Alchemistbox - Hierbas de las Dunas

 

De leuke cocktailboxen van Alchemistbox mochten we al eerder testen op onze blog. Het is een tijdje stil geweest rond dit merk, maar recent werd deze start-up overgenomen door een nieuw en zeer enthousiast team :

• Brian De Herdt (21) : Marketing student / Marketing Manager
• Ellen De Herdt (19) : Pure-C / Grafisch design student / Cocktail & Creative Manager
• Mark Masz (23) : Sales Manager

Dit drietal nam de start-up over van stichter en bedenker van het concept Ricardo Ghekiere, die intussen al met nieuwe projecten aan de slag is. Ellen werkte in het team van restaurant Pure-C, wat zeker vertrouwen geeft voor wat betreft de kwaliteit. Wat ze nog meer meebracht van Pure-C is de lekkere ziltzoete kruidenlikeur Hierbas de las Dunas van sterrenchef Syrco Bakker. De 18 verschillende verse kruiden, bloemen en planten die gebruikt worden voor deze likeur worden elk apart gekweekt en met de hand geplukt in de duinen van Cadzand. Op basis van deze likeur komt er nu een gloednieuwe cocktailbox op de markt.

We mogen alvast verklappen dat ook de vorige boxen zullen herbekeken worden en binnen enkele weken verwachten we een vernieuwde Red Spice box met aangepast recept. Uiteraard zullen we die ook opnieuw aan jullie voorstellen.

 

Wat zit er in de Hierbas de las Dunas Alchemistbox ?

• 2 flesjes van 100 ml Hierbas de las Dunas
• 1 flesje Alchemix (50 ml Supasawa + 50 ml Monin Lemongrass)
  Dit is een zeer interessante mix van een Belgisch Premium “zuur” cocktail-ingrediënt en een zeer bekende Franse “zoete” citroengrassiroop.
• 2 flesjes Fever-Tree Mediterranean tonic
• 1 flesje van 5 ml Villa Manodori Rosemary Extra Virgin Olive Oil
  Deze rozemarijnolie uit Modena is een creatie van Massimo Bottura, een Italiaanse driesterrenchef. Artisanaal gemaakt in kleine hoeveelheden om de pure smaak te behouden. 
• 1 barlepel
• Alchemist’s Jigger

Deze box bevat ingrediënten voor 4 cocktails. Hieronder het recept voor één cocktail.

Ingrediënten
50 ml Hierbas de las Dunas
25 ml Supasawa/Monin Lemongrass Alchemix
100 ml Fever-Tree Mediterranean tonic
4 druppels Villa Manodori Rosemary Olive Oil
Optioneel : een schijfje limoen en/of een takje rozemarijn (verse ingrediënten zitten NIET in de doos)

Bereiding
Vul je cocktailglas met ijsblokken en voeg de Hierbas de las Dunas toe. Schud met het flesje Alchemix en voeg 25 ml toe in het glas. Roer gedurende een tiental seconden met je barlepel. Voeg 100 ml tonic toe. Als laatste voeg je nog 4 druppels van de rozemarijnolie toe en geef het nog één voorzichtige draai van je lepel. Versiering is niet strikt noodzakelijk, maar een schijfje limoen en/of een takje verse rozemarijn maakt je cocktail natuurlijk wel wat meer Instagram-waardig ;-)

TIP :
Een takje rozemarijn knippen we in onze eigen kruidentuin. Voor het schijfje limoen snijden we geen verse limoen aan, maar gebruiken we een gedroogd limoenschijfje. Hiermee vermijden we dat we voor de zoveelste keer een halve limoen moeten weggooien die we na enkele dagen ergens achterin de koelkast terugvinden.

Enkele keren per jaar droog ik zelf allerlei citrusschijfjes, maar af en toe ga ik ook ten rade bij Botanic & Fruits, die een ruim gamma hebben met gedroogd fruit. Vroeger waren hun verpakkingen vrij groot, maar recent brachten ze de gloednieuwe “Pimp & Drink” verpakkingen op de markt. Kleine en handige potjes met een achttal citrusschijfjes. Ideaal voor in je cocktail, softdrink, thee of water. Je kan deze kleine verpakkingen onder andere vinden bij Delhaize.

Een Alchemistbox is uiteraard ook een prachtig geschenkidee. Het is eens wat anders dan een fles wijn of een boeket bloemen wanneer je ergens op bezoek gaat. Je eigen Alchemistbox met Hierbas de las Dunas bestellen kan via deze link.

