Tequila wordt gestookt op basis van de agave, een cactusachtige plant. Deze planten worden eerst gekookt en gefermenteerd, daarna volgt de distillatie.

De meest kwalitatieve tequila is voor 100% samengesteld uit blauwe agave en moet verplicht gebotteld worden in de streek waar hij geproduceerd wordt. Dat is voornamelijk rond de stad Tequila of in de regio Jalisko.

Ook buiten deze regio worden destillaten gemaakt van agave, maar die mogen niet de naam tequila dragen. Deze komen dan vaak op de markt als mezcal. Zoals er ook buiten Champagne lekkere schuimwijnen te vinden zijn, zullen er beslist ook hele lekkere mezcals te vinden zijn. De mixologe van ‘ThePharmacy’, Hannah Van Ongevalle, heeft al vaak vermeld dat mezcal haar favoriete spirit is.

Na een dubbele (zelfs drievoudige) distillatie kunnen de tequilas al dan niet rijpen in eiken vaten en dragen ze de classificaties silver, gold, reposado, añejo of extra añejo. De tequila’s in dit verslag behoren tot volgende drie categorieën :

• Tequila Silver : ongerijpte tequila die gebotteld is onmiddellijk na de distillatie.
• Tequila Reposado : een tequila die minimum 3 maanden heeft gerijpt in eiken vaten.
• Tequila Añejo : een tequila die minimum 12 maanden heeft gerijpt in eiken vaten.

Tijdens de tastingsessie bij Drankenwereld in Wijnegem mocht ik proeven van de drie verschillende variëteiten van Riazul.

Riazul gebruikt enkel blauwe agave uit de “desert highlands” van Jalisko, waar de agaveplanten gedijen op een vulkanische ondergrond met een intens microklimaat. De Riazul Tequila’s zijn zachter en bevatten veel meer aroma’s dan de doorsnee tequila die we tot nog toe gebruikten.

 

1. Riazul Plata / Silver

De Riazul Plata is een ongerijpte tequila. Een heldere kleurloze tequila met een zeer lekkere agavesmaak.
75 cl / 40% (80 Proof) / 49,00 €

2. Riazul Reposado

De Riazul Reposado heeft negen maanden gerijpt in Amerikaanse en Franse eiken vaten.
75 cl / 40% (80 Proof) / 63,00 €

3. Riazul Añejo

De Riazul Añejo is een heel bijzondere tequila. Deze wordt na een dubbele distillatie gerijpt in cognacvaten voor maar liefst 24 maanden.
75 cl / 40% (80 Proof) / 75,00 €

Om mijn verslag nog wat boeiender te maken zal ik naast deze drie variëteiten ook de drie variëteiten van de reeks ‘El Domador’ tequila’s testen, die top-bartender Manuel Wouters lanceerde voor de supermarktketen Delhaize. Ook deze komen namelijk in drie verschillende bottelingen :

1. El Domador Silver

Een tequila die geen rijping heeft gekend met een grote puurheid en een mooie helderheid. Toetsen van kruiden, citrusvruchten en groene appel. Puur te degusteren (zonder ijs) of als basis voor een lekkere cocktail.  
70 cl / 38% (76 Proof) / 19,99 €

2. El Domador Reposado-Reserva

Deze El Domador Reposado heeft 4 maanden gerijpt op eiken vaten. Deze tequila is smeuïg in het gehemelte en geeft zachte aroma's prijs zoals karamel met boter, gegrilde noten met als afdronk een lichte houttoets. Puur te drinken (zonder ijs) of in een cocktail.
70 cl / 38% (76 Proof) / 21,99 €

3. El Domador Añejo

De tequila El Domador añejo heeft 13 maanden gerijpt. Deze tequila heeft een delicate en ronde mond waarin men toetsen van gedroogd fruit, koffie en vanille terugvindt. Puur te drinken (zonder ijs) of in een cocktail.

70 cl / 38% (76 Proof) / 23,99 €

Omdat ik de unieke kans had om deze twee trio’s met elkaar te vergelijken, besloot ik om ze zowel naast elkaar te vergelijken binnen hetzelfde merk, maar ze ook alle zes op een rijtje te zetten volgens rijping. Al kon ik vooraf al vermoeden dat dit niet eenvoudig zou zijn. Als kers op de taart krijgen jullie ook nog cocktail-suggesties voor alle 6 variëteiten.

In dit eerste artikel bespreek ik de volledige Riazul reeks.
In een tweede artikel bespreek ik de volledige El Domador reeks en maak ik de finale vergelijking met de Riazul reeks.

