In de voorbije weken heb ik een aantal Manhattan- en Negroni-achtige cocktails gemaakt waarin een klein beetje koffielikeur echt wonderen deed. Maar nu vroeg ik me toch af of er ook andere cocktails bestaan, waarin de koffielikeur geen klein bijrolletje krijgt, maar een heuse hoofdrol. En is in dat geval die koffie toch niet te overheersend, waardoor je alle andere ingrediënten niet eens meer proeft ?
De Queen Bee is een mooi voorbeeld van een ‘after dinner’ cocktail waarin dit echt schitterend werkt. Ik maakte mijn eigen versie met honingsiroop en absint bitters. Queen Bee
Ingrediënten 30 ml Conker Cold Brew Coffee Liqueur 25 ml Belroy’s Vodka 10 ml Magnífica de Faria Cachaça 15 ml honingsiroop 3 druppels Absint bitters
Bereiding Voeg alle ingrediënten, buiten de bitters, samen in een shaker met veel ijs. Krachtig shaken tot de bereiding echt ijskoud is. Dubbel strainen in een tumblerglas met een groot ijsblok. Enkele druppels absint-bitters toevoegen. Versieren met een cocktailkers en een bloemetje… want zonder bloemetjes kunnen bijtjes geen honing maken !
Eenmaal per jaar steekt wijn- en spiritsimporteur Cinoco de koppen bij elkaar met de belangrijkste whiskymerken die ze vertegenwoordigen. Het resultaat is een uniek whisky-event waar ook steeds de nieuwste bottelingen te proeven zijn van Deanston, Bains, Bunnahabhain en Black Bottle. Vorig jaar was dat een whiskyproeverij op een boot voor de kust van Oostende, dit jaar werd het een heuse editie van de Schotse Highland Games in Fort4 in Mortsel : de allereerste Open Distell Highland Games.
De thermometer kwam geen enkel moment lager dan 26° en er was geen zuchtje wind te bespeuren, dus de sportieve proeven waren echt loodzwaar. Het was eigenlijk de bedoeling dat teams van bartenders het zouden opnemen tegen de stoere whiskyclubs, maar uiteindelijk zou slechts één team van Brusselse bartenders genoeg lef hebben om het op te nemen tegen de stoere bonken. Het mag trouwens gezegd worden dat er tussen de 12 clans meerdere teams waren met zowel mannelijke als vrouwelijke deelnemers en er waren zelfs echte ladies-teams. Een tweede buitenbeentje tussen al deze kilt-dragende sportievelingen was het Deanston-team, met medewerkers van dit whiskymerk. Deze wedstrijd was buiten competitie voor wat betreft de officiële Highland Games, maar de individuele proeven waren wel van dezelfde aard. Zo moesten de deelnemers zich met elkaar meten in onder meer touwtrekken, paalgooien, armworstelen, whiskyvat rollen, een parcours afleggen met een zware last, een zwaard zolang mogelijk gestrekt voor zich uit houden, een zware kassei zo ver mogelijk weggooien en last but not least … een blinde whiskyproeverij waarbij ze moesten trachten om 5 verschillende whisky’s te herkennen.
De innerlijke mens werd verzorgd met broodjes vers gegrild varkensvlees van Pigdelicious en we kwamen helemaal in de sfeer door de sfeervolle doedelzakmuziek o.l.v. “whisky buff” Bob Minnekeer. De einduitslag van de Highland Games was vrij verrassend : De winnaar was het team van Deanston. Zilver en brons waren voor de teams Maltclan en Carlier “plezier” Dakwerken. Bij de damesteams haalde Subtle & Sweet het voor The Celticas en Never Back Down Ladies. De Brusselse bartenders bleken helaas niet opgewassen tegen het brute geweld van de krachtpatsers.
Het hoeft zeker niet altijd moeilijk of vergezocht zijn. De Cosmopolitan is een schitterende en relatief eenvoudige cocktail die wereldberoemd werd door de TV-serie ‘Sex & The City’. Nu vroeg ik me al een tijdje af hoe die cocktail zou smaken wanneer je het veenbessensap zou vervangen door andere sappen.
Bereiding Alle ingrediënten samenvoegen in een shaker met veel ijs. Krachtig shaken gedurende 15 seconden. Dubbel zeven in een voorgekoeld Martiniglas. Versieren met een cocktailkers.
Gabriele Manfredi is de hoofdbarman van Oriole, een bekende cocktailbar in Londen. Vorige week was hij te gast in Antwerpen en bracht drie van zijn eigen creaties mee. Voor deze ‘guestbartending’ werd er gewerkt met Beluga vodkaals basis voor alle cocktails op de menukaart. Zoals steeds liet ook het plaatselijke barteam zien welke kennis ze in huis hebben door er tevens drie eigen creaties tegenover te plaatsen. Een beproefd concept wat intussen gekend en gesmaakt wordt door een vast publiek van cocktailliefhebbers. We namen plaats aan de bar en aanschouwden de “quatre-mains” van Gabriele en hoofdbarman Stef van Bar Burbure. Gabriele is duidelijk iemand met veel kennis en ervaring op vlak van bartechnieken, Stef blinkt intussen uit in het perfect balanceren van smaken en aroma’s. Door samen te werken tillen ze dan ook hun cocktails een niveau hoger.
Ik vermoed dat het Londense publiek van Oriole heel erg gek is op de zoetere cocktails, want dat was toch wel het eerste wat me opviel tijdens het proeven van de ‘Kiruna’. Cocktails zijn er natuurlijk in alle soorten en smaken, maar de zoetere zijn nu eenmaal niet echt mijn persoonlijke smaak. Toen ik merkte dat voor de volgende cocktail het glas ook een coating kreeg met een mierzoete stroop besloot ik wijselijk om over te schakelen op de eigen creaties van Stef en Jurgen. Dit waren eveneens cocktails met minder voor de hand liggende smaakcombinaties, waar overduidelijk heel wat experimenteerwerk aan vooraf was gegaan om tot de juiste balans te komen. Eerst kwam de ‘Tea Scream’, een cocktail op basis van cold brew thee. Ik ben absoluut geen thee-liefhebber (Coffee please!), maar ik moet toegeven dat het in deze cocktail echt goed werkt. Naast het glas lag een wolkje van framboos met daarin een pipetje met sojasaus, die met wat nader onderzoek (collega-blogger Bart kan blijkbaar Chinees lezen) eigenlijk een pittige dashi saus bleek te zijn. Een druppeltje van deze saus oplikken van je hand en daarna proeven van het glas gaf het totale belevingseffect. Vervolgens kwam ‘Tomato Rage’, een moderne en experimentele versie van de Bloody Mary in de vorm van een Martini, die werd voorgesteld als “een vloeibare versie van een Insalata Caprese”. Het glas werd dan ook geserveerd met een klein bolletje mozzarella ernaast met een druppel balsamico. Tegen alle verwachtingen in bleek deze cocktail een perfect aperitief. De huischampagne van Jurgen Lijcops was het magische bindmiddel in deze cocktail, wat alle ingrediënten naadloos in elkaar deed passen.
We eindigden de avond met ‘The Noble Mule’ een moderne interpretatie van de Moscow Mule, waarin gegrilde ananas een belangrijke rol speelde. Zoals we tijdens een eerder bezoek konden vaststellen worden de beste creaties van deze events meestal nog verder doorontwikkeld om dan terecht te komen op het volgende cocktailmenu. Voor mij mag daar de ‘Tomato Rage’ zeker bij zijn. Ook deze keer was het toch weer best opvallend hoe het eigen barteam voortdurend bezig is met het bedenken van smaakcombinaties die ongelofelijk goed werken. Wanneer je werkt met ingrediënten voor cocktails is het steeds de bedoeling dat 1+1 gelijk is aan 3. Het combineren van de juiste ingrediënten in de exacte hoeveelheden moet zorgen voor een nieuwe onverwachte smaakervaring. Ik kan alleen maar concluderen dat ze daar ook deze keer opnieuw in geslaagd zijn. Voor de volledigheid geef ik nog even de cocktailkaart mee : Oriole Bar
The Noble Mule : Beluga Vodka infused with grilled fresh pineapple – Forest vermouth White – Plantation Rum Pineapple – Lime – EB. Dry Ginger Beer
Tomato Rage : Beluga Vodka – clear tomato water – cordial of basil – Sherry Manzanilla – homemade perfumes
Tea Scream : A fruity drink based on raspberries – cold brew infusion of Earl Grey tea – Dark chocolate and Soy sauce.