Queens Cetriolo

 

Enkele weken geleden was ik aanwezig op de Belgische finale van de Amaro Montenegro ‘Vero Bartender’ cocktailwedstrijd. Amaro Montenegro is een traditionele Italiaanse amaro, die nog steeds gemaakt wordt volgens het originele recept uit 1885. Dit is een bitterzoete kruidenlikeur die absoluut fantastisch werkt in cocktails. Daarom wou ik ook graag eens een #reshake doen van een cocktail die ergens al eens een wedstrijd heeft gewonnen.

Deze Queens Cetriolo is van Deniz Quick uit Duitsland. Op het eerste zicht een vrij rare smaakcombinatie, maar als deze smaken samenvloeien krijg je echt een heerlijke cocktail, die er ook nog eens leuk uitziet. Hier is ongetwijfeld veel experimenteerwerk aan vooraf gegaan. Uiteraard is deze versie lichtjes aangepast met de flessen die ik voorhanden heb.

Binnenkort lezen jullie trouwens nog meer over de Vero Bartender competitie, want de laatste week van november ben ik in Italië voor het ‘Montenegro Residency’ programma. Ik zal als blogger aanwezig zijn op de ‘Vero Bartender - International Finals’ in Bologna, maar daarnaast zijn er ook nog workshops en masterclasses die doorgaan in Firenze en Rome. Alweer een uniek event waar ik vast en zeker enkele leuke artikels over kan schrijven.

Queens Cetriolo

Ingrediënten
6 cl Amaro Montenegro
4,5 cl Aalborg Aquavit
1,5 cl House of Broughton Komkommersiroop
1,5 cl Vers citroensap
Champagne

Bereiding
Alle ingrediënten, buiten de Champagne, mogen in een shaker met veel ijs. Krachtig shaken gedurende een 15tal seconden. Dubbel zeven doorheen een fijn zeefje in een mooi coupeglas. Aanvullen met Champagne.

Voor het coupeglas koos ik het Deense merk Holmegaard.

Booze T(r)ips : Blueness

Wanneer je de vraag krijgt van een ‘Michelin-star chef’ of je mee wil gaan zeilen en aansluitend ook nog zijn nieuwe horeca-concept wil uittesten, hoef je natuurlijk niet lang na te denken. Vorige maandag reed ik naar Cadzand om in te schepen op het zeiljacht van Syrco Bakker voor een ontspannen zeiltocht op een rustige zee. Het was de start van een fijne dag in het gezelschap van enkele journalisten en horeca-professionals. Naast Syrco, zijn partner Charlotte en de schipper was er plaats voorzien voor vijf gasten, wat maakt dat we ruim de gelegenheid hadden voor boeiende gesprekken over lekker eten en drinken.

Syrco is uiteraard bekend als chef van restaurant Pure-C, maar hij is ook het brein achter Hierbas de las Dunas, een likeur gemaakt met duinkruiden uit deze regio. Enkele jaren geleden is dat verhaal gestart als een hobby, maar vandaag worden er in de betere cocktailbars en restaurants van België en Nederland volop drankjes gemixt met deze ziltzoete likeur. Aan boord kregen we alvast een shotje en een cocktail te proeven. Eenmaal terug aan wal schoven we aan voor het aperitief in Blueness, de gloednieuwe hotelbar van het Strandhotel waar ook Pure-C gevestigd is.

Vroeger was er de ‘Pure-C Bar’, naast het restaurant, maar tijdens de recente verbouwingen werd besloten om het restaurant anders in te delen en een gloednieuwe en aparte hotelbar te bouwen net voorbij de lobby. Deze bar maakt het horeca-aanbod van het Strandhotel terug een stuk completer. Pure-C staat voor gastronomie en fine dining, Air Republic (500 meter verderop aan de nieuwe jachthaven) is een brasserie met heel wat oude bereidingen van ‘Oud Sluis’ op de kaart en voor Blueness kozen de chefs een Japanse toets. Als kers op de taart volgt weldra ook nog de opening van het ontbijtrestaurant “The Pine House”. De patissiers zijn al druk bezig met de voorbereidingen en verzorgen ook de broodjes voor de andere restaurants. Blueness is net als de andere horecazaken een origineel concept, bedacht door Syrco Bakker en Sergio Herman. De bar heeft zonder veel ruchtbaarheid zijn deuren geopend tijdens de zomermaanden, zodat ze hun stijl en menu nog wat verder konden finetunen.

