Maandag bracht ik een bezoek aan Venuez 19, de meest belangrijke Belgische vakbeurs voor de hospitality-sector. Alle nieuwigheden i.v.m. cocktails en sterke dranken zijn hier telkens weer te ontdekken. Dit jaar verhuisde de beurs van Park Spoor Noord naar Antwerp Expo, maar dat bleek niet de grootste verandering.
Op het eerste zicht leek de beurs namelijk ook een flink stuk kleiner, maar dat bleek gezichtsbedrog. Bacardi-Martini had immers alle producten uit zijn gamma samengebracht in een ‘private room’ die ongeveer even groot was als 1/3 van de rest van de beurs. Dit jaar zag ik wel beduidend minder kleine merken, de grote spelers waren wel bijna allemaal opnieuw aanwezig. Heel wat belangstelling voor de presentatie over minimalisme van Ran Van Ongevalle, die vorig jaar de overstap maakte naar ‘The Artesian’, één van de meest tot de verbeelding sprekende Engelse cocktailbars. Ze gaan in hun nieuwe menu voor pure smaken en mijden versiering tenzij het echt noodzakelijk is voor het recept.
Wat me vooral bijgebleven is van zijn uiteenzetting is het bijna fanatieke perfectionisme waarmee ze tewerk gaan in hun bar. Wanneer een cocktail de bar verlaat richting klant moet die exact een bepaalde temperatuur hebben, er mag geen druppeltje aan de buitenkant van het glas zitten etc.
Daarnaast was het ook duidelijk dat hun cocktails voor 80% klaargemaakt worden in het labo en daarna afgewerkt worden aan de bar. Nog zo’n topper is Syrco Bakker, sterrenchef van restaurant Pure-C in Cadzand. Ik mocht vorig jaar al eens kennis maken met zijn duinkruiden-likeur Hierbas de las Dunas tijdens een zeiltocht. Parallel met Venuez organiseerde hij zijn ‘Hierbas Experience’ op de daktuinen van het PAKT, vlakbij het bekende restaurant The Jane.
Hier werden we ontvangen in de tuin met een lekkere cocktail, om vervolgens deskundige uitleg te krijgen over de verschillende duinkruiden die deel uitmaken van de likeur. Elk afzonderlijk kruid mochten we ook proeven. Enkele daarvan had ik ook reeds eerder geproefd tijdens een foraging-kruidenwandeling met Nick Baeyens in het Zwin.
Met een tweede cocktail in de hand gingen we naar de keuken van The Jane Table, het aparte zaaltje dat je kan boeken voor een diner met een groep tot 12 personen. Hier mochten we zelf kruiden knippen voor een dipsausje en kregen we vervolgens nog enkele heerlijke culinaire hapjes te proeven, klaargemaakt door één van de koks van Pure-C. Een zakje met zaadjes voor duinkruiden kregen we mee naar huis.
Ik sloot de avond af met een kort bezoekje aan de Bacardi-Martini afterparty. Heel erg druk, maar dit was duidelijk de ‘place to be’ met Belgische top-bartenders als Stef, Didier, Ran, Janah en Hannah achter de verschillende bars.
Elders in de stad was er een tweede afterparty van Remy-Cointreau, met een zeer indrukwekkende line-up van Belgische en buitenlandse bartenders. De absolute topper daar was ongetwijfeld Patrick Pistolesi van Drink Kong in Rome, een vrij nieuwe cocktailbar die ik vorig jaar nog heb bezocht. Na een fantastische cobbler van Stef en een bordje chili con carne was het tijd om terug richting Limburg te rijden.
Voor mij was het zeker geen mindere editie en net als de voorgaande jaren kon ik ook deze keer de nodige contacten leggen en hier en daar enkele nieuwigheden ontdekken die vaak zelfs nog niet op de markt waren. Om af te sluiten geef ik nog even de voor mij meest opvallende nieuwigheden, waarover je binnenkort vast nog meer zal lezen op deze blog :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten