Launchevent Bulleit Bourbon 10 years met Tom Bulleit

In Schotland vinden we gerijpte whisky’s die vele jaren op eiken vaten hebben liggen rusten. In Amerika lijkt dat niet zo’n prioriteit te zijn. Mogelijk onder invloed van de roemrijke Moonshine traditie, waar ongerijpte spirit steeds zo snel mogelijk werd verhandeld. Een whisk(e)y mag die benaming dragen wanneer de spirit minstens 3 jaar op een eiken vat heeft gerijpt. De meeste Amerikaanse whiskeys zijn dan ook niet ouder. Het is eigenlijk een redelijk recent gegeven dat ook Amerikaanse whiskystokers flessen op de markt brengen die ouder zijn.

Maandagavond was ik aanwezig op een lanceringsevent in Smoky Jo’s Cantina, waar Tom Bulleit zelf zijn 10 jaar gerijpte Bourbon kwam voorstellen. Naast de “gewone” Bourbon en de Rye whiskeys is dit de derde fles waarop zijn familienaam prijkt. Deze “10 year old” whiskey werd in Amerika op de markt gebracht in 2013, maar zal vanaf deze zomer wereldwijd beschikbaar komen.

Bourbon is Amerikaanse whiskey, gestookt uit minstens 51% maïs. In het geval van Bulleit is dat een flink stuk hoger met maar liefst 68% maïs, 28% rogge (wat veel is voor een bourbon) en 4% gemoute gerst. Deze ‘10y’ Bourbon heeft exact hetzelfde ‘high rye’ recept wat we reeds kennen, maar smaakt uiteraard anders door minstens 10 jaar rijping op gebrande eiken vaten. Er kan dus ook whiskey inzitten die 11 of 12 jaar oud is, maar de leeftijd op het label slaat steeds op het jongste vat.

De Bourbon kreeg door de rijping een donkerbruine kleur met rood-oranje-achtige tinten en begint met aroma’s van rijke, geroosterde eik, een vleugje vanille en gedroogd fruit. De afdronk is off-dry met gedroogde specerijen, karamel en tonen van gedroogd fruit. De flessen werden afgevuld op 45,6% alcohol.

Tom Bulleit is de oprichter van Bulleit Distilling Co. en baseerde zijn Bourbon op een oud recept van zijn over-overgrootvader Augustus Bulleit die een ‘high rye’ whiskey maakte tussen 1830 en 1850. Vandaag is Bulleit één van de snelst groeiende whiskey merken in Amerika.

Tijdens het event gaf Tom heel wat uitleg over deze nieuwe botteling en hij bleef daarna ook de hele avond aanwezig om op vragen te antwoorden. Tom bleek trouwens een zeer aimabele man te zijn met een enorm gevoel voor humor.
De cocktails en hapjes tijdens het event werden verzorgd door het team van de nabij gelegen “Black Smoke” rooftop bar & BBQ Restaurant.

Meer foto's kan je vinden op onze Facebook pagina.

Cocktails met restjes : Frozen Strawberry Daiquiri

Om de zoveel tijd ruimt de foodbloggende wederhelft (Tineke’s Cucina) de koelkast op en tracht ze met de gevonden restjes toch nog een creatieve maaltijd te bereiden. Ook in de bar kan je zonder probleem restjes omtoveren tot een heerlijk aperitief.

In de koelkast vonden we nog een half bakje aardbeien die er net niet meer smakelijk genoeg uitzagen om zo op te eten. We vonden ook nog een dikke schijf ananas die wellicht een paar dagen later toch in de vuilnisemmer zou belanden.

Ik trok mijn kleurrijkste Hawaï-hemdje aan, waste de aardbeien, ontdeed ze van het groene kroontje en deed ze in de blender. De helft van de schijf ananas sneed ik in blokjes en deze mochten eveneens in de blender. Daarbij voegen we de overige ingrediënten en een volledig bakje ijsblokjes.

Ik adviseer om voorzichtig te blenden, liefst pulserend. Wanneer de ijsblokjes gemalen zijn, nog even kort maar stevig doorblenden en dan serveren in voorgekoelde Martiniglazen. Versieren met een mooi stukje ananas.

Frozen Strawberry Daiquiri

Ingrediënten (per glas)
5 cl Bacardi Rum (wit)
3 cl Vers citroensap
2 cl Suikersiroop
5 of 6 aardbeien (Deze hoeveelheid is uiteraard afhankelijk van de dikte van de aardbeien, ik gebruikte per persoon een vijftal aardbeien en ongeveer 1/6 van een schijf ananas)

Klean Kanteen Tumbler voor koele drankjes

Heel af en toe kom ik een artikel of product tegen waar mijn aandacht bij blijft hangen. Producten waarvan ik dan denk “waarom is er nooit eerder iemand op dit idee gekomen?”. Iedereen kent natuurlijk isoleerflessen, waarin warme dranken lange tijd warm blijven of waarin koude dranken lange tijd koud blijven. Zelfs onze grootouders namen vaak hun “thermos” met koffie mee naar het werk.

Het merk Klean Kanteen kende ik reeds van de flashy drinkfles die mijn dochter (aka “Troonopvolgster”) elke dag mee naar school neemt, maar tijdens de voorbije #Pressdays ontdekte ik nog een ander leuk artikel in dit ruime ecologische gamma : Een roestvrij stalen “vacuum insulated tumbler” van 236 ml. Inderdaad, een heus whiskyglas in exact hetzelfde materiaal als een isoleerfles, met een spatwerend dekseltje zoals we dat kennen van meeneem-koffiebekertjes. Daar valt zeker iets mee te doen en dan denk ik niet direct aan een kopje koffie.

Wanneer je op verplaatsing bent heb je immers meestal geen ijsblokjes ter beschikking. Je kan dus perfect thuis een lekkere ijskoude cocktail bereiden, deze meenemen in een isoleerfles en ter plaatse serveren in deze speciale isolerende tumblers. Volgens mij zou het nog een stuk interessanter worden wanneer Klean Kanteen ook volledig afsluitende dekseltjes zou verkopen, waardoor we de cocktail ineens in de tumblers kunnen meenemen in de picknickmand.

Ijsblokjes zullen de reis heel waarschijnlijk niet overleven zonder te smelten, maar je zou desnoods wel nog enkele ijskoude whiskystones kunnen meenemen in de tumblers om extra te koelen.

Ik zie dus zeker heel wat mogelijkheden waarbij je vb. van een cocktail of lekkere borrel kan genieten tijdens een rustpauze bij een leuke lentewandeling. Het grote voordeel in vergelijking met andere oplossingen is dat je drankje effectief zeer lang koel blijft en je vb. ook een schijfje sinaasappel kan toevoegen. Maar zelfs thuis op een zonovergoten terras blijven je drankjes natuurlijk veel langer koel wanneer je ze serveert in deze bijzondere whiskyglazen.

Voor de volledigheid vermeld ik nog even dat er ook een grotere Highball versie bestaat van 473 ml. Volgens de fabrikant zou deze tumbler warme dranken minstens 2 uur warm houden, ijskoude dranken zouden zelfs 10 uur koud blijven. Bij de grotere versie mag je deze tijden zelfs nog verdubbelen. Meer info op www.kleankanteen.com

Global Spirits Expo Juni 2017

Zondagnamiddag reed zowat iedereen die iets of wat interesse heeft in sterke dranken richting Schelle voor de Global Spirits Expo. Meer dan 2000 sterke dranken werden voorgesteld tijdens deze zeer sfeervolle expo in San Marco Village. Maar liefst 110 standen waren opgebouwd en verspreid over een vijftal grote zalen. Voor de hongerigen waren er ook enkele foodtrucks aanwezig, voor wie niet genoeg had aan de proevertjes was er een bar waar om de twee uur een andere bekende bartender cocktails kwam bereiden. Zeker geen eenvoudige opdracht, maar een meer dan geslaagd evenement voor initiatiefnemers Boris Wassenaar (Drankenwereld) en Dimitri Van Thuyst (54 Spirits).

Er waren beslist enkele interessante nieuwigheden te proeven, maar ook leuke nieuwtjes op te vangen bij de standhouders. Voor mij was dit voornamelijk een netwerkevent, waar ik nuttige contacten kon leggen met producenten, invoerders en distributeurs. Voor de komende maanden kan ik opnieuw wat tests inplannen voor artikels op deze blog. En nu we terug wat bekomen zijn van de Negroniweek gaan we de volgende weken vooral aan de slag met lekkere zomerse cocktails en aperitiefjes.

Het is dus nog even wachten op de artikels, maar intussen kan je op onze Facebook pagina al een album vinden met nog wat sfeerbeelden.

Dry Martini met Forest Dry Vermouth

Heel wat producenten van gin kwamen afgelopen jaar ook met een eigen vermouth op de markt. Laat ons eerlijk zijn, de kwaliteit van deze vermouth was zeker niet altijd super, al zaten er toch ook wel een aantal bij die echt wel lekker waren. Zoals steeds zal de tijd en de kwaliteit bepalen welke flessen in de handel blijven. Ik heb heel wat vermouths mogen testen en zowat 99% daarvan was zoete (rode) vermouth. Voor zover ik me kan herinneren heb ik zelfs maar één fles witte (Kruit) en één fles rosé (Belmouth) mogen testen.

In April kwam Jurgen Lijcops dan plots op de proppen met een zeer kwalitatieve driedelige Forest vermouth-reeks met niet alleen een witte en rode vermouth, maar ook een ‘dry’. Een echte droge vermouth, waarvoor er tot op heden geen Belgische concurrentie is. Enkel bekende internationale merken zoals Noilly Prat en Martini maken ook een dry vermouth.

We hadden het al eerder over de officiële voorstelling van deze vermouth-reeks, maar vandaag gaan we echt aan de slag met Forest Dry vermouth. Deze vermouth is gemaakt op basis van een Belgische wijn en Jurgen gebruikte alleen zelfgekweekte kruiden zoals hyssop, bonenkruid, scharlei, kamille, Sint-Janskruid, duizendguldenkruid en paardebloemwortel. Fijne accenten van karwei en exotische aroma’s van chocolade, vanille, koffie, sinaasappel, mandarijn en peer.

Vermouth wordt vaak stiefmoederlijk behandeld, voor een paar euro koop je in de supermarkt al een fles minderwaardige stroperige vermouth. Dat kan je echt niet vergelijken met dit kwaliteitsproduct. We gaan deze vermouth dan ook alle eer aandoen met een klassieke Dry Martini. Stirred, not shaken!

Over deze cocktail zijn er ook heel wat verhalen te vinden, meer bepaald over de hoeveelheid vermout die erin mag :

• Oorspronkelijk werden Martini’s gemaakt met dubbel zoveel gin als vermouth. De Dry Martini was hetzelfde, maar met Dry vermouth. Doorheen de jaren ging men echter de ‘Dry’ een andere betekenis geven : “Hoe minder vermouth, hoe droger de Martini”
• Heel wat cocktailliefhebbers zweren bij een flinterdun laagje vermouth op de binnenkant van het mixglas. Vul een mixglas met ijsblokjes, voeg 2 cl vermouth toe en roer krachtig om de vermouth over het glas en de ijsblokjes te verdelen. Neem een strainer en giet de overtollige vermouth weg zodat er alleen nog dat dunne laagje overblijft op het glas en de ijsblokjes. Voeg 5 of 6 cl gin toe en roer nog een tiental seconden. Strain in een voorgekoeld Martiniglas. Versier het glas met enkele olijven of een knoopje van citroenschil.
• Ernest Hemmingway en Bernard Montgommery waren fans van een 15:1 verhouding.
• Het kan natuurlijk nog erger zoals in het recept van Sir Winston Churchill : “Glance at the vermouth briefly from accross the room, while pouring the juniper distillate freely”. 
• De officiele IBA verhouding voor een Dry Martini is 6 cl gin met 1 cl vermouth.
• Echte vermouth-liefhebbers gaan voor een mix van 1,5 tot 2 cl vermout en 5 tot 6 cl gin.

De hoeveelheid vermouth varieert dus in de recepten van 2 cl tot helemaal niets. Omdat we vandaag werken met een smaakvol kwaliteitsproduct ga ik toch voor de volledige 2 cl. En we gieten ze niet weg maar laten ze gewoon als smaakvol ingrediënt in de cocktail zitten. Ik kies echter niet voor een Forest Gin, maar omdat het hier gaan om een klassieke Dry Martini kies ik voor de oer-klassieke Broker’s London Dry Gin.

The Botanist Foraging Experience 12/06/2017 - Sfeerverslag

Tijdens de winter editie van de #Pressdays vorig najaar had ik een boeiend gesprek met Nick Baeyens. Hij is Brand Ambassador van The Botanist Gin en Bruichladdich whisky en is vooral een zeer gepassioneerd wildplukker. Bijna dagelijks kan je Nick tegenkomen in de natuur waar hij wilde kruiden gaat plukken om te verwerken in lekkere cocktails. “Foraging” of foerageren is de officiële benaming voor deze activiteit, die zeker niet altijd zonder gevaar is. Van sommige planten bestaan immers zowel eetbare als giftige exemplaren en het is zeker niet eenvoudig om ze altijd met het blote oog van elkaar te onderscheiden. Tijdens die eerste ontmoeting werd reeds afgesproken dat ik eens zou deelnemen aan één van zijn plukwandelingen, maar door drukke agenda’s en teveel activiteiten was het er helaas nog steeds niet van gekomen. Tot deze week.

Maandagmiddag werden we op uitnodiging van drankenimporteur The Nectar verwacht op een parkeerplaats in het dorpje Retranchement, aan de Nederlandse uithoek van natuurreservaat Het Zwin. Samen met een groep professionele bartenders zouden we wandelend doorheen Het Zwin een introductie krijgen in het plukken van wilde kruiden.

Deze praktische workshop kaderde in een wedstrijdprogramma van The Botanist Gin, waarbij de bartenders op 31 juli een recept mogen voorstellen voor een cocktail waarin ze minstens twee wilde kruiden hebben verwerkt. De drie beste deelnemers mogen mee naar Islay (Schotland) om deel te nemen aan The Botanist Academy en de finale van de wedstrijd. Een week geleden was er ook al een soortgelijke workshop ter voorbereiding van de kandidaten in Brussel, maar toen zaten we nog tot over onze oren in de Negroniweek.

Na een verwelkoming met een glaasje zelf gebrouwen vlierbloesem-champagne en ronduit briljante openingszinnen zoals “Sorry, maar ik stink naar de (kraai-)look” gingen we op pad. Onze gids voor deze workshop was herborist David Van Steenkiste, zaakvoerder van Herbas, een bedrijf uit Jabbeke dat kruiden en eetbare bloemen kweekt, plukt en verkoopt aan o.a. een dertigtal toprestaurants. David is een jonge kerel met een ongelofelijke kennis van kruiden en planten, die zelfs chefs als Syrco Bakker en Sergio Herman tot zijn klanten mag rekenen.

Volgens het verhaal wat we te horen kregen is wildplukken in ons land eigenlijk verboden, maar is er een gedoogbeleid zolang het voor eigen gebruik is. Desalniettemin kan je na middernacht in natuurgebieden soms ook wel eens koks of keukenpersoneel met zaklampen tegenkomen. We leerden dat wilde kruiden veel smaakvoller zijn dan gekweekte kruiden. Dat heel wat kruiden kunnen verwerkt worden in cocktails of in gerechten, maar ook dat je nooit kruiden mag plukken naast een beekje of weg vanwege de mogelijke zware metalen in de ondergrond. De beste tip van de workshop: Eet je toch van een plant die je niet kent, neem dan steeds een exemplaar mee naar huis, zodat je die in het slechtste geval kan laten zien aan de spoedarts. 

Sinds vorig jaar is er ook een zeer lekkere kruidenlikeur op de markt Hierbas de Las Dunas, een creatie van Syrco Bakker op basis van 18 verschillende kruiden uit de duinen van Cadzand. Een schitterend voorbeeld van wat er mogelijk is met wilde kruiden en planten.

Na een zeer boeiende wandeling doorheen het “eetbare Zwin” reden we richting Knokke, waar Nick Baeyens samen met Ran Van Ongevalle plaatsnam achter de bar van The Pharmacy. Voor deze gelegenheid was er een aangepaste kaart met cocktails waarin heel wat wilde kruiden verwerkt waren. Ik proefde een Martinez op basis van geïnfuseerde gin en een Picea op basis van een geïnfuseerde Classic Laddie. Een buitengewone ervaring die me al zeker nieuwsgierig maakt naar de wedstrijdcreaties van de bartenders.
Ook een welgemeende “Merci” aan Pierre van The Nectar dat ik mocht deelnemen aan deze workshop.

Meer foto’s kan je zoals steeds terugvinden op onze Facebook pagina.

Negroniweek : Fake Barrel Aged Negroni

De afsluiter van deze Negroniweek moest uiteraard bijzonder zijn, dus ik koos opnieuw voor een sous-vide experiment. In heel wat cocktailbars worden een aantal klassieke cocktails vooraf in een grotere hoeveelheid klaargemaakt en daarna gerijpt op een eiken vat. Typische cocktails waarmee dit wel eens gebeurt zijn de Old Fashioned, Manhattan, Vieux Carré en Negroni. Tijdens het experimenteren met het Foodsaver vacumeertoestel vroeg ik me af of we hiermee ook een ‘barrel aged’ Negroni zouden kunnen ‘faken’.
 

Opnieuw mocht een klassieke Negroni met even delen Campari, Gin en Cinzano 1757 in het zakje, samen met een handvol houtsnippers afkomstig van een Jack Daniel’s whiskyvat. Sinds de start van deze blog heb ik er steeds zorg voor gedragen dat je alle ingrediënten die ik gebruik ook min of meer gemakkelijk moet kunnen vinden om het zelf ook te proberen. Een distributeur die op bezoek kwam vroeg me dan ook of ik nu niet iets te ver ging met dat Jack Daniel’s vat. Nee hoor, deze houtsnippers worden zowat overal verkocht waar ze ook houtskool voor je BBQ verkopen. Ze worden namelijk ook gebruikt om vlees of vis mee te roken. De houtsnippers werden eerst nog een klein beetje extra getoast met een keukenbrandertje en vervolgens vluchtig gespoeld om het zaagmeelpoeder eraf te halen.

Met het Foodsaver FFS005/X vacumeertoestel halen we de overtollige lucht uit het zakje en lassen het dicht. Het zakje werd vervolgens ook weer een uurtje sous-vide opgewarmd op 60° in een pannetje met water en na afkoeling bewaard in de koelkast tot deze week.

Uiteraard is dit een mix die we goed moeten filteren, dus eerst doorheen een fijn zeefje met een neteldoek erin. Het is zeker niet de bedoeling dat we nog restanten van zagemeel aantreffen in onze cocktail. Na het filteren gaan we de cocktail koelen in een mengbeker met veel ijs. Het eerste wat opvalt is de kleur, die toch iets donkerder is dan het originele mengsel. Na een 15-tal seconden stevig roeren mag de cocktail in een stijlvol whiskyglas met een dikke ijsbal. We versieren het glas met een subtiel stukje sinaasappelschil.

Het resultaat stelt absoluut niet teleur, al ben ik zeker ook benieuwd naar het resultaat bij een langere opwarmtijd. De smaak is nu al duidelijk meer afgerond, de drie ingrediënten van deze cocktail zijn perfect in elkaar geblend. Als doorwinterde bourbon-liefhebber herken ik ook duidelijk de typische hout- en vanilletoetsen die afkomstig zijn van het vat, of in dit geval van de houtsnippers van het Jack Daniel’s vat. Opnieuw een geslaagd experiment en een zeer smakelijke ‘fake barrel aged’ Negroni.

Hiermee sluiten we onze reeks in het kader van de Negroniweek af en wensen alle papa’s nog een hele fijne Vaderdag. Dat geldt uiteraard ook voor stief-, pleeg-, plus-, sterren- en alle andere papa’s en opa's !

Negroniweek : Montenegroni

Op deze voorlaatste dag van de Negroniweek moeten we ook eens durven afwijken van het veilige pad. We willen dit jaar niet teveel rommelen aan de recepten, maar wel nieuwe smaken en andere merken ontdekken.

Vandaag zetten we de vermout opnieuw centraal in onze Negroni. Punt e Mes was volgens sommige bronnen de originele vermout in de Americano, voorloper van de Negroni. De naam Punt e Mes betekend letterlijk “een punt en half”, wat staat voor één punt zoet en een half punt bitter – “Un punto di dolce e mezzo di amaro”, wat resulteert in een bitterzoete vermout die toch net iets steviger is dan een gewone ‘rosso’ van Cinzano of Martini. Punt e Mes is een product van de Fratelli Branca Distillerie, ook bekend om zijn Carpano Antica Formula, wat ik persoonlijk toch nog steeds één van de betere vermouts vind.

Om even deze zijweg verder  te blijven bewandelen kiezen we vandaag ook niet voor Campari, maar voor een andere Italiaanse bitter, Amaro Montenegro. Dit is een traditionele Italiaanse bitter, gemaakt met meer dan 40 kruiden en botanicals, waaronder vanille en sinaasappelschillen. In tegenstelling tot Campari is deze bitter niet felrood, maar lijkt de kleur eerder op die van een zoete vermout.

Met deze twee bitterzoete ingrediënten doen we onze Negroni zeker alle eer aan tijdens deze Negroniweek. Maar vandaag is het toevallig ook World Gin Day, dus trachten we ineens ook de nodige hulde te brengen aan deze spirit door te kiezen voor Broker's, een oer-Engelse gin die 4x gestookt wordt in koperen stookketels in een 200 jaar oude stokerij in de buurt van Birmingham. Aan de zuivere graanspirit worden volgende botanicals toegevoegd : De obligate Jeneverbessen, korianderzaad, iriswortel, nootmuskaat, cassia schors, kaneel, zoethout, sinaasappelschillen, citroenschillen en engelwortel.

MONTENEGRONI

Ingrediënten
5 cl Amaro Montenegro (6 cl voor echte die-hard amaro-liefhebbers)
3 cl Punt e Mes Vermout
3 cl Broker’s Gin
Sinaasappel

Bereiding
Alle ingrediënten samenvoegen in een Old Fashioned glas met veel ijs. Even krachtig roeren en afwerken met een mooie twist van sinaasappelschil.

Wil je nog een extra bitter accentje ?
Voeg twee dashes grapefruitbitters toe.

Wil je nog wat verder experimenteren ?
Probeer eens om in een Negroni met even delen niet de Campari, maar de vermout te vervangen door Amaro Montenegro voor een bitterzoete maar tegelijk ook spicy Negroni. Versier met een twist van citroenschil i.p.v. sinaasappelschil. Deze variant werd bedacht door de Canadese bartender Stephanie Lamb.

Negroniweek : Negroni Oscar Solana

Via Intriguing Brands (importeur van o.a. het Spaanse premium Ginmerk Siderit) ontdekte ik Oscar Solana, bartender en mixoloog van Taberna La Solía in Cantabrië, Noord Spanje.
Oscar is een zeer innovatieve en experimentele bartender die steeds op zoek is naar nieuwe combinaties voor zijn cocktails. Als officiële brand ambassador en mixologist van Siderit ontwikkelde hij ook het recept voor de premium Siderit Vermut. Oscar ontving voor zijn creaties heel wat prijzen zoals je ook kan zien op de afbeelding.

Vermout is in Spanje zeer populair en er zijn dan ook heel wat variëteiten op de markt. Uiteraard bevatten deze steeds alsem als noodzakelijk ingrediënt (Wermut in het Duits, wat aan de oorsprong ligt van de naam), maar daarnaast is er nog veel variatie mogelijk in de smaak. In het noorden van Spanje is “L’Ora de Vermut” een begrip (“Het uur van de vermout”), wanneer men een aperitiefje drinkt, begeleid met lekkere tapas.

Het Negroni-recept van Oscar Solana wijkt ook al dadelijk af van het principe van de drie gelijke delen. Spanjaarden zijn zoetekauwen en ze kiezen dus vaak voor een iets zoetere Negroni dan gebruikelijk, maar Oscar voegt er ook nog wel een ander “ongewoon” bitter element aan toe. Het extra bittere element in dit recept is “bitter orange jam”, wat we ook wel kennen als sinaasappel-marmelade. Toevallig had ik nog een potje in de koelkast staan, verrijkt met Teeling Whiskey en gember. Hiermee creëren we uiteraard een echte internationale Negroni met Spaanse gin en vermout, Italiaanse Campari en Ierse marmelade. Het resultaat was heerlijk !

Onze fles Siderit Vermut kwam in een geschenkdoos, aangevuld met een mooi glas, gedroogde sinaasappelschijfjes en bijpassende botanicals.

Ingrediënten
5 cl Siderit Vermut Oscar Solana
3 cl Siderit Gin
3 cl Campari
2 barlepels Orange Marmelade

Bereiding
Oscar Solana maakt deze cocktail in een shaker, maar persoonlijk vind ik het resultaat toch iets beter wanneer we deze ingrediënten samenvoegen in een mengglas. Met een shaker krijg je meer verwatering.

Alle ingrediënten mogen samen in het mengglas met veel ijs. Stevig roeren tot de marmelade helemaal opgelost is. Double Strainen doorheen een fijn zeefje in een whiskyglas met vers ijs.

Versieren met een gedroogd schijfje sinaasappel en eventueel een stukje kaneel.

Negroniweek Sous Vide met Foodsaver

Tijdens de voorbije #Pressdays ontdekten we op de opendeurdag van persbureau WalkieTalkie de vacuümverpakkingssystemen van Foodsaver, geschikt voor zowel droog als vochtig voedsel. Wederhelft en foodblogster Tineke’s Cucina mocht gedurende enkele weken een topmodel van dit merk uittesten. Met de Negroniweek in het achterhoofd begon ik ook onmiddellijk na te denken over de eventuele mogelijkheden voor dit toestel achter de bar.

Een eerste experiment met de Foodsaver FFS005/X kon van start gaan. Het grootste probleem is natuurlijk dat het in mijn geval gaat om “vloeistoffen”. Het is immers vrij lastig om uit een zakje met vloeistof de lucht te verwijderen, zelfs met dit soort toestel. Gelukkig is er ook een ‘puls’ toets waarmee je in kleine stapjes de lucht toch grotendeels kan wegzuigen. Het enige wat ik daarover kan zeggen is “oefening baart kunst”, de eerste poging was niet helemaal succesvol (gelukkig bevat het toestel een opvangbakje), maar daarna hadden we toch snel door hoe het wel kon werken.

Een klassieke Negroni met even delen Campari, Gin en Cinzano 1757 mocht in het zakje, samen met twee dikke schijven verse sinaasappel. Zoveel mogelijk lucht werd ‘pulserend’ uit het zakje gehaald en vervolgens werd het zakje dichtgelast.

Het gesloten zakje werd vervolgens ‘sous-vide’ opgewarmd in een pannetje met water om de ingrediënten optimaal te laten blenden. Dit bleek het lastigste stuk van het verhaal te zijn, want de temperatuur op ons inductievuur bleek alles behalve constant. Ik moest dus de hele tijd met de thermometer in de aanslag naast het vuur blijven staan om bij te regelen.