In deze nieuwe hotelbar kan je vanzelfsprekend terecht voor een lekker drankje, maar tegelijk is het ook een casual restaurant met vooral Aziatische invloeden, maar met ook steeds een duidelijke link naar de zee. Je kan hier elke dag terecht voor het diner, tijdens het weekend ook voor de lunch. Wanneer de keuken gesloten is blijven er wel kleine hapjes beschikbaar. Tijdens de weekends zal er ook een DJ aanwezig zijn die zorgt voor passende beats. Een sushi-kaart zal je er niet vinden, want Syrco legt de lat graag hoog. De betere Japanse sushichefs hebben meer dan 20 jaar ervaring. Syrco verklapte alvast dat ze van plan zijn om ook wel eens zulke Japanse topchefs te laten overvliegen om hun gasten mee te verrassen.

Het bijzondere aan de Blueness formule is dat men een beetje afstapt van het klassieke voorgerecht/hoofdgerecht/dessert verhaal. Op de kaart staan vooral heel veel kleine bordjes, waarvan je er gewoon een aantal kan kiezen naar eigen smaak. Naast de gewone “gerechjes” (Een binnenkoppertje aangezien Sergio hier mee aan het roer staat) zijn er ook Teppanyaki en Robata Grill bereidingen. Een aantal ‘sidedishes’ en desserts maken het aanbod compleet. Sommige bordjes kunnen ook geshared worden.

Blueness is vrij ruim en gezellig. Er zijn voldoende tafeltjes, maar je kan ook aanschuiven aan de bar die bijna even lang is als de ruimte op zich. Er is een open keuken wat toch altijd ook voor een beetje spektakel zorgt. Een verdieping hoger op het balkon zijn er nog enkele extra zithoekjes en aan één zijde is er een aparte ‘dining-room’ met een ruime tafel, die je kan reserveren (vanaf 6 personen).

Je kan dus absoluut een tafeltje in Blueness reserveren, maar het is ook een deel van het concept dat niet alle tafeltjes te reserveren zijn. In tegenstelling tot Pure-C kan je hier dus ook op goed geluk binnenlopen. In afwachting van een tafeltje kan je zelfs in de lobby van het hotel van je aperitiefje genieten.

Wij proefden enkele huiscocktails op basis van Hierbas de las Dunas en kregen daarbij een mooie selectie van hapjes. Ik proefde een ‘Hierbas Sour’ (Hierbas de las Dunas, Creme de Mezcal, citroen) en een ‘Made by the sea’ (Hierbas de las Dunas, Talisker 10, Yuzu).
De hapjes waren zonder uitzondering van zeer hoogstaande kwaliteit. Heel puur, sterke smaken. Je proeft duidelijk dat de chefs hier zeer veel respect hebben voor hun ingrediënten. Geen onnodige handelingen, maar elk ingrediënt duidelijk tot zijn recht laten komen. Om toch enkele hapjes te vermelden : De smaken van de Wagyu charcuterie, de zeer goed gevulde oester, het buikspek en de crispy miso kip zullen nog lang nazinderen. Ik voorspel dat hier niet alleen hotelgasten een hapje zullen komen eten, want deze kwaliteit is zonder enige twijfel de moeite om een ruime omweg voor te maken. Zeer mooi en geslaagd concept !

Als afsluiter nog een leuk nieuwtje : De ‘doe-het-zelf’ cocktaildozen van Alchemistbox zijn terug en er komt een gloednieuwe box op de markt met een Hierbas de las Dunas cocktail. Wij kregen de doos alvast mee en testen ‘m in één van onze volgende artikels !

Adres : Strandhotel Cadzand, Boulevard de Wielingen 49, 4506JK Cadzand-Bad, Nederland

Sherry Master 2018 by Tio Pepe - (2/2)

 

Dit is het tweede gedeelte van het verslag van mijn deelname aan Sherry Master 2018.
Lees het eerste gedeelte via deze link.

Tijdens de laatste dag van Sherry Master 2018 werden we opnieuw naar de wijnkelders gebracht voor een zeer educatief verhaal over alle veranderingen die er gebeuren tijdens de rijping in de eiken vaten. Een speciaal hiervoor geprepareerd vat met een doorschijnende plexi voorzijde illustreerde elk aspect van het verhaal. Hierna volgde ook het verhaal van de Solera-methode om oude en jonge wijnen te mengen. We kregen een live-demonstratie van hoe dit in de praktijk gebeurt. Daarna mochten we ook proeven van wat er in de vaten zat. We proefden zowel de jongste wijn (het bovenste vat van de drie) als de wijn uit een Solera-vat (de onderste).

