Als drinksblogger is de Venuez-beurs zowat het absolute hoogtepunt van het jaar. Meer dan 100 beursstanden met een overzicht van quasi alle sterke dranken en nieuwigheden die in de komende tijd onze Belgische bars zullen gaan serveren. De standen varieerden van een eenvoudige tafel waarop een gloednieuw distillaat kon worden geproefd, tot werkelijk schitterende beurstanden waar je met open mond kon staan naar kijken.
Klik zeker door naar onze Facebook pagina, waar ik een album heb klaargezet met heel wat foto’s van mijn bezoek.
De mooiste combinatie van stand en concept vond ik persoonlijk Campari Negroni. Een knappe bibliotheek-stand, waar je een keuze kon maken uit honderden verschillende Negroni-recepten, stuk voor stuk bedacht en klaargemaakt door Belgische bartenders. Ik koos voor een versie op basis van een lekker rokerige Mezcal, bedacht door Janah van Cleven van The Pharmacy.
Zowel Smeets als Filliers hadden mooie standen waar enkele speciale spirits te ontdekken waren. Bij Filliers mochten we proeven van stalen uit vaten die momenteel nog liggen te rijpen in de kelders in Deinze.
Ook een (voor mij althans) nieuwe smaakervaring was Italicus, een Italiaans aperitief op basis van bergamot. Mogelijk ook wel een leuk ingrediënt voor cocktails.
Ik verliet de beurs met mijn fototoestel in de hand, vermits mijn fototas intussen vol met stalen zat. In de komende weken mogen jullie dan enkele lekkere reviews verwachten. Er werden tevens afspraken gemaakt voor meerdere events en tests voor de nabije toekomst. Voor de komende maanden zitten we dus zeker goed !
Donderdagavond was ik aanwezig op het Smeets Revival Event in Hasselt. Een volkomen terecht chauvinistisch project om onze eigen Limburgse jenever opnieuw op de kaart te zetten in binnen- en buitenland. Het klassieke borreltje wat we nog kennen van onze grootvaders is een kwaliteitsproduct waar in principe geen gin tegenop kan. Het was immers zo dat de Engelsen het productieproces van jenever te ingewikkeld vonden en dit sterk hebben vereenvoudigd om hun gins te creëren. Hierdoor ging er echter ook veel kwaliteit verloren.
Zoals ik al eerder heb vermeld op deze blog zijn premium jenevers absoluut iets om in de gaten te houden de komende maanden. Vandaag durft bijna niemand nog een “eenvoudige” Gordons gin met Schweppes en een schijfje citroen op tafel te zetten. Door het groeiende aanbod zijn we premium gins en tonics heel erg gaan waarderen. We kunnen evengoed dezelfde richting uit met jenever, wanneer deze op de juiste manier in de markt gezet worden.
De huidige generaties zullen niet meer zo snel een borreltje jenever achterover slaan als digestief, maar staan des te meer open voor nieuwe culinaire ervaringen en smaakvolle aperitiefmomenten.
Bruggeman Jenever, de eigenaar van het bekende Hasseltse jenevermerk, sloeg de handen in elkaar met On/Off Agency, het communicatiebureau van onder meer Tom Smeets, de achterkleinzoon van Gerard Smeets, stichter van Smeets Jenevers. Samen ontwikkelden ze een mooie strategie om de populariteit van de Hasseltse jenever terug op te krikken.
Vier bekende bartenders werden rond de tafel gezet om samen lekkere cocktails te bedenken met “Extra Smeets” als hoofdingrediënt : Lou Claessens (Bar Louwie - Hasselt), Jurgen Nobels (Uncle Babes - Gent), Senna Meloni (freelance bartender, voordien o.a. The Jane en Restaurant Danny) en de wandelende cocktail-encyclopedie Patrick America (Tafel Rond - Leuven).
Maar liefst 12 cocktails konden geproefd worden, verdeeld in drie “sterren” gradaties. De cocktails met één ster zijn eenvoudig thuis te bereiden, de cocktails met twee sterren zijn wat moeilijker en vragen wat extra voorbereiding, de cocktails met drie sterren zijn echt bedoeld voor professionele bartenders. Tijdens de komende maanden zal dit aanbod nog uitgebreid worden tot maar liefst 48 cocktails die eind van het jaar zullen worden samengevat in een cocktailboek.
Meer foto’s van deze schitterende avond in het centrum van Hasselt kan je terugvinden op onze Facebook pagina.
Dat een hobby soms stevig uit de hand kan lopen weet ik als drinksblogger maar al te goed. Zo ging het ook voor Kris Wintmolders uit Landen. Nadat hij enkele jaren op een kerstmarkt had gestaan met een klassieke glühwein wou hij wel eens iets anders. Een eigen fruitjenever misschien? Vandaag staan er honderden liters fruitjenever te macereren in zijn kelders en heeft hij een mooi gamma van artisanale producten die hij verkoopt via geselecteerde verkooppunten en in de betere horecazaken in zijn regio.
Toen ik een uitnodiging kreeg om eens langs te komen om te proeven ging ik daar natuurlijk graag op in. En wanneer er bij het binnenkomen reeds 7 glaasjes opgelijnd staan weet je wel hoe laat het is. Gelukkig gingen de glazen niet helemaal vol, maar ik mocht wel het volledige gamma proeven.
Fruitjenevers :
- Appeljenever (met een beetje kaneel)
- Citroenjenever (met naast citroen ook limoen en een beetje zwarte peper)
- Kersenjenever (van grote zwarte kersen)
- Kweeperenjenever
Likeuren :
- Koffielikeur
- Speculaaslikeur (gemaakt met exact dezelfde kruiden als een lokale speculaas)
- Limoncello
Uit deze zeven glaasjes was er eentje die er met kop en schouders boven uitstak. De kweeperenjenever is een absoluut topproduct. Dit is een professioneel gemaakte fruitjenever die perfect in balans is en heel veel smaaksensatie te bieden heeft.
Kris ontwikkelde ook zelf een warme cocktail, de “ikWik”, die intussen ook aangeboden wordt in een aantal horecazaken.
Voor dit artikel delen we graag het originele recept :
Ingrediënten
5 cl Wintmolders ambachtelijke koffielikeur (24% alcohol)
1 tl De Stoop Advocaat (15% alcohol)
Slagroom
Bereiding
Warm de koffielikeur op (niet koken).
Voeg een dikke koffielepel advocaat toe en roeren.
Afwerken met een stevige toef slagroom.
Serveren met een rietje.
Meer info op de website van Wintmolders Jenevers.
De meeste cocktailbars brengen telkens een menu voor een periode van pakweg een kwartaal. Op die manier kunnen ze de cocktails aanpassen aan de seizoenen en meerdere keren per jaar een volledig nieuwe kaart bieden. Natuurlijk is dat niet voldoende om continu het publiek te blijven prikkelen. Om die reden organiseren ze ook regelmatig events, waar dan een speciale kaart aangeboden wordt, enkel en alleen voor dat specifieke event.
Zo’n event kan een bekende “guest bartender” zijn, een barman of –vrouw uit een andere cocktailbar uit binnen- of buitenland, die het publiek komt laten proeven van zijn of haar creaties. Daarnaast zijn er af en toe ook wel eens speciale events die mee georganiseerd worden door een bepaald drankmerk, om hun producten in de kijker te zetten.
Gisteravond was ik aanwezig in cocktailbar Koks & Tales, voor “The Grey Goose’s Flight at Night”, een (volledig uitverkocht) event in samenwerking met het vodkamerk Grey Goose. Het aanbod van de avond waren vijf cocktails gebaseerd op Grey Goose vodka:
• Gipsy Queen (Grey Goose Vodka, DOM Bénédictine, Angostura bitters, citroenschil)
• Rob is a Mule (Grey Goose Vodka, Falernum, Limoen, Gemberbier)
• Chin Tonic (Grey Goose Vodka, Falernum, limoen, limoengras, kruidige tonic)
• Lazy Red Cheeks (Grey Goose Vodka, Violettes, limoen, frambozen, suiker)
• Bandit Martini (Grey Goose Vodka, Patron XO Café, Madeira Barbeito 5, Bandit Cogen)
Voor de sfeer zorgde deze keer niet alleen bartender Rob, maar ook een uitstekende Jazz-pianist.
Bij de drankjes werden ook lekkere hapjes geserveerd :
• Blini’s met zure room, gerookte zalm en dragon
• Vers gebakken kroepoek met een mango- en chili chutney-dip
• Mangalica salami
Een geslaagd event, met prima cocktails in een leuke sfeer!
Op onze Facebook pagina kan je nog wat meer foto’s terugvinden.
De laatste jaren zien we steeds meer toenaderingspogingen tussen bierbrouwers en whiskystokers. Meestal levert dat heel interessante experimenten op. Het is natuurlijk een feit dat de “wort” waaruit whisky gestookt wordt, eigenlijk een basis is waarvan je ook een lekker biertje zou kunnen brouwen mits nog wat toevoegingen. Duvel was één van de eerste brouwers die een topproduct kon afleveren door deze denkwijze om te draaien en zijn bier af te stoken tot een whisky-achtige spirit. Vandaag zijn er wel meer brouwers die zeer geslaagde whisky produceren op basis van hun basisproducten uit de brouwerij. Denk maar vb. aan Stokerij De Molenberg die ook schitterende spirits maakt op basis van populaire Mechelse bieren.
Een iets nieuwer verschijnsel is het spelen met vaten. Je neemt een vat waar jarenlang whisky of bourbon in heeft gerijpt en vult dat vat opnieuw met bier. Het bier zal natuurlijk invloeden ondergaan van het vat en van de whisky die er eerder heeft ingezeten. Daar stopt het verhaal niet, want eenmaal het bier gebotteld is kunnen we het vat opnieuw vullen met whisky, wat op zijn beurt ook de invloeden van het bier en de hop zal absorberen. Dat is in het kort het verhaal van de IPA-Experiment botteling van Glenfiddich.
We horen wel eens vaker verhalen over Amerikaanse bourbonproducenten die geen tien jaar willen wachten om hun spirit om te zetten in een mooie gerijpte whisky. Eén van die verhalen is dat ze gebruikte whiskyvaten eventueel nog wat extra toasten, in stukken hakken en vervolgens in de spirit laten weken. In één van de laatste afleveringen van de TV reeks ‘Moonshiners’ was dit trouwens ook letterlijk te zien.
Wat zou nu het resultaat zijn als je houtsnippers eerst laat weken in whisky, om dan vervolgens die houtsnippers toe te voegen in de brouwketel van een kwaliteitsbier ? Dat is het avontuur wat Michael Dresel, meester brouwer van Leffe, wou proberen. We werden uitgenodigd in de Abdij van Leffe voor de persvoorstelling van “Caractère by Leffe”, een bier waar men exact dit procedé op heeft toegepast.
Dit bier werd vier weken lang gematureerd met houtsnippers die gedrenkt werden in drie jaar oude Schotse whisky. Test hadden uitgewezen dat er twee weken nodig waren om de whisky-aroma’s door te geven aan het bier, maar dat er vier weken contact met het bier nodig waren om ook de houttoetsen over te dragen. Het resultaat is een stevig bier met toetsen van whisky en eik tegen een achtergrond van de typische fruitige Leffe gist. Deze bijzondere botteling is slechts beperkt verkrijgbaar, er werd één enkele batch gebrouwen van 50.000 flessen. Dit degustatiebier zal vanaf mei beschikbaar zijn in een beperkt aantal supermarkten en in een honderdtal horecazaken.
