Old Fashioned Week - Kick-Off

Wie deze blog al iets langer volgt herinnert zich vast nog wel de Negroni-week in het voorjaar. Het ging toen om een wereldwijde actie waarbij cocktailbars de Negroni in de schijnwerpers plaatsten en voor elke verkochte Negroni ook een donatie deden aan een zelfgekozen goed doel. Op deze blog heb ik toen ook een volledige week de Negroni in de schijnwerpers gezet met een hele reeks bittere cocktails. Sinds gisteravond loopt er een soortgelijke actieweek, maar nu gaat het om mijn favoriete cocktail : de “Old Fashioned”. Uiteraard kan ik daar niet aan weerstaan en breng ik opnieuw een volledige week Old Fashioned recepten, waarbij ik allerlei variaties zal uitproberen. Ik start met de meest klassieke uitvoering, om te eindigen met een iets moeilijkere bartendersversie. Elke dag zal ik ook de gebruikte spirit wat dieper toelichten. Tussendoor zal ik uiteraard ook zelf nog een Old Fashioned gaan proeven tijdens een review van een cocktailbar.

De Old Fashioned cocktail is de enige echte oer-cocktail, aangezien hij perfect beantwoordt aan de allereerste definitie die ooit gegeven werd voor een cocktail. De Balance & Columbian Repository Newspaper publiceerde op 13 Mei 1806 het volgende : “A cock-tail is a stimulation liquor composed of spirits of any kind, sugar, water and bitters”. Bevries het water, kies je spirit en bitters en je hebt het perfecte basisrecept voor deze klassieke cocktail. Het recept waarmee we maandag starten is de basis die je zal terugvinden in heel wat cocktailbars : Bourbon, suiker, bitters, schil van sinaasappel, een kers en water.

Hier en daar in de geschiedenisboeken is te lezen dat in de vroege jaren van de negentiende eeuw in Amerika meer rum dan whisky werd gedronken. Een Old Fashioned kan je dus beslist ook bereiden met andere spirits dan bourbon. Elke spirit geeft weer een totaal ander resultaat en daarmee kan je eindeloos variëren.

Wanneer je een Old Fashioned bestelt in één van de betere cocktailbars zal je vrijwel altijd een lichtjes aangepaste versie ontvangen, met een persoonlijke ‘touch’ van de bartender. Helaas zijn er ook heel wat drankgelegenheden waar je een ronduit minderwaardige Old Fashioned zal krijgen. Kort samengevat een half glas bourbon met suiker en bitters, aangelengd met een half glas bruiswater. Dat is op zijn zachts gezegd een alternatieve, maar compleet foute interpretatie van het originele concept. Het originele recept bevat wel degelijk water, maar eigenlijk gaat het dan om een heel klein beetje water wat gebruikt werd om de suiker gemakkelijker op te lossen. Suiker smelt niet zo gemakkelijk in alcohol, een theelepeltje water maakt het eenvoudiger.

De benaming van de cocktail is afkomstig van de manier waarop de cocktail werd besteld in de tweede helft van de negentiende eeuw. Wanneer we in de geschiedenis duiken lijkt het erop dat deze cocktail ooit gewoon een “Whisky Cocktail” werd genoemd. Nadat bartenders veel meer gingen experimenteren en heel wat nieuwe cocktails bedachten, werd dikwijls naar deze oer-cocktail gevraagd als “Give me a whisky cocktail, old style” of nog vaker “Give me an Old Fashioned whisky cocktail”.

Het allereerste recept voor de Old Fashioned stond in “Modern American Drinks : How to mix and serve all kinds of cups, cocktails and fancy mixed drinks” van George J. Kappeler in 1895.

Old Fashioned Whiskey Cocktail

Los een klein suikerklontje op met weinig water in een whiskyglas;

Voeg twee scheutjes Angostura bitters toe, een ijsblokje, een stuk citroenschil en een jigger whiskey;

Meng met een barlepel en serveer, laat de lepel in het glas.

De volgende dagen waag ik me dus aan meerdere interpretaties, maar in tegenstelling tot eerdere experimenten (vb. Red Neck Old Fashioned ) blijf ik deze keer toch zoveel mogelijk trouw aan het originele recept. In elk recept zal minstens één spirit, één bitter, een citrusschil en suiker of zoete siroop zitten. Ik wens jullie alvast een lekkere Old Fashioned Week !!!