Daarna kwamen in een volgende opslagplaats ook de ‘Palmas’ nog aan bod. De allerbeste vaten krijgen een palmsymbool met 1 tot 4 palmtakken volgens de rijping (1p=6j / 2p=8j / 3p=16j / 4p=55j). Deze vaten worden zorgvuldig geselecteerd door ervaren wijnkenners en zeer gelimiteerd gebotteld. Ook hiervan mochten we enkele voorbeelden proeven.

Opnieuw richting klaslokaal voor een tasting die een serieuze trap hoger was dan die van woensdag. Deze keer waren het de ‘Finite Wines’, speciale edities die slechts éénmaal in zeer beperkte oplage gemaakt werden en niet meer kunnen gerepliceerd worden. De deskundige toelichting gebeurde door Antonio Flores en gastspreker Adam Pawlowski.

Achtereenvolgens mochten we volgende vintage pareltjes ontdekken :
 

• 2011 Vintage Fino : Statische rijping van 7 jaar
• 2010 Vintage Fino : Statische rijping van 8 jaar
• Alfonso 1/6 Oloroso : Meer dan 40 jaar rijping
• XC Palo Cortado : Statische rijping sinds 1990. Antonio was nieuwsgierig naar het effect van lange zeereizen op wijnvaten, omdat er verhalen waren over vaten die duidelijk beter werden tijdens de vroegere ontdekkingsreizen. De Spaanse marine nam een vat mee aan boord tijdens een reis van 6 maanden rondom Latijns Amerika. We proefden zowel de originele sherry als de versie die teruggekomen is. Het verschil was overduidelijk. Deze Palo Cortado neigde na de zeereis zelfs in de richting van een Oloroso. Antonio verklapte ons alvast dat er binnenkort een nieuw vat vertrekt met de marine voor een zeereis rondom de wereld. 
• Pio X : Deze wijn (geen sherry want niet versterkt!) werd in 1903 gebotteld voor Paus Pius X, met wijn die (vermoedelijk) werd geproduceerd tussen 1850 en 1860. Deze Moscatel wijn is intussen zodanig geconcentreerd dat het zelfs lijkt op een zoete oude balsamico. Een vloeibaar snoepje.

Wat vele mensen mogelijk nog niet weten is dat Gonzalez Byass nog wel wat meer doet dan Sherry maken. We bezochten ook de stokerijen en opslagplaatsen van hun andere producten. We zagen onder meer Nomad, een whisky die geproduceerd wordt in samenwerking met whisky-legende Richard Paterson. Enkele zeer smaakvolle gins (Mom Gin en London Nr.1) en een unieke reeks brandy’s onder de merknaam Lepanto.

 

Een andere unieke plek die we bezochten was het “vloeibare archief”. Een stijlvol salon waar alle bottelingen werden samengebracht vanaf de prille start van het bedrijf. Een unieke collectie die jarenlang achter slot en grendel werd bewaard, maar die we nu mochten bewonderen met een glas oude sherry in de hand. De rondleiding eindigde met een kennismaking met Don Mauricio Gonzalez-Gordon en het tekenen van onze eigen barrelhead. Na de obligate groepsfoto schoven we aan voor een afscheidslunch.

• Patrijssalade met foie en appel – Fino Tio Pepe en Rama (= rechtstreeks uit het vat)
• Zeebaars met inktvissoepje – Fino Tres Palmas
• Chocoladecake met vanilleijs – Pedro Ximenez Noé VORS

Ik denk met veel plezier terug aan deze heerlijke week in Jerez de la Frontera. Ik heb enorm veel bijgeleerd over sherry, en zal deze drank voortaan met veel meer plezier proeven, drinken en verwerken in cocktails.

Met dank aan Gonzalez Byass en distributeur Cinoco voor de uitnodiging en aan Mauricio, Antonio, Fernando, Simon, Silvia en alle anderen van het team voor de zeer warme ontvangst. En last but not least, een dankjewel aan de schitterende groep deelnemers van “Sherry Master 2018”, waar ik als drinksblogger toch een beetje een buitenbeentje was tussen al deze professionals. Mijn internationale netwerk van dranken-professionals is deze week een flink stuk groter geworden. 

 

 

Disclaimer : De eerste en laatste foto's werden gemaakt door de fotograaf van Gonzalez Byass. Mijn deelname aan Sherry Master 2018 werd aangeboden door Gonzalez Byass en distributeur Cinoco. De volledige inhoud van het artikel is mijn eigen mening en het relaas van mijn persoonlijke ervaring.

Sherry Master 2018 by Tio Pepe - (1/2)

 

Gonzales Byass is één van de grootste sherryproducenten ter wereld. Als je weet dat pakweg 100 jaar geleden hun export gelijk was aan 2% van de totale export van Spanje, dan kan je je wel iets voorstellen bij de grootte van dit bedrijf. Hun vlaggenschip is de zeer bekende Tio Pepe sherry. Ieder jaar organiseren ze een exclusieve masterclass in hun hoofdzetel in Andalusië : “Sherry Master”, een avond en twee propvolle dagen met proeverijen, demonstraties, netwerken en kennis vergaren. Toen ik van de invoerder en distributeur van deze sherry’s de vraag kreeg of ik wou deelnemen aan “Sherry Master 2018”, moest ik niet lang nadenken. Dit was een unieke buitenkans die ik niet kon laten liggen.

De groep die tijdens deze editie mocht deelnemen was zoals steeds zeer internationaal (gemiddeld slechts 2 personen per land) en bestond voornamelijk uit wijnprofessionals (sommeliers, bartenders, restauranthouders, distributeurs, …) en een paar bloggers. Er waren professionals aanwezig uit o.a. USA, UK, Peru, Zweden, Polen, Nederland, … een unieke netwerkactiviteit.

Ik mocht ons land vertegenwoordigen samen met Dave Dierickx, eigenaar van het Antwerpse restaurant Bizie Lizie. Met veel plezier breng ik in een tweetal artikels verslag uit van dit leuke en educatieve sherry-avontuur. Samen met Dave kwam ik maandagavond toe in Spanje, waar we nog ongeveer een volledige dag vrije tijd hadden alvorens het programma zou starten. Om de sfeer alvast op te snuiven besloten we om enkele gastronomische restaurants te bezoeken waar we genoten van heerlijke gerechten, met aangepaste sherry’s.

Kom je ooit in de buurt van Jerez dan kan ik La Carbona en Mantùa beide warm aanbevelen. La Carbona misschien nog net iets meer omdat ik daar het hele verhaal echt 100% vond kloppen. De gerechten waren top, schitterende pairing met sherry’s, lekker wijntje, vriendelijke en zeer attente bediening. Bij Mantùa kan ik zeker ook niet klagen over de gerechten en dranken, maar de totale beleving was er misschien toch net een tikkeltje minder dan bij La Carbona.

De overige deelnemers van Sherry Master 2018 zouden we voor het eerst ontmoeten tijdens het kennismakingsdiner op dinsdagavond, in het oude stadscentrum van Jerez de la Frontera.

In een zeer gemoedelijke sfeer genoten we van enkele lokale specialiteiten in restaurant Le Cruz Blanca, gevolgd door een schitterend Flamenco-optreden in Tabanco El Pasaje.

Op woensdagochtend werden we naar de wijngaarden van Gonzalez Byass gebracht, waar Master Blender Antonio Flores en zijn team ons stonden op te wachten. Na een korte verwelkoming genoten we van een ontbijt op het terras met zicht op de wijngaarden. Hierna kregen we uitleg over de plantages, over de ondergrond en de druiventeelt : “Earth, wind and fire”. Net als in de meeste wijngaarden worden ook hier Amerikaanse wortels gebruikt, waarop de lokale druivelaar geënt wordt. Dit heeft te maken met resistentie tegen phylloxera, een druivenziekte die ooit al eens 99% van alle druivenstokken in Europa heeft uitgeroeid. Geen saaie slides of powerpoints, we kregen alles live te zien.

Eén van de professionals die dit werk ook verrichten in de wijngaard demonstreerde de twee verschillende methodes die er bestaan om te enten.
Daarna verplaatsten we ons naar een andere wijngaard waar we een gebouw bezochten waarin net een gloednieuwe wijnpers was geïnstalleerd. De druiven moeten letterlijk slechts een paar honderd meter verplaatst worden om te persen. Maar voor het persen worden ze op matten door de zon gedroogd. Ook dit konden we zien en we mochten zelfs proeven van druiven met verschillende drogingstijden. De smaakconcentratie was fenomenaal.

Rond de middag reden we naar de Bodegas Gonzalez Byass, het hoofdkwartier van het bedrijf gelegen vlakbij de kathedraal van Jerez en de Alcázar, een historische Moorse vesting. Ik vind de Bodegas Gonzalez Byass echt zeer moeilijk om te omschrijven, want het is bijna een dorp op zichzelf, volledig ommuurd en toch gelegen in het centrum van Jerez. Dat klinkt alsof het zeer klein is, maar dat is het absoluut niet. Ik ken pretparken die een pak kleiner zijn dan dit domein.

Onze eerste stop waren de historische archieven, waar we oude geschriften en foto’s konden bekijken uit de beginjaren van het bedrijf. Je kan Gonzalez Byass ook bezoeken als toerist en ik zou het zeker aanbevelen. Een aantal straten van het domein waren in de jaren 1800 nog gewoon openbaar, maar werden intussen geprivatiseerd en ingesloten.

Heel wat straten binnen het domein zijn ook “overdekt” met wijnranken die beschermen tegen de zon. Jerez ligt in het zuiden van Spanje en krijgt regelmatig zeer warme luchtstromen vanuit Afrika, dus deze overdekking is niet echt overbodig. In de beginjaren functioneerden de gebouwen ook als woonplaats voor de arbeiders en evolueerde deze ‘community’ vaak sneller dan de rest van deze streek. Eén van de anekdotes ging er vb. over dat ze eerder elektriciteit hadden dan de rest van de stad.

Hierna was het tijd voor het eerste omvangrijke educatieve gedeelte : “V Tasting – The Journey of Jerez”, begeleid door Antonio Flores. Tijdens deze tasting proefden we het standaard gamma van Gonzalez Byass. Het unieke van dit sherrygamma is dat alles eigenlijk start met één en dezelfde Palomino Fino wijn. De ‘most’ is de basis en afhankelijk van de gekozen fermentatie (biologisch of via oxidatie) en de rijpingstijd krijgen we een andere variant. Zoals ikzelf concludeerde na afloop van deze driedaagse masterclass is er letterlijk een sherry voor elk moment… of passend bij elk gerecht. Van aperitief tot dessert of digestief.

• We starten met het proeven van de ‘most’. De ongerijpte ruwe wijn die heel veel fruitige toetsen heeft.

Biologische fermentatie

• Sobretablas Fino : Na 1 jaar rijping
• Tio Pepe : Na 4 jaar rijping 
• Viña AB : Na 12 jaar rijping
• Amontillado Del Duque : Na meer dan 30 jaar rijping

Fermentatie via oxidatie

• Sobretablas Olorosso : Na 2 jaar rijping 
• Alfonso : Oloroso na 8 jaar rijping 
• Leonor : Palo Cortado na 12 jaar rijping 
• Apostoles : Palo Cortado VORS. Na meer dan 30 jaar rijping. Mix van Palomino en Pedro Ximenez. 
• Matusalem : Cream VORS. Na meer dan 30 jaar rijping. Mix van Palomino en Pedro Ximenez. 
• Noë : Pedro Ximenez VORS. Na meer dan 30 jaar rijping.

 

Wat zeker wennen is in Spanje is het feit dat er steeds laat gegeten wordt, zowel ’s middags (ergens rond 14 of 15 uur) als ’s avonds (na 20u, maar dat kan ook veel later zijn). Dus nog geen tijd voor de lunch, maar eerst nog een bezoek aan de ‘cooperage’, waar de eiken vaten worden hersteld en opnieuw getoast. We hadden het geluk om beide acties live te mogen meemaken. Het was snel duidelijk dat dit zeer ambachtelijk en zeer zwaar werk is. Het is dan ook moeilijk om vandaag nog werkkrachten te vinden voor deze job. Werknemers worden gestimuleerd om hun ambacht en kennis door te geven van vader op zoon. Na een heerlijke lunch werden we terug naar het hotel gebracht voor een siësta, nog zo’n heerlijke Spaanse traditie tijdens het heetste moment van de dag.

’s Avonds werden we opnieuw verwacht in de wijnkelders, deze keer voor een cocktailsessie met Brand Ambassador Alvaro Plata. We kregen uitleg over eenvoudige en verfrissende cocktails die sherry toegankelijker maken voor een jonger publiek. Sherry wordt immers vaak aanzien als een drankje voor oude mensen en daar brengen ze graag verandering in. We proefden drie verschillende sherry-cocktails, die tegelijk het aperitief waren voor een gastronomisch diner midden in de wijnkelder, omgeven door vaten gehandtekend door beroemdheden als Steven Spielberg, Winston Churchill, Orson Welles, Margaret "Iron Lady" Thatcher … en zelfs onze eigen Koning Filip. Voor de vaten van de Spaanse koninklijke familie is er één volledige en prachtig versierde muur voorbehouden.

Tijdens het diner werden uiteraard ook aangepaste sherry’s geserveerd :
 

• Amandelsoepje met tartaar van tonijn  - Fina Una Palma
• Tussenrib met aardappelcrème – Palo Cortado Leonor
• Millefeuille van kaas met rood fruit – Sweet Oloroso Metusalem VORS

- Wordt vervolgd -


Disclaimer : De foto's zonder het Double Strainger logo werden gemaakt door de fotograaf van Gonzalez Byass. Mijn deelname aan Sherry Master 2018 werd aangeboden door Gonzalez Byass en distributeur Cinoco. De volledige inhoud van het artikel is mijn eigen mening en het relaas van mijn persoonlijke ervaring.