Als ik zoek naar recepten op het internet lijkt de basisregel voor een goede infusie een uurtje opwarmen op 60° te zijn, maar ik vond ook heel wat artikels waarin er gedurende anderhalf tot twee uur werd opgewarmd. Je kan er wel best voor zorgen dat de temperatuur onder de 75° blijft. Er gaat uiteraard geen druppel vocht verloren tijdens de opwarming aangezien de zakjes volledig afgesloten zijn. Omdat het behouden van de juiste temperatuur zo lastig was werden mijn experimenten afgeklokt op één uur. Na afkoeling werden alle zakjes bewaard in de koelkast om het resultaat te proeven tijdens deze Negroniweek.

Het resultaat van deze eerste test met sinaasappelschijven was alleszins positief. Het leek eerst alsof de cocktail iets sterker was dan normaal, maar de oorzaak daarvan ligt bij de betere vermenging, waardoor het zoete van de vermout een beetje afgezwakt was. Vermout is immers iets ‘dikker’ van textuur dan de beide andere spirits in deze cocktail. Wat extra aroma van de sinaasappelschijven was ook zeker aanwezig. Een eerste geslaagd experiment.

Waarom sous-vide infuseren ? Het resultaat van twee weken koud infuseren haal je op twee uur tijd met warm infuseren. Een grote tijdswinst en optimale blending zijn dus de grootste voordelen. Sous-vide infuseren is een techniek die in heel wat cocktailbars wordt toegepast.

Later deze week volgt een tweede experiment waarbij we getracht hebben om een 'barrel aged" Negroni te faken.

Negroniweek Alchemistbox Belgian Americano

Vorig jaar brachten we tijdens de Negroniweek een reeks cocktails die stuk voor stuk afgeleid waren van de Negroni. Zo passeerden o.a. de Negroni Sbagliato, de Boulevardier en de Americano de revue. De Americano is de enige echte voorloper van de Negroni, bestaande uit Campari, vermout en bruisend water. Deze cocktail ontstond ergens rond 1860 in Caffè Campari en werd bedacht door Gaspare Campari himself.

Oorspronkelijk noemde deze cocktail de “Milano-Torino”, vanwege de oorsprong van de ingrediënten. Campari kwam immers uit Milaan en Punt e Mes vermout kwam uit Turijn. In het begin van vorige eeuw werd de cocktail immens populair bij Amerikanen en de cocktail werd overal bekend als de “Americano”.
Leuk weetje : Ondanks alle Martini’s en Vespers was de Americano ook de allereerste cocktail die ooit werd besteld door James Bond in het eerste boek uit de 007-reeks, Casino Royale.

Alchemistbox, het Belgische merk met de leuke cocktailboxen (VADERDAGTIP !!!) die we nog kennen van de Red Ginger cocktail en de meer gedurfde Smoky Spiced Apple Moonshine-cocktail, komt nu met een derde box op de markt : Belgian Americano.

Niet zomaar een Americano, maar een creatieve en hedendaagse variant op basis van een Belgische bitter die iets fruitiger is dan Campari. Door Schweppes Pink Pepper tonic te gebruiken in plaats van het gewone bruiswater krijgen we natuurlijk ook een pittige toets. De grapefruit bitters zorgen voor het extra fruitige bittertje.


Inhoud van de Alchemistbox 

100 cl Carlo Alberto Vermout (Turijn, Italië)

70 cl Biercée Bitter (Charleroi, België) 

20 cl Bitter Truth Grapefruit Bitters (Munchen, Duitsland)

2 flesjes Schweppes Pink Pepper (Zwitserland)

Barlepel

De handige glazen Alchemist jigger

Voor de afwerking heb je alleen nog een halve sinaasappel nodig per cocktail. Die moet uiteraard vers zijn en kon dus niet mee in de doos. Met de inhoud van deze cocktailbox kan je vier cocktails maken.

BELGIAN AMERICANO

Ingrediënten
25 ml Biercée Bitter
25 ml Carlo Alberto Red Vermout
80 ml Schweppes Pink Pepper
3 of 4 druppels Bitter Truth Grapefruit bitters
1 halve sinaasappel

Bereiding
Het leuke aan deze cocktail is dat je er geen shaker of mengbeker voor nodig hebt. We bouwen de cocktail op rechtstreeks in het glas. Vul een cocktailglas met ijsblokken en voeg de Biercée bitter en vermout toe. Roer een tiental seconden.