Tijdens de persvoorstelling en de eerste degustatie kregen we ook al enkele lekkere kaasballetjes en stoverij-kroketjes te proeven, de typische hapjes die je nogal eens bij een Leffe krijgt. We waren vooral nieuwsgierig naar het aangekondigde foodpairing diner, bereid door David Martin, chef van restaurant La Paix en Brasserie Bozar. We werden zeker niet teleurgesteld. De paters van deze abdij waren trouwens ook de hele tijd aanwezig en lieten zich de gezellige drukte welgevallen.
Voorgerecht
Mousse van Pata Negra met een crumble
met Leffe Blond
Hoofdgerecht
Kalfswang, maïs en whiskysaus
met Caractère by Leffe
Nagerecht
Moelleux van chocolade
Sabayon Caractère by Leffe
met Caractère by Leffe
Meer foto's van dit event kan je terugvinden op onze Facebook-pagina.
Wanneer in Chicago de gelijknamige rivier groen kleurt, dan weet je dat er een belangrijke feestdag zit aan te komen : Saint Patrick’s Day. Dit jaar werd deze culturele en religieuze Ierse feestdag ook nog op een andere manier aangekondigd, met een koerier die ons een doos vol lekkers kwam brengen van Teeling Distillery. Uiteraard zat in deze doos een uitstekende fles Teeling whiskey (Rum cask!), maar ook nog enkele andere producten waarin Teeling whiskey telkens op één of andere manier als ingrediënt verwerkt zit. Alvast een stevige “Thank You!” aan onze vrienden in Dublin.
Toevallig had ik vorig jaar voor St-Patrick’s Day ook een whiskey van Teeling geproefd, dus was ik zeker benieuwd naar de invloed van zes maanden narijping in ‘Flor de Caña’ rumvaten uit Nicaragua. Wanneer ik de twee whiskeys naast elkaar proef merk ik duidelijk meer kruidigheid in deze rum-cask editie.
Geur : Gras, bloesem, vanille, warme appel, sinaasappel, zwarte bessen … je ruikt ook echt een beetje rum.
Smaak : Kruidig, lemon curd, vanille, kaneel, appel, peer, rabarber.
Afdronk : Nog steeds kruidig, een beetje karamel en vanille.
Uiteraard wil je als liefhebber deze whisky puur proeven. Maar als ik denk aan St-Patrick’s Day, Ierland, whiskey en rum… dan krijg ik eigenlijk ook echt zin in een lekkere Irish Coffee. Toeval wil dat ik onlangs ergens gelezen had dat deze Teeling ‘Rum-cask’ finish ook een prima basis is voor een zeer smaakvolle Irish Coffee.
Ingrediënten
Bruine suiker (Het beste is demerara, een fijne lichtbruine rietsuiker)
Teeling whiskey small batch rum-cask
Verse slagroom
Stevige koffie
Bereiding
Vul 1/3 van het glas met whiskey. Verwarm de whiskey samen met twee theelepels bruine suiker in een pannetje tot de suiker helemaal opgelost is. Je zal merken dat de whiskey een beetje stroperig gaat worden.
Klop de slagroom half vast (zonder suiker !) en zet een kopje stevige verse koffie.
We gebruiken steeds een glas op voet, wat we voorverwarmen door het even te vullen met heet water.
Neem het voorverwarmde glas en giet er eerst de warme whiskey in, doorheen een fijn zeefje. Vul verder aan met koffie tot ongeveer een centimeter van de rand van het glas.
Giet heel voorzichtig de half opgeklopte room op de koffie, via de bolle kant van een warme lepel. Bedoeling is dat het glas volledig gevuld is en dat de room bovenop de koffie blijft liggen. Gebruik zeker geen slagroom uit een spuitbus.
Een klein beetje nootmuskaat raspen boven de slagroom als afwerking. Geen fan van nootmuskaat ? Gebruik dan kaneel.
Het leuke aan een Irish Coffee is dat je vrijwel eindeloos kan experimenteren met de siroop en de kruiden. Op de website van Teeling kan je ook een nog veel kruidigere versie van de Irish Coffee terugvinden, waarvoor je eerst een stevige kruidensiroop moet bereiden.
Duindoorn. In het Engels “Sea Buckthorn”. Heel wat mensen zullen waarschijnlijk de wenkbrauwen fronsen, maar toch is dit een vrucht (meer bepaald een bessensoort) die ook in ons land te vinden is.
Deze knaloranje besjes groeien grotendeels aan de kust. Zoals de naam het al aangeeft is dit een struik met doornen, waaraan de oranje besjes welig tieren. Voor het plukken van de besjes draag je dan ook best stevige handschoenen. Naast onze kuststreken komt deze struik ook voor in woestijnachtige omgevingen en in de Alpen.
De besjes zijn vrij zuur en bevatten veel Vitamine C en E, ze worden aanzien als een ‘superfood’. De smaak en geur doen in eerste instantie een beetje denken aan Tönissteiner Vruchtenkorf, ook al bevat die fruitige drank deze besjes helemaal niet. Het kruidige zet ons uiteraard wel aan tot experimenteren.
Duindoorn Martini
5 cl Vodka of Gin naar keuze
3 cl Beartender Duindoorn
2 cl Suikersiroop
Duindoorn Apero (Low Alcohol !)
5 cl Kruit witte vermout
3 cl Beartender Duindoorn
2 cl Suikersiroop
De bereiding is voor beide cocktails hetzelfde
Voeg de ingrediënten samen in een shaker met veel ijs. Krachtig shaken gedurende zowat een halve minuut. Deze bereiding heeft wel echt een langere shake nodig want dit vruchtensap is vrij consistent.
Dubbel strainen in een voorgekoeld glas. Voor de Martini kiezen we uiteraard een Martini-glas, voor de low alcohol variant kiezen we een lowball glas met vers ijs.
Deze eenvoudige cocktails met slechts 3 ingrediënten kan je ook eenvoudig vooraf
klaarmaken voor een feestje : Vermenigvuldig de ingrediënten met het aantal gewenste cocktails en voeg alles samen in een fles. Voor het serveren alleen nog even krachtig shaken met de fles en uitschenken doorheen een fijn zeefje.
Omdat we in dit geval niet shaken met ijs (als je de kans hebt zeker doen !) zou ik zo’n aperitief steeds serveren in cocktailglazen met ijsblokken. Versier met een gedroogd schijfje roze pompelmoes.
L’Apereau in Blankenberge stond al een hele tijd op mijn verlanglijstje. Lang geleden ben ik enkele keren aanwezig geweest op het gala-event van de Horeca Awards, waar het team van L’Apereau meerdere keren een podiumplaats kreeg. Dat het een positieve ervaring zou worden stond dus vast.
L’Apereau is geen typische cocktailbar. Hier geen geheim adres of donkere locatie, maar een mooie heldere bar pal in het centrum van deze toeristische stad, vlakbij de jachthaven. Dat maakt natuurlijk ook dat hun aanbod iets meer op het grote publiek is afgestemd.
Nog een extra reden waarom ik deze bar absoluut wou bezoeken is het feit dat meerdere winnaars van de ‘World Class Bartender of the year’ competitie hier ooit hebben gewerkt. Een kweekschool voor bartalent, maar toch enigszins beperkt door de zeer toeristische locatie. Deze tegenstelling was beslist de moeite om er naartoe te rijden.
De menukaart is ingedeeld in verschillende segmenten en het aanbod is zeer uitgebreid. We kozen eerst twee cocktails op basis van rum en ananas. De cocktail van de wederhelft vond ik misschien iets te licht, maar dat is uiteraard persoonlijke smaak. Ikzelf had gekozen voor de ‘World Class’ versie die lekker spicy was. Deze cocktail was perfect in balans en dit is er eentje waar ik graag nog een keer voor zou terugkomen.