Over Compass Box en Blended Whisky

 

Wanneer we het hebben over blended whisky, denk je al zeer snel aan goedkopere en misschien zelfs minder lekkere whisky. Onterecht natuurlijk, want er bestaan echt wel een aantal zeer lekkere en kwalitatieve blends. Als ik dan de vraag zou stellen “Wat is het tegenovergestelde van een blended whisky?” zou ik vast en zeker een aantal keer “Single Malt whisky” als antwoord krijgen. Opnieuw onterecht. Een single malt whisky is een blend van malt whisky’s uit één stokerij. Maar het blijft een blend van meerdere vaten, soms ook van verschillende leeftijden, om een consistente smaak en kwaliteit te behouden. Voor de volledigheid, het tegenovergestelde van een blended whisky is een “single barrel” of “single cask” whisky. Een whisky die zoals de naam het aangeeft slechts uit één vat komt.

De meeste blends zijn een mix van malt whisky, gestookt in de typische grote koperen ‘Pot stills’ die je overal in de Schotse stokerijen ziet staan en graanwhisky die gestookt wordt in ‘continuous stills’ (ook ‘column stills’ of ‘Coffey stills’ genoemd). Malt whisky is iets lichter in alcohol en ruwer in smaak, heeft ook meer textuur en aroma, terwijl graanwhisky eerder neigt in de richting van zuivere alcohol. Door beide soorten te blenden gaan ze elkaar aanvullen en versterken.

Dankzij blended whisky zijn een aantal bedrijven heel groot en heel bekend geworden met als positief gevolg dat de hele wereld whisky leerde kennen. Denk maar aan vb. Johnnie Walker, die zowel goedkope als duurdere blends in het gamma heeft. Zelfs hun Blue Label topproduct, waarvoor je gemakkelijk 200 Euro of meer moet ophoesten, is een blend van enkele zorgvuldig geselecteerde vaten van hoge kwaliteit.

Enkele andere blended whisky’s die misschien een belletje doen rinkelen zijn Monkey Shoulder, een zachte blend van Speyside whisky, of de Big Peat reeks van Douglas Laing, rokerige blends met veel turf gemaakt van verschillende Islay whisky’s.

Compass Box is een whiskyproducent uit Londen die uitsluitend blended whisky samenstelt en in de markt zet. Ze kopen volle vaten bij meerdere producenten in Schotland, maar kopen evengoed zelf lege vaten aan van zeer goede kwaliteit (vb. ex-sherry vaten), die ze dan laten afvullen bij meerdere whiskyproducenten.

Via de invoerder en distributeur van dit merk kreeg ik een uitnodiging om een masterclass bij te wonen, begeleid door producent en oprichter John Glaser. Tijdens deze sessie mochten we een zevental blends proeven, gevolgd door een selectie van cocktails waarin deze verwerkt zaten. Deze masterclass ging door in Bar Burbure te Antwerpen.

We proefden achtereenvolgens : 

• Great King Street Artist’s Blend
• Great King Street Glasgow Blend
• The story of the Spaniard
• Great King Street (2 verschillende limited edition blends)
• Spice Tree
• Peat Monster

Het barteam van Bar Burbure gebruikte drie van deze flessen als basis voor evenveel lekkere cocktails, die heel erg verschillend waren : Een stevige slow sipper, een verfrissende maar tegelijk ook kruidige highball en een fruitige smaakbom. John noemde zelf tijdens zijn betoog de betere cocktailbars “Culinary Bars” omdat ze op hoog niveau werken met smaken en aroma’s. Een mooie definitie. 

 

The Fentanyl : Een variant op de Penicillin met Peat Monster. John vertelde ons dat er in de originele Penicillin van Sam Ross (bartender van Milk & Honey, NY) ook Compass Box whisky zat !
 

The Spice Tree : Een highball-cocktail met Spice Tree, Forest Vermouth, Falernum en Erasmus Bond Dry Ginger.

 

Red Star Island : Compass Box Great King Street Artist Blend, cordial van frambozen, Graham’s Tawny 20y en cold brew van zwarte thee.