Met dank aan Jurgen, Stef, Jasper, Jonathan, Jochim en uiteraard ook gastbarman Gabriele voor de schitterende ontvangst. Soms vraag ik me trouwens wel eens af hoe Stef hier ooit is binnengeraakt aangezien zijn naam niet begint met een ‘J’ ;-)
Vandaag is het World Whisky Day en dat kunnen we natuurlijk niet zomaar laten voorbij gaan. Het Ierse whiskeymerk Roe & Co vroeg aan vier bartenders uit België en Nederland om een lekkere whiskycocktail te creëren als eerbetoon aan hun eigen stad. Voor Nederland waren dit Alberto Matallana van DR (Rotterdam) en Boudewijn Mesritz van Tales & Spirits (Amsterdam). In België koos men Naushad Rahamat van Cocktails at Nine (Antwerpen) en Jurgen Nobels van The Cobbler (Gent). Voor elke cocktail werd er gewerkt met lokale ingrediënten van hun eigen stad. (Foto's : Roe & Co) Een korte blik op de Belgische creaties :
“The Genthian” (Jurgen Nobels) • 50 ml Roe & Co • 20 ml kamillesiroop • 30ml citroensap • 10 ml Dolin blanc • 5 druppels saline • 1 sprenkel kardemom bitters • Afwerken met Gents bier Gruut Wit
“From Dublin to Antwerp” (Naushad Rahamat) • 50 ml Roe & Co • 30 ml limoensap • 25 ml Antwerpse Honing • Afwerken met De Koninck bier
Uiteraard zijn vandaag (=19 Mei) hun creaties ook te proeven in hun respectievelijke cocktailbars.
Dit is leuk nieuws, maar we willen natuurlijk nog iets meer hiermee gaan doen. Zelf woon en werk ik in de Limburgse stad Beringen. In onze stad is er geen echte cocktailbar, maar ik kan natuurlijk zelf aan de slag gaan met een lokaal ingrediënt. Door het rijke mijnverleden van Beringen kwam ik al snel uit bij het Koolputtersbier. Ik koos voor mijn creatie de blonde versie, Koolputter Goud. Ten tijde van de mijnontginning zou het waarschijnlijk eerder een boilermaker geweest zijn (een glas bier met een borreltje whisky erlangs), ik probeerde er toch een iets elegantere cocktail van te maken.
Black Gold Ingrediënten 50 ml Roe & C° Whiskey 20 ml Aperol 10 ml Pompelmoessap Enkele druppels Grapefruit bitters Koolputter Goud Bereiding Alle ingrediënten behalve het bier gaan in een shaker met ijs. Krachtig shaken tot de shaker ijskoud is. Dubbel strainen doorheen een fijn zeefje in een coupeglas. Afwerken met Koolputter Goud.
Tijdens zwoele zomeravonden zoeken we uiteraard lekkere cocktailrecepten waar je mee kan scoren wanneer er iemand op bezoek komt. Misschien moet je dan eens denken aan een ‘Ruby’. Van deze fruitige cocktail zijn er ook weer ontelbaar veel varianten te vinden, met of zonder granaatappel. Er bestaan winterversies en ik zag er zelfs eentje die maar liefst 40.000 dollar kost, inclusief een echt robijntje.
Hele oude recepten zijn soms op basis van gin en grenadine. In latere recepten zie je twee verschillende strekkingen : Ruby’s met granaatappel en Ruby’s met pompelmoes. Onderstaand recept is afgeleid van wat volgens mij momenteel het meest gangbare recept is met pompelmoes, maar ik heb de likeur vervangen door siroop en ietsje meer vodka toegevoegd.
Ingrediënten 5 cl BelRoy’s Vodka 1,5 cl Aperol 2 cl Vlierbloesemsiroop 2 cl Vers sap van roze pompelmoes 2 cl Vers citroensap 1 eiwit
Bereiding Voeg alle ingrediënten samen in een shaker zonder ijs (of met één enkel ijsblokje) en shake krachtig. Daarna ijs toevoegen en opnieuw shaken tot de shaker ijskoud is. Strainen in een voorgekoeld coupeglas. Eventueel versieren met een schijfje verse of gedroogde pompelmoes.
Enkele weken geleden kreeg ik van een producent uit Schotland de vraag of ik hun product wou testen. Uiteraard willen we dit altijd wel eens bekijken en amper twee dagen later stond er al een koerier voor de deur staat met een pakje. In de doos zat een fles Conker Cold Brew koffielikeur. Over deze koffielikeur kan ik alvast zeggen dat het de meest zuivere en pure koffielikeur is die ik tot op heden heb geproefd. Geen dikke roomachtige likeur zoals ik er al veel heb gezien, maar de consistentie van… koffie. Het is dan ook niet meer of minder dan stevige koffie gemengd met graanalcohol en gezoet met demerara suiker.