We besloten nog een tweede rondje te nemen en bestelden buiten de kaart om onze favoriete klassieke cocktails : Een Cosmopolitan en een Old Fashioned. Op de vraag of ze er een beetje creatief mochten mee aan de slag gaan antwoorde ik uiteraard positief. Beiden waren zeer correct en bereid zoals het hoort. Maar toch kwam hier een klein beetje die beperking naar boven.
Deze laatste cocktails waren perfect zoals ze moeten zijn, maar ik verwacht op dit niveau van cocktailbar om achterover geblazen te worden door smaak en/of presentatie en dat was toch niet het geval. De Old Fashioned op basis van Bulleit Bourbon en Bulleit Rye had meer punten kunnen scoren met een mooi blok clear ice en net iets meer of iets andere versiering. De Cosmopolitan van de wederhelft was lekker zonder meer, maar ook hier hoorden we als reactie “wel nogal basic hè”.
Voor de Spicy Pineapple kom ik hier absoluut terug en ik wil graag nog meer ‘World Class’ cocktails van hun kaart proeven, maar een Old Fashioned laat ik toch liever bereiden door Tom Steurs in Bar Burbure of Ran Van Ongevalle in The Pharmacy.
Extra tip : Vlak naast deze cocktailbar ligt het restaurant “Oberbayern” van dezelfde eigenaars. Laat je niet misleiden door het heel erg foute interieur, de steaks zijn hier zeer lekker !
Meer foto's kan je terugvinden in het album op onze Facebook Pagina.
Wat is de volgende cocktailtrend in ons eigen land ? Ik acht de kans groot dat we binnenkort heel wat cocktails zullen zien op basis van premium jenevers.
Wat we enkele jaren lang hebben zien gebeuren met gin, zou nu ook wel eens kunnen gebeuren met jenever. Vandaag is er niemand meer die zijn gasten nog een goedkope gin met Schweppes en een schijfje citroen durft voorzetten. Zowat iedereen heeft intussen de meer uitgesproken smaken van premium gins en premium tonics leren waarderen. Maar België en Nederland hebben natuurlijk een rijke geschiedenis met de pittige broertjes van de gin, onze eigen jonge en oude jenever.
Jenever kennen we nog het meest als een budgetvriendelijk borreltje dat we in de winter graag achterover slaan om ons “op te warmen”. Maar uiteraard is hier ook ruimte voor een echt premium gamma. Ik weet dat bij meerdere producenten momenteel schitterende jenevers liggen te rijpen op eiken vaten.
Een mooi voorbeeld van zo’n premium jenever is het flesje wat we vandaag testen : Filliers Vintage 1997, een 18 jaar gerijpte ‘barrel aged’ graanjenever.
Deze jenever (een mix van gemoute gerst, rogge en maïs) werd gedistilleerd in februari 1997 en mocht dan op Amerikaanse eiken vaten rusten tot maart 2015. Het gaat om een beperkte oplage van 2500 flessen. Deze botteling is geen single barrel, maar wel een single estate. Meerdere vaten werden dus gemengd om tot dit resultaat te komen.
Zoals je al kan vermoeden smaakt deze borrel absoluut niet zoals een doorsnee jenever. Naar mijn mening lijkt dit nog het meest op een zachte Speyside whisky waar jeneverbessen aan toe zijn gevoegd. Een zeer geslaagde productie en botteling.
Door de rijping in het vat proef je natuurlijk graan, hout en vanille. Het kruidige zit vooral in de lange zachte afdronk.
Uiteraard heb ik eerst van een puur borreltje genoten om alle smaken en aroma’s ten volle op te nemen, maar daarna maakte ik ook nog een ‘Jenever Old Fashioned’.
Ingrediënten
5 cl Filliers Vintage 1997
1,5 cl Honingsiroop
2 dashes Angostura bitters
Bereiding
Vul een mixglas met ijsblokken en voeg alle ingrediënten toe. Stevig roeren gedurende een 15 tal seconden. Doorheen een zeefje uitschenken in een whiskyglas met verse ijsblokken.
Versier met enkele cocktailkersen en een gedroogd schijfje sinaasappel.