TASTING - RIAZUL 100% BLUE AGAVE TEQUILA

Voor ik de Riazul tastingsessie bezocht had ik nog niet zo gek veel ervaring met tequila. Ik gebruik het natuurlijk wel als ingrediënt voor een heerlijke Margarita, maar ik had nog niet eerder de kans om premium tequila’s echt zorgvuldig te vergelijken. Ik moet toegeven dat ik vandaag helemaal anders denk over deze zuivere Mexicaanse spirit.

100% Blauwe agave, dus er zit absoluut niks anders in de fles. Ook geen toegevoegde suikers. De zoete hint komt van de natuurlijke fructose die aangemaakt is door de agave tijdens het verwerkingsproces.

1. Riazul Plata / Silver

De geur van deze heldere spirit is helemaal onverwacht. Bijzonder lekker en zoet. De geur doet onmiddellijk denken aan botersnoepjes en zelfs een hint van chocolade. De smaak lost de verwachting ook helemaal in met boter, appel en agave. De chocolade komt zelfs terug in de nasmaak. Dit is de variant waarin je de authentieke smaak van de agave het duidelijkst proeft. Deze tequila mag ook gedronken worden met ijs of in een gekoeld glas.

2. Riazul Reposado

Na negen maanden rijping ruik je de agave duidelijk al een stuk minder, maar komen er invloeden vanuit de eiken vaten naar boven. Iets meer peer en citroen in de neus, iets meer hout en vanille in de smaak. Deze tequila met een lichtgele kleur is iets steviger, maar voor mijn persoonlijke smaak toch veel minder uitgesproken. Als ik twee van de drie variëteiten mag kopen en er eentje van mijn boodschappenlijstje moet schrappen, zal het helaas toch deze zijn.

3. Riazul Añejo

De cognacvaten hebben duidelijk hun werk gedaan. Gedurende 24 maanden heeft deze tequila alle invloeden in zich kunnen opnemen en heeft daardoor ook een veel donkerdere kleur gekregen. 24 maanden rijping is zeer lang voor een tequila, het is zowat het dubbele van de meeste andere merken met een añejo in het gamma.

Dit is een heerlijke spirit die helemaal niet meer lijkt op de vorige twee varianten. Het is zelfs een vrij stevige spirit die ik aan eender welke whiskyliefhebber zou durven presenteren. Je moet al iets dieper zoeken naar de agave, maar je merkt de typische invloeden van de vaten : Honing, vanille, gedroogde vruchten, kruiden. Door de lange rijping zijn er ook diepe aroma’s van caramel, amaretto en zelfs espresso. De nasmaak doet denken aan hazelnoot. Een ideale after-dinner drink.

We zien dit niet meer als een gewone tequila, maar eerder als een prima en kwalitatieve digestief. De prijs is echter ook navenant en met gemiddeld 75,00 € voor een fles is dit ook echt wel een duurdere fles tequila en eerder vergelijkbaar met de duurdere cognacs of whisky’s.

Cocktails

Uiteraard lenen deze premium tequila’s zich ook uitstekend als hoofdingrediënt voor een heerlijke cocktail. Voor deze reeks geven we dan ook graag de voorgestelde cocktails mee van de fabrikant.

1. Riazul Mango Margarita

Ingrediënten

45 ml Riazul Plata Tequila
30 ml Cointreau
30 ml Mango nectar
½ verse limoen (sap)

Bereiding

Voeg alle ingrediënten samen in een shaker met ijsblokjes. Krachtig shaken gedurende een tiental seconden. Strainen in een voorgekoeld Margaritaglas.

Versieren met schijfjes limoen.

2. La Revolucion

Ingrediënten

45 ml Riazul Reposado Tequila
15 ml Amaro Nonino
20 ml vers limoensap
20 ml aardbeisiroop
Enkele druppels Angostura bitters

Bereiding

Voeg alle ingrediënten samen in een shaker met enkele ijsblokjes. Krachtig shaken gedurende een tiental seconden. Vul een tumblerglas met ijs en “double strain” de cocktail in het glas (gebruik dus naast de normale strainer nog een fijn zeefje om vliesjes van de limoen tegen te houden).

Versier het glas met een aardbei.

3. Cucumber Jalapeño Margarita

Ingrediënten

60 ml Riazul Añejo Tequila
60 ml vers limoensap
45 ml suikersiroop (*)
15 ml Cointreau
1 vers jalapeño pepertje
1 komkommer

Bereiding

(*) Suikersiroop kan je kopen in de supermarkt of zelf maken. Evenveel suiker als water in een pannetje doen, laten koken en dan afkoelen.