De koffie werd gezet met koffiebonen uit Ethiopië en Brazilië en dit resulteert in een donkere, complexe en fruitige likeur waar je overduidelijk toch die echte stevige koffiesmaak in blijft behouden. Geen toegevoegde smaak- of kleurstoffen, geen extra dikmakers of extracten. Nog een verschil met andere koffielikeuren is dat hier als basis werd gekozen voor Cold Brew. Deze likeur is dan ook veel zachter en niet zo bitter. In de plaats van die bitterheid komen er subtiele fruit- en chocoladetoetsen, eigen aan de koffiebonen. Die puurheid wil ik graag verderzetten in de cocktails. De kunst is om op een zo eenvoudig mogelijke manier en met zo weinig mogelijk ingrediënten smaakvolle cocktails te bereiden. Ik maak er onmiddellijk twee. De eenvoudigste zal wellicht het meest verrassen ! Coffee G&T Ingrediënten 30 ml Tribute Gin 30 ml Conker Cold Brew Coffee Liqueur Fever-Tree Tonic
Bereiding Voeg de gin en de koffielikeur samen in een mengglas met veel ijs. Stevig roeren gedurende een tiental seconden. Strainen in een mooi koffiekopje met wat vers ijs. Aanvullen met tonic.
Good Morning Mr.Rye (Geïnspireerd door de Boulevardier) Ingrediënten 30 ml Knob Creek Rye 30 ml Conker Cold Brew Coffee Liqueur 15 ml Amaro di Angostura 15 ml Martini Riserva Rubino Bereiding Voeg alles samen in een mengglas met veel ijs. Stevig roeren gedurende een 15tal seconden. Strainen in een Martiniglas.
Af en toe vind ik het leuk om ook eens lekker foute cocktails te maken. Een foute cocktail hoeft zeker niet altijd Pisang Ambon of Blue Curaçao te bevatten. Deze is een beetje zuur, maar ik vind ‘m zo het lekkerst. Voel je vrij om aan te passen naar eigen smaak. Deze ‘Lemon Passion’ is een beetje geïnspireerd door tiki-cocktails, behoorlijk fout en vooral een recept wat je kan maken met flessen die je vindt in de bar van de gemiddelde nonkel en tante tijdens het volgende familiebezoek. Al vermoed ik wel dat je dan best zelf een passievrucht kan meenemen ;-) Ik ben geen grote liefhebber van fruitjenevers, maar het mag gezegd worden dat er ook best lekkere bestaan. Daarom wou ik ook wel eens nadenken over recepten waarin je fruitjenever kan gebruiken als ingrediënt. Zelf had ik nooit eerder fruitjenever gebruikt in een cocktail, maar het leek me toch minstens het proberen waard. Ik koos in deze cocktail voor citroenjenever van het Haspengouwse BLOSM. Deze fruitjenever gemaakt met citrusvruchten en citroengras heeft net dat beetje meer smaak en aroma dan de gemiddelde citroenjenever.
Lemon Passion Ingrediënten 4,5 cl BLOSM Jenever Citrus & Lemongrass 2 cl Passoã (Franse likeur van passievruchten) 2,5 cl vers limoensap 1 cl Suikersiroop 1 volledige passievrucht Bereiding Voeg citroenjenever, Passoã en limoensap samen in een shaker met veel ijs. Schep ook de inhoud van één passievrucht erbij. Krachtig shaken gedurende minstens 15 seconden. Serveren in een voorgekoeld Margarita- of Martiniglas.