Van Italië naar de Caraïben : Scuro Speziato

 

Het leuke aan mijn hobby als drinksblogger is dat je na een tijdje wel wat flessen in je homebar hebt staan om mee te experimenteren. Hoe werkt dat dan ? De inspiratie haal ik vooral uit oude cocktailboeken met klassieke recepten… en het internet. Meestal start je met de basisspirit van je keuze en bouw je verder op. Maar soms doe je het ook wel eens andersom.

In dit voorbeeld ging ik eerst de smaken van de amaro en de cold brew samenvoegen met iets Italiaans in gedachten. Ik wou dan wat fraîcheur toevoegen met het limoensap, wat ik weer in balans moest brengen met suikersiroop. Op dat punt deed de cocktail me niet langer denken aan Italië, maar aan de Caraïben. En dus besloot ik om te eindigen met een stevige portie Dark Spiced Rum. Het Italiaanse steken we dan maar in de naam ;-)

Scuro Speziato

Ingrediënten
5 cl World’s End Dark Spiced Rum
3 cl Amaro Montenegro
3 cl Conker Cold Brew Coffee Liqueur
2 cl Vers Limoensap
1 cl Rietsuikersiroop

Bereiding
Alle ingrediënten samenvoegen in een shaker met veel ijs. Stevig shaken en dubbel zeven in een Old Fashioned glas met een groot ijsblok. Versieren met een cocktailkers en een gedroogd schijfje sinaasappel.

Berlin Cosmo

 

Berlijn. Ik ben er helaas nog niet geweest, maar deze tot de verbeelding sprekende stad staat zeker op mijn verlanglijstje. Thuis van de monumentale Brandenburger Tor, Checkpoint Charlie en de beruchte muur, maar eveneens thuis van een bloeiende kunstenaars- en barscene. Meer zelfs, het is de thuislocatie geworden voor één van de grootste horecabeurzen ter wereld : Berlin Bar Convent. Daarnaast is het ook nog steeds de grootste stad van Duitsland en zelfs de op één na grootste stad van de Europese Unie (na Londen).

Het kon dus niet anders of er moest toch ooit al eens een eerbetoon aan deze stad gemaakt zijn in de vorm van een lekkere cocktail. De Berlijnse bol kennen we allemaal van bij de bakker (mijn persoonlijke “guilty pleasure”, die zelfs in het Hof van Cleve op de dessert-trolley ligt!), maar vraag volgende keer in je favoriete bar misschien ook eens of ze deze Berlijnse Cosmopolitan kennen.

Een unieke Cosmo zonder veenbessensap of Cointreau. Naar mijn ervaring moet je de exacte hoeveelheid van de ingrediënten wel steeds een beetje afstemmen op de zoetheid van de frambozensiroop, want dat wil nogal eens variëren.

Berlin Cosmo

Ingrediënten
4,5 cl Absolut Vodka
4 cl Vers limoensap
2 cl Frambozensiroop
1 cl Forest Vermouth wit
½ Eiwit

Bereiding
Voeg alle ingrediënten samen in een shaker ZONDER ijs. We gaan eerst even droog shaken om het eiwit mooi te laten schuimen. Daarna ijs toevoegen en opnieuw shaken om de cocktail goed te koelen. Serveren in een Martini- of coupeglas. Wij kozen voor de prachtige coupes van Holmegaard. 

Lekker fout met de Blue Lagoon

 

Het is alweer 1 september… officieel zit de zomervakantie er weer op, maar gelukkig zijn er tijdens de nazomer nog regelmatig avonden die voldoende warm zijn om buiten te aperitieven. Deze eenvoudige maar zeer verfrissende cocktail is alvast een leuke start voor het weekend.

In de barwereld worden cocktails met Blue Curaçao meestal als een beetje “fout” bestempeld, maar dat maakt het ook net zo leuk om ze toch eens te maken. Blue Curaçao wordt gemaakt op de Nederlandse Antillen met de zeer aromatische gedroogde schillen van de Laraha, een vrij zure sinaasappel. Deze likeur kan je dan ook een beetje vergelijken met andere sinaasappellikeuren zoals Cointreau of Triple Sec, al zijn deze zoals de naam al aangeeft iets minder zoet. Het distillaat op zich is eigenlijk kleurloos, de typische blauwe kleur wordt toegevoegd met voedingskleurstof.

Blue Lagoon

Ingrediënten
5 cl Belroy’s Vodka
2,5 cl Bols Blue Curaçao
Limonade (7-up of Sprite)

Bereiding
Vul een highball-glas of longdrink met veel ijs. Voeg eerst de vodka en Blue Curaçao toe. Roer even met een barlepel om goed te mengen. Vul aan met limonade en versier met een schijfje sinaasappel.