We beginnen met de komkommer en jalapeño peper goed te wassen en af te drogen. We schillen de helft van de komkommer en snijden 4 schijfjes van ongeveer een halve cm dik. We snijden ook 3 schijfjes van de jalapeño, eveneens een halve cm dik (we laten de zaadjes erin !).

De schijfjes komkommer en jalapeño voegen we met de suikersiroop in een shaker zonder ijs. Met een muddler (stamper) gaan we deze kneuzen. De komkommer en peper moeten hun lekkere sappen en oliën vrijgeven. Daarna gaan de limoen persen.

We voegen ijsblokjes toe in onze shaker. Daarna voegen we het limoensap, de Cointreau en Tequila toe. Sluit de shaker en schud krachtig gedurende 30 seconden.

Vul een tumblerglas met ijs en “double strain” de cocktail in het glas. We gebruiken dus een extra zeefje om alle pulp en vliesjes tegen te houden.

Versier het glas met schijfjes komkommer en jalapeño.

Zeker niet te lang wachten om van deze cocktail te genieten, want hoe langer de cocktail blijft staan, des te pittiger hij zal worden door de oliën die uit de jalapeño komen.

Dit artikel kwam tot stand met medewerking van Drankenwereld BVBA uit Wijnegem en Delhaize.

Deel 2 van deze test : http://doublestrainger.blogspot.be/2016/03/premium-tequila-tasting-22-el-domador.html

Jack Daniel's - Gentleman Sour

Op de hospitalitybeurs Venuez16 kwam ik een stand tegen van Jack Daniel's Tennessee Whiskey. Wie mij kent weet dat ik een grote fan ben van deze brand en me al jaren druk maak over het feit dat er in België slechts een zeer beperkt aanbod uit hun gamma verkrijgbaar is. Je maakt bijna meer kans om de Lotto te winnen dan om een speciale fles te kunnen vinden. Sommige flessen zijn gewoon niet beschikbaar, andere hebben een beperkte oplage van enkele honderden voor ons hele land. De standhouder vertelde me dat het aangeboden gamma afhankelijk is van de omzet die ze maken per land. Omdat Nederland en Duitsland grotere landen zijn met meer omzet, krijgen ze dus ook meer flessen uit het gamma. De conclusie is dus dat we ook in de toekomst de grens zullen moeten oversteken om onze "dorst" naar andere bottelingen te lessen.

Eerst en vooral mocht ik de Jack Daniel's N°27 Gold proeven. Een variant die "double mellowed and double barreled" is. De whiskey wordt dus eerst tweemaal gefilterd doorheen dikke lagen houtskool. Daarna gaat hij eerst in de standaard eiken vaten, maar krijgt later nog een extra rijping in esdoornvaten. Voor mij was de typische smaak van Jack Daniel's nog steeds zeer herkenbaar. Door de esdoornvaten lijkt hij iets zoeter dan de Nr.7. Ik vond persoonlijk dat het moeilijk was om te vergelijken met de Gentleman Jack (eveneens double mellowed) omdat die toch wel heel wat zachter is.

Om af te sluiten vroeg de barman of hij mij mocht leren hoe ik een Gentleman Sour moest maken. Uiteraard ging ik daarop in en kreeg een bijzonder lekker drankje geserveerd. Tot mijn verbazing volgde hij niet het originele recept wat Jack Daniel's al langer verspreid. In het originele recept gebruiken ze immers evenveel citroensap als suikersiroop voor een zoeter resultaat. Voor de Amerikaanse markt is dat natuurlijk weer vrij logisch omdat daar alles gewoon zoeter smaakt. De Gentleman Sour is alleszins een zeer lekkere en verfrissende cocktail die zich (veel te) vlot laat drinken...

Gentleman Sour

Ingrediënten

4 cl Gentleman Jack
3 cl citroensap
2 cl suikersiroop

Bereiding

Alle ingrediënten in een shaker met enkele ijsblokjes. Krachtig shaken gedurende een tiental seconden. Strainen in een tumblerglas (lowball) met een grote bal ijs.
In het glas mogen een schijfje sinaasappel en een maraschinokers.

Venuez16 - Enkele hoogtepunten

Deze week bracht ik een bezoek aan Venuez16, de grootste hospitalitybeurs met zonder twijfel ook de meest uitgebreide keuze aan geestrijke dranken. Het was reeds de zesde keer dat deze beurs doorging, maar voor mij was het de eerste keer dat ik er de sfeer (en veel meer) ging opsnuiven. Het was dan ook echt een feest voor de zintuigen. Heel veel nieuwigheden en speciale bottelingen. Horen, zien, ruiken, proeven en voelen.