Giet 40 ml Pink Pepper tonic in het maatbekertje. Steek de barlepel rechtop in het glas en houdt deze dan een beetje schuin. Plaats het maatbekertje bovenaan tegen de gedraaide steel van de lepel en giet voorzichtig de tonic bij in het glas. Vul opnieuw 40 ml in het maatbekertje en herhaal. Deze manier van toevoegen zorgt ervoor dat de bubbels van de tonic behouden blijven.

Voeg drie of vier druppels grapefruit bitters toe in het glas.

We versieren het glas met een mooi schijfje verse sinaasappel. Als extra garnituur maken we een twist met sinaasappelschil en deze leggen we bovenop de cocktail. Heb je hier wat meer info bij nodig, bekijk dan zeker de bijgevoegde video.


 

De Alchemistboxen zijn onder meer verkrijgbaar via de website Luxury for Men.

Negroniweek Kick-off event Antwerpen - Verslag

Nog tot eind deze maand heeft Campari een schitterende pop-up in Antwerpen : Piazza Gaspare. Uiteraard was dit ook de meest geschikte plek om de officiële aftrap te geven van de Negroniweek.

Gisteren werden we dan ook verwacht om zeker niet de minste Negroni’s te komen proeven. Achter de bar stonden Jan en Noa Van Ongevalle (vader en dochter, The Pharmacy, Knokke), geflankeerd door hun internationale gaste, Marie Rausch (Rotkehlchen, Münster, Duitsland). Deze 29-jarige Duitse bartender is de winnares van het Diplomatico Tournament 2017 en van de Campari-wedstrijd ‘Forgotten cocktails’.

Dit drietal zorgde voor enkele bijzondere interpretaties van de Negroni, die toch best ver verwijderd lagen van het standaardrecept met even delen Campari, Gin en Cinzano 1757. Na het proeven van enkele cocktails ging mijn persoonlijke voorkeur uit naar de creatie van de jongste telg uit Knokke : “Rose Garden”, een heerlijk frisse interpretatie die echt helemaal klopt.

Breakfast Negroni (Jan) :
Cinzano geïnfuseerd met tonkabonen, Gin, cupcake met koffie, een oesterblad en gezouten karamel.

Rose Garden (Noa) :
Bulldog Gin geïnfuseerd met rozen, eiwit, waterkers, kardemom, pompelmoes en citroen, rozenknopjes en citroenzeste.

Van Marie Rausch proefde ik een Negroni met fruitige espuma bovenop. De smaak was heerlijk, maar de textuur tijdens het drinken was voor mij persoonlijk toch net iets teveel smoothie.

Alle ‘speciale’ Negroni’s werden vers bereid, maar voor wie niet wou wachten was er ook nog de kiosk op het terras, waar barman Thomas een ‘standaard’ Negroni serveerde. Een uitstekende liveband zorgde tenslotte voor muziek en lekkere hamburgers werden gegrild op de BBQ.

Alweer een schitterende avond in het teken van de nalatenschap van Gaspare Campari. 

P.S. Meer foto's kan je zoals steeds terugvinden op onze Facebook pagina.

Negroni Week 2017

We hebben er al een tijdje naar uitgekeken maar het is weer zover : NEGRONI-WEEK !
Van 5 tot 11 juni staat onze blog helemaal in het teken van deze bittere oer-Italiaanse cocktail. Hiermee geven we net als vorig jaar wat extra aandacht aan de #Negroniweek van Imbibe Magazine en Campari. Het doel van hun initiatief is zeer eenvoudig : Ga samen met je vrienden gedurende deze week lekker genieten van een Negroni cocktail in je favoriete cocktailbar, wetende dat een percentje naar een goed doel zal gaan. Nieuw sinds dit jaar : Alle deelnemende bars worden verplicht om reeds tijdens hun registratie een eerste donatie te doen aan een zelfgekozen goed doel. Uiteraard kunnen ze later nog opnieuw inloggen om bijkomende donaties te doen. Dit jaarlijkse initiatief bestaat sinds 2013.

Als kick-off delen we graag deze vier bijzondere Negroni’s, die bereid werden door Belgische bartenders. Ook op de officiële website van Negroniweek kan je heel wat lekkere recepten terugvinden.

Straks nemen we een kijkje op het “Negroniweek Kick-off Event” in Antwerpen waarvan we morgen verslag uitbrengen. De rest van de week brengen we dagelijks lekkere en misschien ook wel verrassende Negroni-recepten. We zijn niet van plan om ons strikt aan het aloude #NoNegroniWithoutCampari motto te houden, in de loop van deze week zal je vb. ook Negroni-varianten ontdekken met Biercée Bitter of Amaro Montenegro. Wij hebben er alvast heel veel zin in !