Als cocktailblogger ben je dagelijks bezig met cocktailrecepten uitproberen en proeven. Heel veel proeven. Je ontdekt de kleinste verschillen en nuances in een recept door vb. een ander merk, een andere botteling of een aangepaste hoeveelheid van dezelfde spirit te gebruiken. Het smakenpallet van een gepassioneerde cocktail- of spiritsblogger is hierdoor uiteraard ook net iets meer geoefend en ontwikkeld dan bij de doorsnee consument. Dit is dan ook de voornaamste reden waarom bloggers regelmatig gevraagd worden als jurylid voor cocktailwedstrijden of om een nieuwe cocktailkaart te komen proeven in een cocktailbar. Jurgen Lijcops van Bar Burbure was één van de eerste cocktailbar-uitbaters die actief beroep deed (en nog steeds doet) op bloggers om de kwaliteit en creativiteit van zijn cocktails te testen. Hij eist steeds een eerlijke en objectieve mening tijdens het proeven en stelt elke opmerking bijzonder op prijs. Het is dan ook telkens weer een verrassing om te zien, te ruiken en proeven wat hij samen met zijn kompaan Stef heeft bedacht. Ik heb het al eerder gezegd, maar ik vraag me soms wel eens af hoeveel liters sterke dranken er verbruikt worden om tot zulke hoogstaande en kwalitatieve resultaten te komen. De echte “super premium” cocktails die we kennen van de Green Club Card zijn voorbehouden voor de winterperiode. Op een zomers terras willen we graag genieten van verfrissende zomercocktails met misschien gemiddeld gezien ook wel ietsje minder alcohol. Op de Mexicaanse feestdag ‘Cinco de Mayo’ namen we plaats op het zonovergoten terras op het Antwerpse Zuid voor een lekkere ‘Margarita de la botella’ en lieten ons daarnaast opnieuw verrassen met de nieuwigheden van de zomerkaart. De foodbloggende wederhelft hield het naast de Margarita Bob-gewijs op enkele lekker verfrissende mocktails zoals de ‘Mountain High’ en de zeer verrassende ‘Summer in Japan’ met matcha. De ‘Green Corps Reviver’ is en blijft haar favoriete mocktail, op basis van het sap van groene asperges. De ‘Mountain High’ is wel een topper voor de zomermaanden: fris, licht en bitterzuur door de pompelmoes.
Aan mijn kant van de tafel werd gestart met heerlijke verfrissende cocktails zoals de ‘Mojito vs Daiquiri’, de ‘Japanese Matcha Martini’ en de ‘Fineo Apple’. Deze laatste is een echte smaakbom waar enorm veel smaken en aroma’s naar boven komen. Ik kreeg ook een gloednieuwe creatie te proeven die nog geen naam had gekregen, waarin onder meer geklarifieerd meloensap werd gebruikt. Een fruitsmaak die je niet zo dadelijk verwacht in een cocktail, maar ook weer heerlijk zomers en verfrissend. Daarna was het tijd voor de slow-sippers. “Misses Cane & Mister Merlot” was niet alleen heerlijk om te proeven maar ook een echte streling voor het oog. Beslist één van de mooiste cocktails die ik al voor de lens kreeg. Daarna kwam ‘9PM at the beach’, een Rum Old Fashioned met passievrucht en vermout. Om te eindigen genoot ik op mijn gemak van ‘The Fentanyl’, een zeer geslaagde variatie op één van mijn lievelingscocktails, de Pennicillin. Laphroaig Quarter Cask vormt de basis voor deze cocktail, aangevuld met verse gember en bio-honing. Deze mag voor mijn part voor eeuwig en altijd op de kaart blijven staan ! De nieuwe creaties op de kaart zijn duidelijk in moeilijkheidsgraad opnieuw een trapje hoger dan vorige kaart. Enkele creaties zijn ontstaan tijdens de guestbartending-events van de laatste maanden. De komst van zo’n top-bartender motiveert ook telkens Jurgen en Stef om het allerbeste van zichzelf te weerspiegelen in het glas. Als ik de groei en de kwaliteit zie van deze kaart ben ik al heel erg nieuwsgierig naar de super-premiums van volgend winterseizoen...
Een welgemeende "dankjewel" aan Jurgen, Stef, Jasper, Jonathan en de rest van het team !
In deze periode komen er af en toe al wel eens een paar warme zonnige dagen en dan dromen we weg naar zomerse bestemmingen. Met deze cocktail, afgeleid van de bekende Manhattan, zitten we aan de Middellandse zee in het mondaine Monaco. De Monte Carlo maak je met een stevige en lekker kruidige Rye-whiskey (vb. Rittenhouse 100-proof). Oudere recepten voegen vaak nog een weinig suikersiroop toe, maar ik vind dit overbodig. Ik zag ook recepten waarin Peychaud’s bitters gebruikt werden i.p.v. Angostura bitters. Dan krijg je natuurlijk een iets andere twist met wat minder kruiding en wat meer anijs. Opnieuw een eenvoudige cocktail die laat zien dat je een compleet ander resultaat krijgt door te spelen met de ingrediënten van een echte klassieker. Monte Carlo Ingrediënten 6 cl Rye Whiskey 1,5 cl Bénédictine D.O.M. 2 dashes Angostura bitters Bereiding Voeg alle ingrediënten samen in een mengglas met veel ijs. Krachtig roeren gedurende een 15tal seconden tot de cocktail goed koud is. Strainen in een glas naar keuze. Deze cocktail past zowel in een tumbler met ijs als in een Martiniglas. Als versiering zou je kunnen kiezen voor een citroentwist of een cocktailkers, maar eigenlijk is dit zelfs overbodig.