In tegenstelling tot heel wat andere horecabeurzen leken de standhouders hier ook veel meer open te staan voor onze vragen en mocht alles ook geproefd worden. Ik denk dat ik nog nooit zo vaak op één dag een drankje heb afgewezen, maar anders was het zeker niet meer verantwoord geweest om nog naar huis te rijden.

Naast de vele standen was er ook een "Showbar" waar bekende bartenders en mixologen hun geheimen uit de doeken deden. Alle bekende brands waren aanwezig en probeerden zich te onderscheiden met een unieke beleving. Dwergen bij Hendrickx, bosnimfen bij Forest Dry Gin, flessen in vlees verpakt bij Butchers Gin, … je kan het zo gek niet bedenken of het was te zien op deze beurs. Het was uiteraard mijn bedoeling om inspiratie op te doen voor deze blog en wat materiaal te verzamelen voor mijn volgende artikels.

Hieronder alvast enkele hoogtepunten, tijdens de volgende weken volgen nog meerdere artikels over producten of cocktails die ik tijdens deze beurs mocht ontdekken :

(Butcher's Gin / Siegfried Gin / Copperhead Gin)

(X-Gin met chocoladesmaak, die we al eerder mochten testen op deze blog)

(Mancino Vermouth)

(Jack Daniel's Tennessee Whiskey)

(Manuel Wouters kwam zijn nieuwste gin voorstellen :
"Left Hook", een broertje voor de Uppercut)

Delhaize Food Show Lente/Zomer 2016

Deze week was ik uitgenodigd om samen met een groep foodbloggers een kijkje te nemen op de Delhaize Food Show Lente/Zomer 2016, waar alle nieuwigheden voor de volgende maanden werden voorgesteld… en we mochten ze ook proeven !

Uiteraard was ik vooral geïnteresseerd in de nieuwigheden op vlak van dranken en daar zaten toch enkele lekkere verrassingen tussen. Een kort overzicht :  

Fruitsappen “Wereldsmaken”

Vier fruitsappen die elk een unieke smaak hebben en die je zo doen wegdromen naar de werelddelen waarvan ze afkomstig zijn.

·         Taste of Cuba : De Mojito onder de fruitsappen.

·         Taste of South Africa : Exotische sappen van o.a. Baobab en roze Guave.

·         Taste of Hawaï : Ananassap en kokoswater met een vleugje gember.

·         Taste of India : Zoet en romig sap met mango en specerijen.

Cawston Press 

Versgeperste fruitsappen gemengd met spuitwater. Verkrijgbaar in blikjes met drie variëteiten : Rhubarb, Ginger Beer en Elderflower.
De Ginger Beer variant bevat ook appelsap en was zeer verrassend. De meeste Ginger-Ale’s die we vinden in de supermarkt zijn eigenlijk vrij zoete limonades, maar in deze variant proeven we een zeer spicy gember, maar tegelijk ook de zachtheid en fruitigheid van de appel.  

 

Codorniu Zero - Alcoholvrije schuimwijn

Volgens mij zullen heel wat mensen een gigantische drempel moeten overwinnen om dit product aan te kopen. De vrees dat dit een soort “Kidibul” zou zijn is echter volledig onterecht. Ik vond deze schuimwijn zeer lekker en op het eerste zicht zou je niet eens doorhebben dat er geen alcohol in zit. Lekkere smaak, heel fris en voldoende bubbels. Ook een Bob wil wel eens iets anders dan fruitsap.

Left Hook Gin

De bekende mixoloog van Njam TV, Manuel Wouters, stelde tijdens dit event zijn “Left Hook” Gin voor, een broertje van de eerder verschenen “Uppercut”.
We mochten deze gin proeven met Fentimans Tonic en deze werd zeker goed bevonden. Een mooie bittere Gin-Tonic zoals ik ze graag heb.

Premium limonades

Door het grote succes van de Gin-Tonics zijn er ook heel wat lekkere Premium Tonics en Premium Limonades op de markt gekomen. Fentimans Rose Lemonade kende ik al, maar Fentimans Wild English Elderflower was nieuw. Bijzonder lekker en zeer goed te combineren met een klare alcohol als Gin of Wodka. Het suikergehalte zit ook een flink stuk lager dan bij de Rose Lemonade.

Manuel Wouters liet ons eenvoudige maar zeer verfrissende cocktails proeven met Prosecco.

Rosecco : ½ Prosecco + ½ Fentimans Rose Lemonade
Hugo : ½ Prosecco + ½ Fentimans Wild English Elderflower

Eau de Coco Pure / Genuine Coconut

Een heuse kokosnoot die je kan openen als een blikje. Het leek een knotsgek idee, maar als je de noot in je hand hebt lijkt het nog zo gek niet, al moet je uiteindelijk de noot toch nog steeds kapot maken om aan het vruchtvlees te komen. Ik begon al spontaan te fantaseren over een lekkere cocktail waarbij ik het kokoswater eerst zou mixen met rum en dan terug in de noot spuiten. Ik zag mijn gasten al rondlopen op een feestje met een kokosnoot met een kleurig rietje in de hand. Een maf idee, maar met unieke mogelijkheden voor een originele zomerse cocktail !

Uiteraard werden er ook nog heel wat nieuwe bieren en wijnen voorgesteld, maar in eerste instantie waren het toch bovenstaande dranken die het meest tot mijn verbeelding spraken.

Saint Patrick's Day - Irish Manhattan

 

Mijn newsfeed op Pinterest staat al enkele dagen vol met kleverige groene drankjes, laat er dus absoluut geen twijfel over bestaan dat Saint-Patrick’s Day eraan komt. Ik heb heel wat recepten bekeken maar zelfs zonder ze te testen denk ik bij een groot aantal “niet lekker” of “helemaal niet mijn ding”. De druk om “groen” te zijn is blijkbaar groter dan de behoefte aan een echt lekker drankje. We spreken natuurlijk over een feestdag waarbij ze zelfs fonteinen en rivieren groen doen kleuren.
Daarom ging ik toch op zoek naar iets anders. Om wat inspiratie op te doen ging ik grasduinen in de enorme whiskyvoorraad van drankenhandel Tasttoe in Kampenhout.

 

Nadat ik mijn bedoeling had toegelicht kwam de zaakvoerder vrij snel met het verhaal van Teeling, een Ierse Whiskey met een mooi verhaal, afkomstig uit Dublin. Walter Teeling, de stichter van dit label, was één van de grote whiskeystokers tijdens de glorieperiode van de Ierse whiskeys.

Teeling is de eerste stokerij in 125 jaar die het ambachtelijk stoken van whiskey opnieuw naar het centrum van Dublin brengt, zelfs vlakbij de locatie van de oorspronkelijke stokerij.

Tasting

We kozen voor de Teeling Single Grain, deze werd in 2014 verkozen tot “Worlds Best Grain” tijdens de World Whisky Awards. Wat heel snel opvalt tijdens het ruiken is de zachtheid. Ierse whiskey is 3x gedistilleerd waardoor hij gemiddeld gezien een stuk zachter is dan Schotse varianten. Deze Single Grain kreeg een extra rijping op oude Californische Cabernet Sauvignon (rode) wijnvaten. De botteling gebeurt op 46% alcohol.

Wanneer we deze whiskey proeven dan valt op dat het een zoetere zachte whiskey is met een lichte fruithint (rode bessen, druiven) die redelijk in de richting gaat van de betere Amerikaanse Bourbons. Wanneer we hier even over nadenken lijkt het natuurlijk ook niet onlogisch. De pioniers die Amerika bevolkten waren voor een zeer groot percentage afkomstig uit Ierland. Saint Patrick’s Day is een feestdag die wereldwijd door alle Ieren zeer uitbundig wordt gevierd, maar vooral in Ierland en de USA kan je echt niet naast de festiviteiten kijken. Meer dan 10% van de huidige inwoners van de USA heeft Ierse roots. Daarom zet ik deze Saint Patrick’s Day in het teken van de Ieren die geëmigreerd zijn naar Amerika. En zonder groene kleurstof of plakkerige groene siropen.

 

Cocktail

Reeds in de winkel had ik een vrij duidelijk idee van de cocktail die ik met deze Ierse whiskey wou maken. Het zou een Ierse versie worden van de Manhattan. Toen ik ging kijken of Teeling zelf een voorstel had voor Saint Patrick’s Day, vond ik dit recept voor de Tipperary, wat helemaal in dezelfde lijn zit.

Ingrediënten

50 ml Teeling Single Grain Whiskey
20 ml Zoete vermouth
10 ml Groene Chartreuse
Enkele druppels Angustura of Peychauds bitters

Chartreuse is een zoete Franse kruidenlikeur met een natuurlijke lichtgroene kleur, gemaakt van 130 verschillende kruiden, planten en specerijen. Maar zoals ik in de inleiding al heb vermeld ben ik daar nu eigenlijk net niet naar op zoek, dus die laat ik gewoon uit het recept zodat ik opnieuw een “Irish Manhattan" krijg.
Wil je de Chartreuse toch erin hebben, doe gerust !

 

Bereiding

Een cocktail met klare dranken, dus we gaan roeren en niet shaken.
Voeg alle ingrediënten samen in een mixglas met ijs en roer gedurende 30 seconden. Strain in een voorgekoeld Martiniglas en versier met een stukje citroenschil.

Extra mogelijkheid - 1

Wil je deze cocktail toch echt een knotsgekke Ierse toets geven ?
Serveer een Guinness in een bierglas, wacht even tot het bier tot rust komt. Schep met een lepel het schuim van het bier en plaats dit voorzichtig op je cocktail. Ik heb dit zelf niet geproefd, maar het lijkt me alleszins wel bijzonder te zijn.

Extra mogelijkheid - 2

Alternatief kan je deze cocktail ook drinken in een tumblerglas (lowball) met ijs. In dat geval vervangen we de citroenschil door een Maraschino kers. Ik koos zelf vanavond ook voor deze optie.  

Vrouwendag - Cointreaupolitan

Allereerst een hele fijne vrouwendag aan alle dames die ook wel eens lekker van een drankje willen genieten.

De meest voor de hand liggende cocktail voor vrouwendag is uiteraard de Cosmopolitan, waanzinnig bekend geworden door de TV reeks "Sex & The City".

Toch zijn er heel wat dames die deze cocktail net iets te sterk vinden door de Wodka. Daarom geven we vandaag het recept voor de Cointreaupolitan, een iets eenvoudigere en lichtere versie.


Ingrediënten

5 cl Cointreau
3 cl Veenbessensap (Dit bestaat ook in light!)
2 cl Citroensap

Bereiding

Alle ingrediënten samenvoegen in een shaker met enkele ijsblokjes en gedurende een tiental seconden krachtig shaken. Daarna strainen in een vooraf gekoeld Martiniglas.
In het glas mag een zeste van sinaasappel.

Barproject : Winter Orange Bitters

Enkele maanden geleden begon ik mijn collectie boeken over cocktails en spirits wat uit te breiden. Het viel me op dat in de meeste boeken ook wel één of twee recepten terug te vinden waren voor “bitters”. Natuurlijk kennen we de Angustura bitters uit Trinidad die we vooral gebruiken voor de Old Fashioned cocktail, maar ook Orange bitters of Peychaud bitters komen wel vaker terug in recepten.

Een bitter is een spirit waaraan kruiden en specerijen het beste van zichzelf hebben toegevoegd. Door enkele druppels bitters toe te voegen aan een cocktail zal je alle smaakpapillen aan het werk zetten en een bredere smaakervaring bekomen. Hoe meer ik las over bitters, hoe meer zin ik kreeg om zelf aan de slag te gaan en een eigen recept te bereiden. Dit gaf zelfs mee de aanzet tot mijn drinksblog, omdat ik deze ervaring ook verslagsgewijs wou kunnen delen.

Voor alle duidelijkheid, het gaat hier dus niet over bitters die je gewoon kan drinken, zoals Jägermeister of Underberg. Het gaat wel degelijk over bitters waarvan je slechts enkele druppels toevoegt aan je cocktail. Bitters als essentieel onderdeel van een cocktail kwamen al voor in één van de oudste definities uit 1806 : “A Cocktail is a stimulating liquor, composed of spirits of any kind, sugar, water and bitters”.

Een extra woord van dank aan Koen van teveelkookboeken.be die me de tip gaf voor het ultieme naslagwerk over bitters : “Bitters, a spirited history of a classic cure-all” van Brad Thomas Parsons.

Voor mijn eerste bittersproject koos ik voor “Winter Orange Bitters”, een klassieke orange bitters waarin ik enkele extra kruiden en specerijen wil verwerken die typisch zijn voor de winter. Denk in de richting van Duitse Gluhwein of Deense GlØgg en de typische geuren en smaken die daaraan zijn toegevoegd.

De botanicals kocht ik grotendeels aan via de webshop van Pit & Pit, hiervoor verwijs ik naar een eerder blogartikel : http://doublestrainger.blogspot.be/2016/01/botanicals-kruiden-en-specerijen-voor.html

Eigenlijk kan je de kruiden en specerijen vrij kiezen naar je eigen smaak, je hebt alleen minstens één echte “bitter-agent” nodig, wat meestal een schors of wortel zal zijn.
In dit geval kies ik voor de klassieke bittermaker die meestal gebruikt wordt voor Orange Bitters : Gentiaan. Dit is een bloem die bekend staat om zijn geneeskrachtige eigenschappen. Wij gebruiken de bittere wortel van deze plant.

De Spirit

Het is natuurlijk essentieel om te starten met een uitstekende fles alcohol. In de oudste recepten die ik kon terugvinden werd vrijwel steeds gewerkt met een wodka van 50° (=100 Proof). Hoe hoger het alcoholgehalte, hoe sneller en gemakkelijker de alcohol de smaken en geuren van de overige ingrediënten zal opnemen. Het vinden van de juiste alcohol bleek zowat het moeilijkste gedeelte van dit project te worden. Een wodka van minstens 50° bleek in België gewoonweg onvindbaar. Ik heb zelfs invoerders aangeschreven, meerdere drankenhandels, supermarkten en horeca-speciaalzaken bezocht, talloze websites afgeschuimd, … onvindbaar. Blijkbaar zou het iets te maken kunnen hebben met de absurd hoge accijnzen op alcohol in België, waardoor groothandelaars het risico niet meer nemen om minder populaire flessen aan te bieden.

Wat waren mijn opties ?

• Ambachtelijke producenten van fruitjenevers gebruiken vaak een “standaard” fles jenever van 38 of 40°. Deze zal uiteraard iets trager en minder gemakkelijk de smaken en geuren opnemen door het lagere alcoholgehalte. Dit zal prima werken voor een citroen- of appeljenever, maar voor de zeer geconcentreerde smaak van bitters is dit absoluut geen goede keuze.
• Een gin van 50° is wel iets eenvoudiger te vinden, omdat gin nu eenmaal ongelofelijk hip en trendy is momenteel en omdat mensen er ook graag wat meer geld aan willen uitgeven. Voor mij was dit absoluut geen optie, omdat gin nu eenmaal een “afgewerkt” product is, waaraan al heel wat extra smaken zijn toegevoegd door de botanicals die gebruikt werden tijdens de productie. De oude recepten gebruiken meestal een wodka omdat die een zeer neutrale smaak heeft, waar je nog alle kanten mee op kan. Je kan uiteraard ook bitters maken met een gin of bourbon van 50° als basis, maar dan kies je daarmee alvast voor die specifieke basissmaak als belangrijkste richting voor je uiteindelijke smaak van de bitters. 
• Pure alcohol (96°), bedoeld om te verwerken tot een likeur kan je vrij gemakkelijk vinden in elke supermarkt. Dit is zeker een mogelijke optie, want die gebruiken we ook zelf om vb. Limoncello te maken. (Later dit jaar mag je hiervoor een recept verwachten !)
  Wanneer we werken met pure alcohol moeten we natuurlijk de alcohol verlagen tot 50° door te versnijden met bronwater. Iets moeilijker om af te meten, veel kans dat je de alcohol toch weer net iets te licht zal maken. En uiteraard ook niet echt het procedé wat je terug kan vinden in de oude recepten en deze wou ik toch heel graag als basis nemen.
  Opgelet : Ook pure alcohol kost door het hoge alcoholpercentage in België belachelijk veel. Dezelfde fles koop je in Nederland of Luxemburg voor een derde tot de helft minder !
• We moeten dus echt naar het buitenland voor een goede prijs, maar is de juiste fles daar dan wel te vinden ? Tijdens een dagje Maastricht liepen we gewoon binnen bij Drankenshop Bams op de markt en vroegen een fles Smirnoff N°57 Export Strenght Vodka (100 Proof). Deze Smirnoff met blauw label staat in de meeste Nederlandse drankenhandels gewoon in het rek, richtprijs 25 Euro voor 1 Liter. Je zou deze fles ook kunnen bestellen via één van de vele Nederlandse drankenwebshops, maar dan komen er opnieuw Belgische accijnzen bij, en samen met transport- en betaalkosten kom je dan op ongeveer 50 Euro voor exact dezelfde fles. Voor dat prijsverschil kan je beter zelf even de grens over rijden en nog wat gaan shoppen !
• Intussen heb ik reeds een reservefles in mijn berging staan. Tijdens een weekendje Luxemburg liep ik binnen in een Match (Inderdaad, een gewone supermarkt en zelfs geen drankenwinkel), waar ik voor nog enkele euros minder een fles Gorbatschow Wodka 50° kocht.

Ingrediënten

½ Liter Wodka 100 Proof (50°)
3 grote sinaasappelen
Een kwart kopje gedroogde sinaasappelschillen (in stukjes)
1 Steranijs
1 Kaneelstokje
8 groene Kardemompeulen
¼ theelepel Korianderzaden
½ theelepel Gentiaanwortel
¼ theelepel Allspice

Voor de tweede fase :
235 ml bronwater
2 eetlepels suikerwater

Werkwijze

Fase 1 : Het voorbereiden van de botanicals

Met een dunschiller schil je de sinaasappelen. Wanneer we citroenen schillen of zesten om zelf Limoncello te maken, zorgen we ervoor dat we alleen de gele zeste meehebben en zeker niet het bittere witte laagje eronder. In dit geval maakt het natuurlijk niet zoveel uit omdat we toch een bitter product maken. Snij de zestes in reepjes en doe ze in een grote, goed afsluitbare, bokaal.
Het sap van de sinaasappelen heb je niet nodig, dus dat kan je eventueel uitpersen en de volgende ochtend bij je ontbijt drinken of er een lekkere cocktail mee maken. Voeg nu ook de rest van de botanicals toe, alleen de kardemompeulen mag je vooraf nog even kneuzen met een stamper. Als laatste voegen we ook de wodka toe. In het originele recept spreken ze over twee cups (een Amerikaanse maat), wat overeenkomt met 473 ml. De bedoeling is alleszins dat alle ingrediënten volledig bedekt zijn door de wodka en daar had ik toch iets meer voor nodig zodat ik op ongeveer een halve liter uitkwam. Sluit de bokaal, schud alles eens goed door elkaar en zet het op een rustige plek op kamertemperatuur gedurende twee weken. Elke dag even kort opschudden.

Fase 2 : Filteren

Na twee weken gaan we de inhoud overgieten in een andere bokaal, doorheen een trechter met een kaasdoek. Bedoeling is om enkel het vocht over te houden, de kaasdoek zal alle botanicals tegenhouden. Heb je geen kaasdoek dan kan je het ook proberen met een koffiefilter, maar dat gaat wel heel wat langzamer. Herhaal desnoods meerdere keren tot alle stukjes eruit zijn. Ik kocht de kaasdoeken in een natuurvoedingswinkel.

Heel wat hippe YouTube-recepten stoppen hier en gaan deze bitters gewoon bottelen. Zowat alle oude recepten gaan nog een stevige stap verder. In een tweede fase gaan ze de gebruikte botanicals inkoken met water en opnieuw laten rusten. Omdat het van bij de start duidelijk was dat ik liefst de oude werkwijze wil toepassen gaan we dus verder met de volgende stap.

Fase 3 : Inkoken van de botanicals

Zet voorlopig je bokaal met op smaak gebrachte wodka veilig aan de kant. Deze heb je pas terug nodig op het einde van dit project. Zorg dat je alle botanicals kan recupereren en gooi deze in een sauspan. Voeg 235 ml bronwater toe en breng aan de kook. Zodra het mengsel kookt verlagen we de temperatuur, zetten een deksel op de pan en laten dit nog 10 minuten sudderen. Daarna halen we de sauspan van het vuur en laten ze volledig afkoelen. Alles overgieten in een bokaal met deksel (dus met de botanicals !) en wegzetten op een donkere plaats bij kamertemperatuur gedurende een week. Elke dag even kort opschudden.

Fase 4: Opnieuw filteren en bottelen

Na een week wachttijd gaan we ook deze vloeistof filteren doorheen een kaasdoek. Wanneer we opnieuw een heldere vloeistof bekomen gaan we deze samenvoegen met de vloeistof uit Fase 1. Voeg ook het suikerwater toe en schud alles krachtig door elkaar zodat alle vloeistoffen zich vermengen. Heb je geen suikerwater bij de hand gebruik dan een lepeltje vloeibare honing. Laat deze bokaal nu 3 dagen bij kamertemperatuur staan zonder er nog aan te komen.

Na drie dagen kan je eventuele bovendrijvende deeltjes nog afschuimen. Twijfel je aan de zuiverheid dan kan je voor alle zekerheid nog eens extra overgieten doorheen een kaasdoek. Daarna is het tijd om te bottelen.

Verdeel de bitters over kleine flesjes met een ‘dripper’, dit is een dopje wat ervoor zal zorgen dat wanneer je giet met het flesje, er een reeks druppels uitkomt i.p.v. een straal. Alternatief kan je ook kiezen voor vintage medicijnflesjes met een glazen druppelteller.

Deze bitters zijn in principe onbeperkt houdbaar, door het hoge alcoholgehalte. Experts geven aan dat de meest optimale smaak minstens een jaar behouden blijft.

Uiteraard willen we nu zo snel mogelijk onze bitters gaan testen in een aantal cocktails.

Deze Winter Orange Bitters komen zeer goed tot hun recht in klassieke cocktails als de Martini of Old Fashioned, maar zelfs een druppeltje in een glas tonic kan verbazen.

Volgens de schrijver van het Bitters-boek is de Old Fashioned door zijn eenvoud trouwens de ideale cocktail om bitters te testen.